آیا رئیسی تنها گزینه اجماع ساز است؟
حسین کنعانی مقدم در گفت و گو با راهبرد معاصر پیرامون فضای حاکم بر انتخابات و نامزد محسن رضایی گفت: توصیه می کنم نظامیانی که خود را نامزد کرده‌اند، در یک وحدت و انسجام با یکدیگر دور هم جمع شوند و به نفع محسن رضایی کنار بروند، چون این نشان می دهد نظامی ها با یکدیگر وحدت و انسجام دارند و یک دولت ائتلافی را می توانند تشکیل دهد و این گام مثبتی قلمداد شده و برای حل مشکلات کشور گام خواهند برداشت. کشور ما در مقطع فعلی نیاز به ژنرال ندارد بلکه نیاز به سرباز وفادار و فداکار دارد تا مشکلات مردم را حل کنند. قدرت برای قدرت ما را به راهی نخواهد برد بلکه باید دنبال قدرت برای خدمت باشیم. اگر دولت حداقلی شکل گیرد به نظر می رسد مشکلی حل نمی کند بلکه خود مشکلی برای نظام می شود. همانطور که رهبری توصیه کردند به نظر می رسد باید همه تلاش کنند مردم را دعوت به انتخاب و حضور در انتخابات کنند، نه مردم را دعوت کنند که به من رای بدهید.
وی ادامه داد: متاسفانه در هر دو جناح مشاهده می شود که هر کسی اعلام کاندیداتوری می کند می گوید به من رای بدهید که این درست نیست. به خود خواندن دردی را دوا نمی کند بلکه باید مردم را به حضور در انتخابات و مشارکت حداکثری دعوت کنند، در غیر این صورت رئیس جمهور حداقلی مشکلی برای نظام می شود.
کنعانی مقدم براین باور است: اصولگرایان اگر رقیب قوی در انتخابات ببینند و این رقابت تنگاتنگ باشد سعی می کنند به وحدت و انسجام نزدیک شوند و با یکی دو نامزد وارد عرصه شوند. اگر رقیب را ضعیف بدانند و از الان خود را برنده انتخابات بدانند تعدد نامزدها بیشتر می شود و در نهایت ریزش آرا وجود خواهد داشت و در نهایت یک نفر رئیس جمهور می شود که با رای حداقلی است.
او درباره وضعیت کاندیداتوری آقای رئیسی گفت: من بعید می دانم ایشان وارد عرصه شود. بخاطر مسئولیت هایی که دارد. رئیس قوه نمی تواند در عین حال که نامزد انتخابات است خود بعنوان رئیس قوه در رابطه با تخلفات و مسائل انتخاباتی هم ورود پیدا کند.
وی در پاسخ به این پرسش که گزینه دوم اصولگرایان بعد از رییسی چه کسی است؟ افزود: به هر حال آقای قالیباف مطرح است، بعد از آن آقای رضایی، آقای جلیلی، آقای دهقان، آقای ضرغامی، آقای لاریجانی هستند. این نکته را اشاره کنم که توافق فقط روی آقای رئیسی وجود دارد ولی در رابطه با دیگران بعید می دانم به توافق برسند.
کنعانی مقدم در پاسخ به این سوال که با توجه به وضعیتی که در اصولگرایان مشاهده می شود امکان دارد پایداری ها مستقل ورود کنند گفت: بله این احتمال وجود دارد چون قبلاً هم این اتفاق افتاده است. به نظر من، اگر رقیب قوی نباشد اصولگرایان به وحدت و انسجام نمی رسند. ولی اگر رقیب قوی باشد مثلاً تیپ هایی همچون آقای ظریف، آقای خاتمی و غیره وارد عرصه انتخابات شوند و تائید صلاحیت شوند، اصولگرایان استراتژی خود را تغییر می دهند و سعی می کنند با وحدت و انسجام وارد انتخابات شوند.
وی با اشاره به انتقادات محصولی به شورای ائتلاف و شورای وحدت که جبهه پایداری راه خود را جدا کرده و با کاندیدای مستقل ورود پیدا می کنند پاسخ داد: هم شورای وحدت و هم شورای ائتلاف و هم پایداری ها و حتی برخی از کسانی که مستقل هستند اگر هدف گذاری درست داشته باشند و از چند جناح وارد آن مسیر شوند ایرادی ندارد اما اگر بنا باشد دنبال انشقاق و ایجاد اختلاف در بین صفوف جریان سیاسی شوند به نظر می رسد خود آنها اولین ضربه را می خورند و مردم آنها را پس می زنند.
او ادامه داد: هدف ایجاد وحدت و انسجام بین گروه های سیاسی اصولگرا و حتی غیر اصولگرا است، چرا که روحانیت مبارز شانی در جامعه دارد که یکی از پایه های اساسی انقلاب است و به عبارتی پدرخوانده انقلاب می شود. به این خاطر باید سعی کنند هدف آنها وحدت و انسجام باشد. اگر بنا باشد رقابت های سیاسی منشا اختلاف، دودستگی، چنددستگی و جنگ درون جناحی شود به نظرم می رسد این راه به جایی نمی برد و این راه به ترکستان است!