لاریجانی سرهنگ چکش به دست ۱۴۰۰

به گزارش راهبرد معاصر؛ آخرین روز از ثبت نام کاندیدای ریاست جمهوری برای تصدی ریاست اولین دولت قرن جدید پر از بمب های خبری و ثبت نام های شگفت انگیز انتخاباتی بود؛ ثبت نام هایی پرهیاهو، پر از طعنه و کنایه و البته با چاشنی بغض و وعده!

صف بندی جالب توجه جهانگیری، محسن هاشمی، آخوندی و جهانگیری از یک سو و جلیلی، زاکانی، سعید محمد و رئیسی از سوی دیگر و البته چهره های دیگری چون ضرغامی و رضایی و دیگران که شاید گزینه های دست چندم محسوب می شوند، ارمغان مناظرات تلویزیونی داغ و دیدنی را می دهد.

صف بندی عاملان وضع موجود در برابر منتقدان وضع موجود که مهم ترین دعواهای آنان مطمئنا حول محورهایی همچون وضع کنونی داخلی، سیاست خارجی و برنامه های اقتصادی خواهد بود.

اما فارغ از هر بحث و چالش انتخاباتی ثبت نام فرد سوپر محافظه کاری همچون علی لاریجانی در انتخابات خود یک انتحار و ریسک خارق العاده است، او با نطق ابتدایی خود مسیر را مشخص کرده و از همین ابتدا خط و نشان خود را کشیده است. در این گزارش به صورت مبسوط از دل صحبت های لاریجانی به شخصیت و شانس موفقیت او خواهیم پرداخت.

نه پادگان و نه دادگاه

این کلیدواژه های تهاجمی اولین مرزبندی صریح علی اردشیر لاریجانی با اصولگرایان است، اما آنچه این نوع کنشگری را از همان ابتدا زیر سوال می برد این است که: اولا لاریجانی خود زاییده پادگان و عضو سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است و نه تنها به این لباس با افتخار مباهات نمی کند که آن را زیر سوال می برد و درثانی جامعه ایرانی بیش از شناختن فردی لاریجانی ها چه منطقی و چه غیر منطقی آن ها را با خانواده لاریجانی می شناسند و این خانواده خود بخش مهمی از پازل بزرگ دادگاه است و نمی توان آنها را از این موضع جدا دانست.

اما مطلب مهم تر شباهت کامل این کلیدواژه با همان جمله معروف «من سرهنگ نیستم» حسن روحانی است و این بار دیگر بعید بنظر می رسد جامعه فریب بخورد و از همان سوراخ تکراری گزیده شود بلکه جواب عکس خواهد داد و مبین کلیدواژه مخالفان او به عنوان دولت سوم روحانی است و این خود بدترین خبر ممکن به مردمی است که هنوز زیر فشار ناکارآمدی وشعار گرایی دولت ورشکسته اعتدال و اصلاحات است.

نه چکش نه کلید

لاریجانی بزرگترین متهم چکش های ۲۰ دقیقه ای و مدیریت اقتدارگرای مجالس گذشته است و یکی از بزرگترین متهمان پرونده نافرجام برجام است و مهم ترین گزینه کمکی دولت در مجلس و در مسیر تصویب برجام در کشور است، لذا همگان چکش ۲۰ دقیقه ای و عجولانه وی را بخاطر دارند و آن چکش منحوس قوی ترین نماد همگرایی به کلید روحانی است، پس بنظر می رسد حداقل این دو کلیدواژه هرگز به لاریجانی و عملکرد او نمی آید.

تأییدات متقابل لاریحانی_روحانی

شخص اول ناکارآمد ترین مجلس

لاریجانی به گونه ای از تصمیمات بزرگ و مدیریت اقتصاد و کشور سخن می گوید، انگار نه انگار که هنوز دو سال از پایان ناکارآمد ترین مجلس بعد از انقلاب به ریاست او نگذشته است مجلسی که هرگز در قانون گذاری یا نظارت به وظیفه اش عمل نکرده و احتمالا عامل اصلی بی برنامگی و کم تحرکی دولت دوازدهم با همان دولت کلید بود.

مجلس تحت امر لاریجانی با ضعف های بزرگی چون: نمایندگانِ وکیل‌الدوله، ضعف نظارتی، دخالت در امور اجرایی، دخالت در امور اجرایی، عدم تخصص، نبود فراکسیون اکثریت و لابی با دولت رو به رو بود و هرگز نمی توان آن ها را با بازی با کلمات و وعده و گریه ماسمالی کرد.

تغییر مهم ترین خواسته ملت

بررسی ابعاد متفاوت شخصیت و تفکر لاریجانی ومسیر طی شده او در سال های اخیر نشان می دهد که او نه تنها هیچ قرابتی با تغییر در وضعیت داخلی، سیاست خارجه و اقتصاد ندارد بلکه یکی از نمادهای بارز وضع موجود است و خود به جای هرگونه وعده باید پاسخگوی این شرایط غیرقابل قبول جامعه و سفره تنگ خانواده ها باشد، متاسفانه فضای انتخابات و التهابات آن همواره تبیین حقایق را دشوار کرده و نشان داده می تواند به راحتی جای طلبکار و بدهکار عوض شود. اما آنچه تا کنون عیان است لاریجانی در سبد بدهکاران به مردم و جامعه است و بزرگترین لطف ممکن را با کناره گیری از قدرت و فضا دادن به چهره های با تفکری متفاوت، معتقد به درون زایی اقتصاد و اهل میدان باید داد.

سیاست خارجه

قطعا نزدیک ترین گزینه به لاریجانی در بحث دیپلماسی بین المللی محمدجواد ظریف است، چهره شما هم یک برجام با موضع های متناقض و متعدد که اخیرا با لو رفتن فایل صوتی اش به یکی از منزوی ترین افراد سیاست تبدیل شده و صدالبته واکنش های تند و تیز مردمی به صحبت های ناجوانمردانه اش در مورد شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی او را از چشم جامعه انداخت و همین موضوع هم باعث شد از ثبت نام در کارزار انتخاباتی منصرف شود.

نتیجه گیری

لاریجانی در نهایت هم از لحاظ تفکر، عملکرد و حتی نوع وعده و شعار انتخاباتی و هم از نظر کابینه احتمالی و حامیان اصلی برای انتخابات ۱۴۰۰ که ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالیون است، شبیه ترین فرد به حسن روحانی است و هرگونه تکرار این تفکر یعنی تنگ تر شدن سفره مردم، فشارهای معیشتی بیشتر، وابستگی بین المللی، معطلی و تعلل در سیاست خارجی و اشرافی گری دولتی خواهد بود، در نهایت لازم است از شکل گیری دولت سوم روحانی تحت عنوان هر نامی جلوگیری کرد./خبرنامه دانشجویان ایران