تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد-راهبرد معاصر
پلیس راه: آزادراه تهران - شمال بازگشایی شد | جاده چالوس همچنان بسته است هواشناسی: وزش باد شدید، کیفیت هوای تهران را بهبود می‌بخشد متلاشی شدن باند ۶ نفره گروگان‌گیر / رهایی گروگان اتفاق هولناک در بیمارستان؛ به جای پای راست، پای چپ را قطع کردند سرپرست پلیس راه مازندران: مسدودیت کندوان تا روز شنبه ادامه دارد انجام ۱۵۰۰ عمل جراحی برای مجروحان حادثه انفجار پیجرهای لبنان در ایران صدور کیفرخواست برای مدیر عامل معدن زمستان یورت تداوم بارش در ارتفاعات کشور آدرس سامانه ثبت معاملات اموال غیرمنقول دستگیری اراذل و اوباش مسلح شرق تهران اساسنامه نهضت سوادآموزی تغییر کرد؟ پرداخت بیش از ۲۹۵ هزار فقره تسهیلات به بازنشستگان کشوری اولین تصاویر از تیراندازی به یک اتوبوس مسافربری زاهدان + واکنش فوری یک مقام ارشد پلیس رئیس سازمان نظام پزشکی: اتحاد بین طب سنتی و مدرن منافع برخی را به خطر می‌اندازد دستور جدید وزیر علوم به دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید.
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۰۶ دی ۱۴۰۰ - 2021 December 27
کد خبر: ۱۱۵۳۵۴

به گزارش راهبرد معاصر، در چهل و هفتمین دوره برگزاری مسابقه عکس مطبوعاتی جهان (World Press Photo) در بخش تک عکس خبری در سال ۲۰۰۴ عکس عطا طاهرکناره با تصویری ماندگار، اما تلخ از زلزله بم به مقام دوم رسید.

پس از زمین لرزه‌ای که شهر تاریخی بم را با خاک یکسان کرده بود، پدری تن بی جان دو فرزندش را حمل می‌کند تا آن‌ها را به خاک بسپارد.

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

به گفته‌ی عکاس، عکس مربوط به فردای روز زلزله بم است در حاشیه شهر بم و در روستای بروات (بورا). این دو پسر قربانی زمین لرزه در آغوش پدر بودند که با فاصله‌ای اندک از هم در سنین نوجوانی به سر می‌بردند و حالا از جمله آمار قربانیان زمین لرزه بم به شمار می‌آمدند.


این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید. گفته می‌شود کسی که عطا طاهر کناره را در آن موقع دیده بود می‌گفت که او پشت دوربین گریه می‌کرد. درآمدن اشک، موقع عکاسی دردسر بزرگی است، دید آدم را تار می‌کند و نمی‌گذارد درست صحنه راببینی. عکاس‌ها کمتر پشت دوربین گریه می‌کنند. آن‌ها در شرایط فاجعه، خودشان را پشت دوربین پنهان می‌کنند. دوربین، سپر آن‌ها می‌شود در برابر هجوم فاجعه. اما فاجعه‌ای که جلو چشمان عطا بوده سپر را شکست./همشهری

ارسال نظر
آخرین اخبار