چرا فحاشی در جامعه رواج یافته است؟
یک جامعه شناس در تحلیل چرایی رواج فحاشی در جامعه اظهار داشت: از منظر جامعه‌شناسی این ناسزاگویی و تحقیر کردن یک ریشه تاریخی و فرهنگی دارد و با تشدید فشارهای اقتصادی بر مردم این شیوه رفتاری برخی از افراد در جامعه بیشتر می‌شود.
به گزارش راهبرد معاصر؛ فحش به صورت یک اپیدمی و بیماری اجتماعی ناشی از دلایل متنوعی است که ریشه در مسائل سیاسی و اجتماعی کلان دارد. شکاف دولت ـ ملت، احساس عصبیت نسبت به فضای عمومی، بیگانه دیدن شهر، غیرخودی پنداشتن دیگر همشهریان و... از اصلی ترین دلایل به وجود آمدن و تسهیل فحاشی است. این که شهروندان دچار این تصور ـ یا حتی توهم باشند ـ که از جامعه خود و فضاهای عمومی طلبکارند آنها را به سمت عکس العمل های کینه توزانه با شهر و همشهریان هدایت می کند.
احساس ضربه خوردن از جامعه و نبود امنیت اجتماعی، ناسزاگویی و واکنش های ناگهانی و نامعقول را تشدید می کند. یکی از اصلی ترین و آشنا ترین واکنش های غیرعقلانی و فکر نشده انسان، فحاشی و ناسزا گفتن است.
امان‌‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس، در رابطه با رواج فحاشی در گفتگو با برنا گفت: اصولا ژاژخایی، بدگویی و حرف‌های نامربوط در تاریخ ما سابقه طولانی دارد. به عنوان مثال از گذشته نیز شاعرانی بودند که کسانی را مورد هجمه قرار می‌دادند و ژاژخایی می‌کردند.
او ادامه داد: عموما فحاشی‌ها به نوع حکومت‌ها باز می‌گردد به‌عنوان نمونه درگذشته که مردم نمی‌توانستند حرف‌شان را بزنند؛ غیبت کردن، فحش دادن و ناسزا گفتن یکی از شیوه‌های برون ریزی عصبانیت‌ها بود.
این جامعه‌شناس عنوان کرد: با فشارهای اقتصادی بر مردم این شیوه رفتاری برخی از افراد در جامعه بیشتر می‌شود. دلیل این اتفاق نیز به عدم پاسخگویی نیازهای افراد از خانواده، جامعه و حاکمیت بر می‌گردد به این ترتیب هنگامی که حرف‌ها به جایی نمی‌رسد، ناسزاگویی بیشتر می‌شود.
قرایی‌مقدم با بیان اینکه همواره فرهنگ ما به رعایت مبادی آ‌داب و کلام تاکید داشته است، گفت: یک جامعه سالم، جامعه‌ای است که مردم با احترام با یکدیگر سخن بگویند. اما همانطور که پیش از این گفته شد در گذشته نیز فرهنگ فحاشی به دلیل نوع حکومت‌ها وجود داشت البته شکل آن متغیر بود؛ گاهی شاهان را فحش می‌دادند و گاهی به افرادی که قدرتی داشتند ناسزا می‌گفتند.
او افزود: باید توجه داشت این آسیب کلام مانند ویروس در تمام جامعه منتقل شده چراکه در جامعه‌ای که دروغگویی و فحش رایج است هر کسی که در این محیط باشد اینها را می‌شنود و یاد می‌گیرد.
این جامعه‌شناس با تاکید بر اینکه فحاشی خرده‌فرهنگی است که در جامعه باب شده و دیگران یاد می‌گیرند، خاطرنشان کرد: بنابراین از لحاظ جامعه‌شناسی این ناسزاگویی و تحقیر کردن یک ریشه تاریخی و فرهنگی دارد. بعلاوه مشکلات خانواده‌ها نیز یکی از دلایل رواج بددهنی در داخل خانه بوده که ابتدا به کودک و سپس به جامعه کشیده می‌شود.