سرخک چیست؟ + علائم سرخک در کودکان و زمان تزریق واکسن سرخک

به گزارش راهبرد معاصر، سرخک یک بیماری تنفسی مسری که در اثر نوعی ویروس ایجاد می‌شود و در حال حاضر در کشور‌های در حال توسعه شیوع دارد. در روز‌های گذشته اخباری مبنی بر افزایش علائم پوستی در کودکان و سرخک منتشر شده است و ازوالدین خواسته شده در صورت مشاهده علائم سرخک در فرزندان سریع به مراکز بهداشتی مراجعه نمایند. در این مطلب قصد داریم به علائم سرخک در کودکان زیر یک سال، دلایل ابتلا به سرخک، عوارض سرخک و راه‌های درمان و تشخیص سرخک و زمان تزریق واکسن سرخک بپردازیم.

 سرخک چیست؟

 سرخک یک بیماری ویروسی است راه انتقال ویروس سرخک از طریق تنفس و قطرک‌های تنفسی است و مسری‌ترین عامل عفونی شناخته شده است؛ به نحوی که اگر فردی مبتلا به بیماری در اتاق در بسته‌ای باشد و بعد از ۱۰ دقیقه از اتاق خارج شود ممکن است اگر فردی که ایمنی کافی ندارد، پنج دقیقه پس از او وارد اتاق شود باز هم به بیماری مبتلا شود.

علائم بالینی بیماری سرخک

دوره نهفتگی بیماری حدود دو هفته است و پس از این مدت علائم بیماری با تب ظاهر شده و با بی‌حالی و بی‌اشت‌هایی ادامه می‌یابد. تب می‌تواند بیشتر شود تا جایی که به ۴۰ درجه هم برسد؛ بعد از یک دوره تبِ سه تا چهار روزه علائم دیگری هم ظاهر می‌شود که مهم‌ترین آن دانه‌های قرمز رنگی است که بر روی صورت و گردن شروع می‌شود و به پایین بدن منتشر می‌شود. این دانه‌ها از بالا به پایین کم‌کم پاک می‌شوند. مدتی که این دانه‌ها بر روی بدن فرد است حدود پنج روز است. دو تا سه روز اول که دانه‌ها ظاهر می‌شود، تب هم هنوز ادامه دارد به همین دلیل علامت اصلی که برای تشخیص این بیماری کمک می‌کند تب و بثورات قرمز رنگ سطح پوست است.

 بیماری سرخک می‌تواند با علائم تنفسی، سرفه و آبریزش بینی و قرمز شدن مخاط چشم هم همراه باشد. سرخک ممکن است در مواردی شدید بروز کند و حتی منجر به مرگ شود. در موارد همه‌گیری بیماری ممکن است بین یک تا پنج درصد مرگ در بیماران رخ دهد. افرادی که معمولا ضعف سیستم ایمنی یا سوء تغذیه دارند بیشتر به عوارض سرخک مبتلا می‌شوند. سرخک می‌تواند به سرعت در یک جامعه پخش شده و همه‌گیری‌های بزرگ ایجاد کند و این در حالی است که سرخک توانایی بروز فرم‌های شدید و یا مرگ و میر هم دارد.

علائم سرخک

علائم سرخک حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شود. علائم و نشانه‌های سرخک معمولاً شامل موارد زیر است:

تب
سرفه خشک
آبریزش بینی
گلو درد
چشم‌های ملتهب (ورم ملتحمه)
لکه‌های سفید ریز با مرکز سفید مایل به آبی روی یک پس زمینه قرمز که در داخل دهان و روی لایه داخلی گونه وجود دارد – که به آن‌ها لکه‌های کوپلیک نیز می‌گویند.
نوعی بثورات پوستی که از لکه‌های بزرگ و مسطح تشکیل شده که اغلب روی یکدیگر می‌افتند

این عفونت مراحلی دارد که در یک دوره دو تا سه هفته به ترتیب اتفاق می‌افتند.

عفونت و دوره نهفتگی: برای ۱۰ تا ۱۴ روز اول بعد از آلوده شدن، ویروس سرخک به صورت نهفته می‌ماند. در این مدت هیچ نشانه و علائمی از سرخک ندارید.

علائم و نشانه‌های غیر اختصاصی: سرخک معمولاً با تب خفیف تا متوسط آغاز می‌شود که اغلب با سرفه مداوم، آبریزش بینی، چشم‌های ملتهب (ورم ملتحمه) و گلودرد همراه است. این بیماری نسبتاً خفیف ممکن است دو یا سه روز طول بکشد.

بیماری حاد و بثورات: بثورات از نقاط قرمز کوچکی تشکیل شده اند که برخی از آن‌ها کمی ورم دارند. لکه‌ها و برآمدگی‌ها بسیار نزدیک به هم و به شکل خوشه‌ای قرار دارند و به پوست ظاهری لکه دار می‌دهند. این لکه‌ها ابتدا در صورت ظاهر می‌شوند.

طی چند روز آینده بثورات به ناحیه بازو‌ها و تنه می‌ریزند، سپس روی ران، ساق و روی پا ظاهر می‌شوند. در همین زمان تب به شدت بالا می‌رود و اغلب به اندازه (۴۰ تا ۴۱ درجه سانتیگراد) می‌رسد. بثورات پوستی سرخک به آرامی فروکش می‌کند و ابتدا از صورت و در انتها از ران‌ها و پا محو می‌شود.

دوره واگیر: فرد مبتلا به سرخک می‌تواند حدود هشت روز ویروس را به دیگران منتقل کند، که چهار روز قبل از ظاهر شدن بثورات شروع شده و ۴ روز پس از ایجاد بثورات خاتمه می‌یابد.

عوارض سرخک

عوارض سرخک عبارتند از:

عفونت گوش: یکی از شایع‌ترین عوارض سرخک، عفونت باکتریایی گوش است.
برونشیت، التهاب حنجره یا خروسک: سرخک ممکن است منجر به التهاب جعبه صوتی (حنجره) شما یا التهاب دیواره‌های داخلی که مجاری اصلی ریه را می‌پوشانند (لوله‌های برونشی) شود.
پنومونی: پنومونی عارضه رایج سرخک است. افرادی که سیستم ایمنی بدنشان به خطر افتاده است می‌توانند مبتلا به نوع خاص و خطرناکی از پنومونی شوند که گاهی کشنده است.
انسفالیت: حدود ۱ از ۱۰۰۰ نفر مبتلا به سرخک دچار عارضه‌ای به نام انسفالیت می‌شوند.
مسائل بارداری: اگر باردار هستید، برای جلوگیری از سرخک باید مراقبت‌های ویژه انجام دهید، زیرا این بیماری می‌تواند باعث زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد و مرگ مادر شود.

درمان بیماری سرخک

 خوشبختانه سرخک به درمان دارویی ویژه نیاز ندارد، اما پیشگیری از آن بسیار راحت بوده و واکسن موثری هم دارد که سال‌های طولانی است این واکسن در ایران و جهان استفاده می‌شود. واکسن سرخک در کشور ما در قالب واکسن سه گانه MMR که واکسن ترکیبی علیه بیماری‌های سرخک، سرخجه و اوریون است، استفاده می‌شود. این واکسن در دو نوبت در سن ۱۲ و ۱۸ ماهگی به کودکان تزریق می‌شود. همچنین افرادی که در جریان یک همه‌گیری در معرض بالای ابتلای به بیماری باشند ممکن است به عنوان دز تکمیلی لازم باشد که واکسن دریافت کنند.

 در مورد سرخک از آنجایی که طی سالیان گذشته پوشش خوبی در واکسیناسیون این بیماری داشتیم و نظام مراقبت هم موارد بیماری را رصد کرده است، توانستیم حدود ۳ سال قبل تاییدیه سازمان بهداشت جهانی را مبنی بر حذف ویروس بومی سرخک از کشور را دریافت کنیم که موفقیتی بزرگ و حاصل دستاورد نظام سلامت بود. باید بدانیم که فقط ۳ کشور بحرین، عمان و ایران در منطقه خاورمیانه موفق به دستیابی به این تاییدیه شدند. در کشور ما با توجه به جمعیت بالا و مرز‌های مشترک زیادی که با کشور‌های افغانستان، پاکستان و عراق دارد طبیعتا دستاورد حذف سرخک برجسته‌تر از دو کشور دیگر است، اما این به معنای به صفر رسیدن خطر بیماری سرخک نیست.

آمار مرگ و میر ناشی از بیماری سرخک  

 در مورد مرگ و میر ناشی از سرخک در دنیا، سازمان بهداشت جهانی یک برنامه‌ای از سال ۲۰۰۰ میلادی آغاز کرد و هدفگذاری کرد تا تقریبا همه کشور‌ها برنامه واکسیناسیون را به نوعی جلو برند که بتوانند تا سال ۲۰۱۵ به میزان ۹۰ درصد جلوی مرگ و میر ناشی از سرخک را بگیرند. زمان شروع برنامه تعداد ۸۰۰ هزار مرگ در سال در کودکان کمتر از پنج سال ناشی از ابتلا به سرخک رخ می‌داد که در نهایت تاکنون مرگ سرخک تا ۸۴ درصد در جهان کاهش یافته است و این موفقیت بسیار بزرگی است.

طغیان سرخک در افغانستان

 اکنون بیش از ۲۱ سال است که هیچ موردی از بیماری فلج اطفال در کشور نداریم، اما این به معنای آن نیست که دیگر در معرض خطر فلج اطفال نیستیم؛ زیرا همچنان این بیماری در کشور‌های همسایه ما مانند افغانستان و پاکستان گردش دارد و افراد را مبتلا می‌کند و می‌تواند با سفر‌های بین‌المللی به ایران بیاید. همانطور که مردم می‌بینند کرونا از کشوری به کشور دیگر می‌رود، سایر بیماری‌های عفونی نیز چنین هستند؛ پس درست است که گواهی حذف سرخک بومی را دریافت کردیم، اما سرخک در اطراف ما فراوان است و علت آن ضعف واکسیناسیون در کشور‌های همسایه بویژه در افغانستان و پاکستان است. این در حالی است که کرونا هم به برنامه واکسیناسیون این دو کشور آسیب جدی وارد کرد و باعث همه‌گیری‌های بزرگی در این دو کشور شد.


 بنابر اطلاعاتی که داریم پاکستان حدود ۴ ماه قبل برنامه واکسیناسیون وسیعی را شکل داد که امیدواریم توانسته باشد موفق بوده باشد. گزارش اخیر کشور افغانستان هم نشان می‌دهد که بیش از ۴۸ هزار مورد ابتلا به سرخک طی یک سال و سه ماه گذشته در افغانستان رخ داده که نزدیک به ۲۵۰ مورد مرگ در کودکان به همراه داشته است و این نشان دهنده شدت و وسعت این همه‌گیری در این کشور است و باید توجه کنیم که سرخک مسری‌ترین عامل عفونی است که با سفر‌ها و تردد‌ها به راحتی می‌تواند وارد ایران هم بشود.

 تحولات اخیر کشور افغانستان که به دنبال آن شاهد افزایش مهاجرت مردم این کشور به ایران بودیم برخی از این افراد به شکل غیرمجاز وارد کشور می‌شوند که این موضوع ریسک افزایش بار سرخک در کشور را افزایش می‌دهد. در سال ۲۰۲۱ (از زمستان ۹۹ تا آخر آذر ۱۴۰۰) ما بیش از ۱۰۳ مورد تایید شده بیماری سرخک در ایران شناسایی کردیم و طی سه ماهِ ۲۰۲۲ نیز نزدیک به ۴۸ مورد دیگر سرخک (۳۴ غیرایرانی و ۱۴ ایرانی) در ایران شناسایی کردیم که عمده این افراد اتباع غیرایرانی هستند. در نیمه اول سال ۱۴۰۰، دو مورد مرگ ناشی از سرخک داشتیم.

 نکته مهم این است که حتی افرادی که واکسینه باشند هم اگر در مواجهه بالا با سرخک قرار گیرند احتمال اینکه مبتلا شوند وجود دارد. سال گذشته برای اینکه بتوانیم جلوی انتقال بیماری را بگیریم و برای افزایش پوشش واکسیناسیون تلاش کردیم از هرگونه تاخیر در واکسیناسیون از طریق اطلاع رسانی جلوگیری کنیم؛ همچنین در استان‌های جنوب شرقی برنامه واکسیناسیون تکمیلی سرخک را در آذرماه سال ۱۴۰۰ انجام دادیم و گروه سنی ۹ ماه تا ۷ سالِ تمام کودکان ایرانی و غیرایرانی در این برنامه واکسینه شدند، زیرا عمده مبتلایان در این گروه سنی بودند و به همین دلیل واکسن برای این گروه سنی دوباره تزریق شد. نزدیک به یک میلیون و ۲۰۰ هزار کودک در این برنامه واکسنه شدند و این کمک کرد که تا حد زیادی در آن منطقه بیماری را مهار کنیم.

وی افزود: افغانستان حدود سه هفته قبل برنامه واکسیناسیون تکمیلی انجام داد و شاید بتواند سرخک را کنترل کند. با کاهش شدت بیماری در کشور‌های همسایه قطعا موارد کشور ما هم کاهش می‌یابد. از مردم خواهش می‌کنیم همه ساکنین کشور ایران فارغ از ملیت اگر کودک زیر پنج سال دارند و به دلیل کرونا واکسیناسیون‌شان را به تعویق انداختند حتما برای تکمیل برنامه واکسیناسیون کودک خود اقدام کرده و به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند.

بررسی‌های ما نشان می‌دهد که گا‌ها پوشش واکسیناسیون در اتباع غیرایرانی که در کشور زندگی می‌کنند پایین‌تر است و این نشان می‌دهد که در این زمینه ناآگاهی وجود دارد؛ زیرا این افراد تصور می‌کنند واکسیناسیون برایشان پولی است یا واکسن فقط به ایرانی‌ها تزریق می‌شود و یا اینکه فکر می‌کنند اگر برای تزریق واکسن اقدام کنند، چون به شکل غیرقانونی وارد کشور شدند، آن‌ها را به کشور خود بازمی‌گردانند.

واکسیناسیون سرخک در ایران

رییس اداره بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن وزارت بهداشت، تاکید کرد: واکسیناسیون برای همه افراد رایگان است و صرف نظر از ملیت برای همه یکسان انجام می‌شود. همه کودکان می‌بایست در دو نوبت واکسن سرخک را تزریق کرده باشند پس اگر در هر سنی متوجه می‌شوید واکسیناسیون کودک‌تان کامل نیست به مراکز بهداشتی مراجعه کنید.

سرخک یک عفونت دوران کودکی است که در اثر نوعی ویروس ایجاد می‌شود. این بیماری که زمانی بسیار رایج بود، الآن تقریباً همیشه می تواند با واکسن پیشگیری شود. سرخک که به آن روبلا هم گفته می‌شود، می تواند برای کودکان کوچک جدی و حتی کشنده باشد. در حالی که به دلیل دریافت روزافزون واکسن سرخک، میزان مرگ و میر در سراسر جهان رو به کاهش است، این بیماری هنوز در سال بیش از ۱۰ هزار نفر را که اکثراً زیر پنج سال هستند می کشد.

چه کسانی برای واکسیناسیون سرخک باید اقدام کنند؟

دکتر سیدمحسن زهرایی اظهارداشت: پس از اعلام هشدار وزارت بهداشت درباره بیماری سرخک، بعضی از رسانه‌ها اینگونه خبر منتشر کرده‌اند که تمام کودکان زیر ۵ سال باید علیه سرخک، سرخجه و اوریون واکسینه شوند.

وی افزود: افرادی که فرزند ۴ یا ۵ ساله دارند و به هر دلیلی واکسن سرخک فرزندشان را انجام نداده اند و به تاخیر انداخته اند و یا مطمئن نیستند که انجام داده اند یا نه، به مراکز بهداشتی، درمانی مراجعه کنند و از این که فرزندشان نیاز به واکسن دارد یا خیر مطمئن شوند.

زهرایی بیان داشت: همکاران ما در این مراکز بررسی می‌کنند و اگر فرزند این افراد نیاز به واکسیناسیون داشته باشد واکسن می‌زنند و اگر هم واکسیناسیون فرزندشان کامل باشد اطمینان خاطر به آن‌ها مبنی بر عدم نیاز فرزندشان به واکسن به آن‌ها داده می‌شود.