دستور ویژه وزیر آموزش و پرورش برای پیگیری حقوق دانش‌آموزان سنندجی عزل مدیر آموزش و پرورش ری درپی پرونده تعرض به دانش‌آموزان جزئیاتی از پرونده تعرض یک معلم به دانش‌آموزان در شهر ری نیسان آبی رکورد دار واژگونی در روز‌های بارانی/جایگزینی گاردریل‌ها با نیوجرسی در بزرگراه‌های پایتخت اصلاح آیین‌نامه تغذیه دانشجویان/اختصاص ۴ همت به حوزه تغذیه پلیس: آزارگر زنان تهرانی دستگیر شد + عکس متهم توقیف ۱۱ فروند قایق شوتی حامل سوخت قاچاق در خلیج فارس واریزی حقوق معلمان و فرهنگیان با احکام جدید / میزان افزایش حقوق معلمان آسمانی ابری تا نیمه ابری برای تهران تا ۵ روز آینده تمدید مهلت ثبت‌نام در آزمون‌های ورودی مدارس استعداد‌های درخشان و نمونه دولتی بارش باران در اغلب استان‌ها تا اواسط هفته کشف توله شیر وحشی و مار‌های پیتون و کبری در یکی از مناطق مسکونی تهران + عکس رئیس سازمان محیط‌زیست: پروژه قانونی به نام ‎ «پتروشیمی میانکاله» وجود ندارد بیماری‌هایی که مانع سفر حج هستند ماجرای حضور زن نیمه برهنه در بانک اصفهان چه بود؟

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید.
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۰۶ دی ۱۴۰۰ - 2021 December 27
کد خبر: ۱۱۵۳۵۴

به گزارش راهبرد معاصر، در چهل و هفتمین دوره برگزاری مسابقه عکس مطبوعاتی جهان (World Press Photo) در بخش تک عکس خبری در سال ۲۰۰۴ عکس عطا طاهرکناره با تصویری ماندگار، اما تلخ از زلزله بم به مقام دوم رسید.

پس از زمین لرزه‌ای که شهر تاریخی بم را با خاک یکسان کرده بود، پدری تن بی جان دو فرزندش را حمل می‌کند تا آن‌ها را به خاک بسپارد.

تلخ‌ترین عکس از زلزله بم که جهانی شد

به گفته‌ی عکاس، عکس مربوط به فردای روز زلزله بم است در حاشیه شهر بم و در روستای بروات (بورا). این دو پسر قربانی زمین لرزه در آغوش پدر بودند که با فاصله‌ای اندک از هم در سنین نوجوانی به سر می‌بردند و حالا از جمله آمار قربانیان زمین لرزه بم به شمار می‌آمدند.


این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید. گفته می‌شود کسی که عطا طاهر کناره را در آن موقع دیده بود می‌گفت که او پشت دوربین گریه می‌کرد. درآمدن اشک، موقع عکاسی دردسر بزرگی است، دید آدم را تار می‌کند و نمی‌گذارد درست صحنه راببینی. عکاس‌ها کمتر پشت دوربین گریه می‌کنند. آن‌ها در شرایط فاجعه، خودشان را پشت دوربین پنهان می‌کنند. دوربین، سپر آن‌ها می‌شود در برابر هجوم فاجعه. اما فاجعه‌ای که جلو چشمان عطا بوده سپر را شکست./همشهری

ارسال نظر