تفریحات مرگبار و لاکچری در شمال تهران+ تصاویر
این حوادث شامل سقوط لندکروز و کشته و زخمی شدن ۲ نفر، سرخوردن پاترول و رفتن راننده به کما، سقوط موهاوی و فوت راننده و... است.
به گزارش راهبرد معاصر، همه این حوادث به فاصله چند ماه در محدوده ای از پایتخت رخ داده که پلیس، آتش نشانی و نیروهای امدادی در آن ترددی ندارند، مگر اینکه حادثه ای رخ بدهد.
این محدوده در شمال سعادت آباد و کوی فراز منطقه ۲ و در حریم شهر تهران قرار گرفته و به جاده «معدن» معروف است؛ جاده ای که از سال ها قبل در نتیجه تردد خودروهای سنگین معدن شکل گرفت، اما در یک سال اخیر به پاتوق آفرودسواران و موتورسیکلت سواران تبدیل شد و نتیجه اش بروز حادثه های مختلف بود تا اینکه مدیران شهری و انتظامی با مجوز دادستانی مسیر ورودی خودروها را با بلوک های سیمانی سد کردند، اما این کار هم مانع ورود آفرودسواران نشد.
تعدادی با خودروهای شان بلوک ها را جابه جا و عده ای مسیری تازه از تپه های بلوار شهید ذبیحی به جاده معدن باز کردند. حالا باز هم جاده معدن غروب ها و آخر هفته ها شلوغ است و همچنان ماجراساز.
عقربه های ساعت به ۴ که می رسد، کم کم تعداد خودروهایی که به سمت شمال خیابان شهدای برق درحرکتند بیشتر و بیشتر می شود، درحالی که در محدوده آسفالته و انتهای خیابان جز ایستگاه آتش نشانی و اتاقک ستاد حریم منطقه ۲ و شرکت برق تهران خبری از ساختمان های مسکونی نیست.
با عبور از این محدوده و پایان دیوارهای شرکت برق جاده خاکی شروع می شود. اینجاست که خودروها با بلوک های سیمانی مواجه می شوند که از چندی پیش با توافق مدیران شهری و انتظامی برای جلوگیری از ورود آفرودسوارها کمی بالاتر از محدوده حریم منطقه ۲ در عرض خیابان جا خوش کردند.
وجود بلوک ها باعث می شود تا خودروهای سبک از ادامه مسیر منصرف شوند، اما برای خودروهای شاسی بلند و سنگین ترسی وجود ندارد. «علی» و «کمال» ۲ جوان ۳۵ و ۳۲ ساله اند که با خودرو «نیسان رونیز» از روی جدول میانی بلوک ها عبور کرده و به مسیرشان ادامه می دهند.
علی می گوید: «ما اسم این جاده را نمی دانیم، اما چون مسیرش نزدیک است عصرها تا محدوده دکل های فشار قوی بالا رفته و پس از چند ساعت برمی گردیم.»امثال علی که با عبور از موانع ایجاد شده جاده معدن را برای ورود به حریم منطقه ۲ و آفرودسواری انتخاب می کنند کم نیستند.
«سعید حمیدی» با جیپ از میان بلوک ها عبور کرده و می گوید: «به نظرم به جای محدود کردن جوانان مسئولان می توانند با آسفالت کردن مسیر و جانمایی چند میز و نیمکت بدون تخریب طبیعت بکر ارتفاعات تهران را مانند کوهسار و بام تهران به پاتوقی برای تفریح شهروندان تبدیل کنند.»
ترس معنایی ندارد
خودروهایی که قیمت هریک به بیش از یک میلیارد می رسد، با عبور از میان بلوک ها و مسیر صدمتری آسفالته به جایی می رسند که خاکی است. این جاده خاکی یک طرفش روددره اوین ـ درکه و در سوی دیگرش تپه ها واقع شده اند.
تردد خودروها در ابتدای مسیر برای همه خودروها راحت است، اما کمی بالاتر و در محدوده ای که معروف به جاده معدن است، حرکت سخت تر می شود حتی ۲ ماه پیش یک خودرو موهاوی، هنگام بالا رفتن از این تپه ها سُرخورد و با واژگونی خودرو، راننده اش که فردی ۴۵ ساله بود، جان خود را از دست داد و هنوز هم بقایای سپر و شیشه ها و پارچه خونی در مسیر وجود دارد، اما دیدن این موارد گویا در دل آفرودسواران ترسی ایجاد نمی کند، چراکه هرچه بالاتر می روند سنگ های ریز و درشت و شن ها زیر چرخ ها سر می خورد و گاه جاده آنقدر باریک می شود که هر لحظه احتمال سقوط وجود دارد، اما این تمام ماجرا نیست.
در جایی «محمود» و دوستان با خودرو «ساوانا» تصمیم می گیرند مسیر جدیدی را برای بالا رفتن امتحان کنند. مسیری که تاکنون کامیون های معدن هم در آن تردد نداشته اند و جای لاستیکی دیده نمی شود. «محمود» برای نمایش قدرت خودرویش از تپه ای صاف بالا می رود و وقتی می رسد دوستانش به او تبریک می گویند.
او به قول خودش هر جا را که توانسته آفرودسواری کند طی کرده و علاقه زیادی به این کار دارد. وقتی می پرسم پس خطرات این کار چه می شود، می گوید: «اکثر افرادی که وارد جاده معدن می شوند مسیر را می شناسند و اگر هم حرکتی انجام می دهند برای هیجان است. کاش به جای اینکه مسیر ورودی ما را می بستند، این محدوده مناسب سازی می شد تا حوادث هم اتفاق نمی افتاد و خود ما شاهد آسیب های دیگری در این محل نبودیم.»
تخریب طبیعت بکر
در میانه های راه، آفرودسواران به خودرو «تویوتا» ستاد حریم بر می خورند، اما توجهی به آنها ندارند. کی از آنها می گوید: «از زمان ورود آفرودسواران کارمان ۲ برابر شده است.
در گذشته برای جلوگیری از ساخت وسازها و تخریب حریم بازدید داشتیم، اما با گذر زمان و شناختن این محدوده توسط مردم ترددها بیشتر شد تا جایی که حتی برخی با پراید و نیسان هم وارد مسیر شده و در بخش های پایینی اتراق می کردند. همین موضوع باعث بروز آسیب های اجتماعی می شد. حتی پایه های یکی از دکل های برق را کم کم کنده و با خود بردند یا اینکه درختان را به آتش می کشیدند.
چند مورد حادثه جرحی هم داشتیم، اما این روزها با قراردادن بلوک ها کوهنوردان تا قسمت پایینی جاده آمده و تنها آفرودسواران تا بالا تردد دارند.»این نیروی حریم شهرداری منطقه ۲ معتقد است که ورود آفرودسواران و موتورسواران به حریم باعث تخریب طبیعت شده است و می گوید: «در گذشته و به ویژه بهار تمامی تپه ها یکدست سبز می شد، اما الان بیشتر رد لاستیک ها دیده می شود و زیبایی قبلی را ندارد.»
پیدا کردن مسیر جدید
بالا رفتن آفرودسواران همچنان در میان تپه ها خاکی و سنگی ادامه دارد و از محل معدن هم می گذرند. دیگر ردی از چرخ های کامیون ها نیست و اگر ردی در مسیرهای شمالی دیده می شود، در نتیجه تردد خودروهای آفرود و موتورسیکلت ها به وجود آمده و بیشترش هم سنگلاخی است، اما این باعث نشده تا سعید و دوستانش به مسیرشان ادامه نداده و خودشان را به بالاترین نقطه نرسانند. سعید با خودرو «میتسوپیشی پاجرو» ۶ سیلندرش تمامی ارتفاعات را طی کرده و می داند که جاده معدن یک سمتش به چین کلاغ و سمت دیگرش به شهرک جدید درکه می رسد: «ساکن سعادت آباد هستم و این محدوده ها را خوب می شناسم.
گاهی با دوستانم برای استراحت و دوری از دغدغه روزمره به اینجا می آییم و به تماشای شهر می نشینیم، اما متأسفانه به تازگی مسیر را با بلوک بسته اند و ما هم مسیر جدیدی را از بلوار شهید ذبیحی انتخاب کرده ایم. البته بالا آمدن از این مسیر برای هر خودرویی راحت نیست. چون باید از تپه ها بالا رفت و برای غیرحرفه ای ها خطرناک است.»
اگرمناسب سازی شود!
با غروب آفتاب به تعداد خودروهایی که به ارتفاعات جاده معدن و منطقه ۲ می رسند اضافه می شود. صدای اگزوزشان گوشخراش است و گاهی با وجود تاریکی هوا همچنان به دنبال هیجان هستند و می خواهند که از شیب تند و سنگی بالا بروند. همه نوع خودرویی از ۴ تا ۶ سیلندر دیده می شود و برخی هم با زدن کمپ تصمیم می گیرند تا شب را در ارتفاعات منطقه ۲ سپری کنند.
ساسان، جوانی ۲۷ ساله و ساکن جنت آباد می گوید: «در این مکان هیچ امکاناتی وجود ندارد، در حالی که می توانست برای ما و بسیاری از مردم پایتخت فضای مناسبی برای تفریح باشد.
ما وقتی وارد این محل می شویم با جان خود بازی می کنیم، اما اگر واقعاً اتفاقی بیفتد امدادی در کار نیست؛ چون به جز نیروهای حریم که گاه تا نیمه های راه می آیند ما معمولاً کسی را در این مسیر نمی بینیم، اما اگر مناسب سازی صورت بگیرد نه تنها ما با خودروهای خاص خود، بلکه بسیاری از جوانان و حتی موتورسیکلت سواران و کوهنوردان واردش شده و از طبیعت بکر و زیبا بهره مند می شوند.»
آفرودسواران با جان خود بازی می کنند
جاده معدن به دلیل قرارداشتن در خارج از بافت شهری و حریم منطقه ۲ جزء حوزه کاری مأموران انتظامی، آتش نشانی و... به شمار نمی آید و فقط در زمان بروز حوادث نیروهای آتش نشانی و انتظامی به حریم می روند. درباره این حوادث و راهکارهای پیشنهادی با سرهنگ «امین رضاپناه» رئیس اداره تصادفات راهور منطقه ۲ به گفت وگو نشستیم.
چرا جاده معدن برای آفرودسواران مهم شد؟
در محدوده جاده معدن برج های زیادی قرار دارد و اتفاقاً بیشترین مراجعه کننده ها هم ساکنان همین برج ها از سعادت آباد، شهرک غرب، درکه، اوین و... هستند که برای بیراهه نوردی می آیند و با خودروهای شان از ارتفاعات بالا می روند. درحالی که این جاده از نظر ایمنی و شرایط راه واقعاً برای آفرودسواران مناسب نیست.
چه راهکاری برای جلوگیری از ورود آفرودسواران وجود دارد؟
چندی پیش با حضور مسئولان، بلوک قرار داده شد، اما متأسفانه بلوک ها شکسته و گاه جابه جا شدند. البته در همان دیدار پیش بینی شد تا راهبندی در مسیر ایجاد شده و حتی به افرادی که در ارتفاعات ملک دارند مانند باغدارها کارت تردد داده شود که هنوز این طرح اجرایی نشده است و امیدواریم شاهد اجرای آن باشیم. چون بر اساس تبصره ۳ ماده ۱۴ قانون تخلفات راهنمایی و رانندگی، اگر پس از این حادثه ای رخ بدهد، ذی نفعان هم بر اساس قانون در بروز این حادثه دخیل هستند.
به جز باغدارها در ارتفاعات چه ذی نفعانی هستند؟
علاوه بر معدن، برخی از سازمان ها و نهادها مانند جهاد کشاورزی، ستاد اجرایی فرمان امام(ره) و... در حریم ملک دارند که برخی از مواقع به آن سرکشی می کنند، بنابراین نمی توان برای همیشه بلوک ها را در مسیر قرار داد.
گویا به تازگی آفرودسوارها از مسیرهای دیگری وارد حریم و جاده می شوند؟
بله. ، اما ما دیگر راهکاری نداریم. آنها با جان خودشان بازی می کنند و ما هشدار داده ایم که این جاده مناسب و ایمن نیست.
آسیب های تفریح در حریم «محمد شریفی» مدیر اجراییات شهرداری منطقه ۲، بارها شاهد بروز حوادث مختلف در حریم بوده است. او می گوید: «تا پیش از قرار دادن بلوک ها، جاده معدن پاتوق بسیاری از جوان ها بود که برای تفریح می آمدند و متأسفانه گاهی با صحنه هایی مواجه می شدیم که قابل گفتن نیست.
کمی بعد هم به پاتوق آفرودسواران تبدیل شد و بسیاری از مسیرهای ایجاد شده در یک سال اخیر توسط خودروهای آنها به وجود آمده است. در اصل آنها به طبیعت آسیب زده اند. بگذریم که برخی از آنها شب ها گاه در ارتفاعات اتراق می کنند و صبح ها وقت رفتن زباله های خود را در محیط رها کرده اند. چون در این محدوده مخزنی وجود ندارد.» او درباره نظارت ها می گوید: «گشت های ما هم تأثیری ندارد. چون تعداد نیروها آنقدر کم هست که نتوانند در تمامی ساعت ها در حریم باشند.»
با افزایش امکانات، امنیت بیشتر می شود «احمد کاشفی» نماینده وزارت نیرو یکی از ذی نفعان حریم و موافق ساماندهی مسیر برای تردد شهروندان است.
او می گوید: «مجموعه تأسیسات شرکت بسیار بالاتر از حریم است و بارها دیده ام که صبح افرادی برای پیاده روی و کوهنوردی از ورودی جاده معدن به سمت ارتفاعات می روند، اما خلوت بودن مسیر هم خطرساز است و آسیب های زیادی دارد. به نظرم قرار دادن راهبند و بلوک چاره کار نیست. با توجه به اینکه این جاده مجموعه ای بکر به شمار می آید می تواند فضای مناسبی برای پیاده روی ها و حضور خانواده ها باشد. فقط کافی است که روشنایی آن تأمین و چند میز و نیمکت در آن قرار داده شود. در آن صورت به دلیل افزایش ترددها آسیب های فعلی هم کاهش می یابد.»/رکنا