دستور رییس جمهور برای پرداخت حقوق کارمندان مبتنی‌بر عملکرد سخنگوی هیات رئیسه مجلس: مدنی‌زاده به عنوان وزیر پیشنهادی اقتصاد به مجلس معرفی شد نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس: قصور بانک‌ها در پرداخت وام ازدواج محرز است سلیمی، نماینده مجلس: امضای سرپرست وزارت اقتصاد از فردا بی‌اعتبار است جزییات انهدام شبکه قاچاق تلفن همراه توسط سازمان اطلاعات سپاه بوشهر زینی‌وند: انتخابات ۱۴۰۵ شورا‌ها تمام‌الکترونیک برگزار می‌شود دستور پزشکیان برای توقف فوری فروش اینترنتی دارو مجلس پیگیر پرداخت خسارت خانوار‌ها به‌دلیل قطعی مکرر برق سید حسن خمینی: باید به تیمی که در میدان مذاکره هست اعتماد کرد قالیباف به آمریکای لاتین می‌رود پرداخت فوق‌العاده خاص به کارکنان دولت در شورای نگهبان تأیید شد عباس گودرزی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس در اجلاسیه دوم مجلس شد بهروزآذر: اصلاح مهریه باید متوقف شود پزشکیان: توافقات خوبی بین ایران و عمان انجام شد سرلشکر سلامی: دست‌های ما روی ماشه است؛ منتظریم تا اگر غلطی کردند، بی‌درنگ پاسخ دهیم/ برای هر سناریویی آماده‌ایم
یادداشت اختصاصی «مهدی فضائلی»، کارشناس مسائل سیاسی؛

گناه شایع مدیران!

محافظه‌کاری مدیران، از عوامل اصلی فرصت‌سوزی است و اگر ارزش زمان را بدانیم، خسارت ناشی از این بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌ها را بیشتر متوجه می‌شویم.
مهدی فضائلی؛ کارشناس مسائل سیاسی
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۲ - ۳۰ فروردين ۱۴۰۱ - 2022 April 19
کد خبر: ۱۲۹۹۶۵

گناه شایع مدیران!

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ یکی از آفات مهم مدیریت، محافظه کاری است. مدیران محافظه کار نه حاضر به تصمیم‌گیری هستند خصوصا تصمیمات سخت، درحالیکه مغز مدیریت تصمیم‌گیری است؛ و نه اراده و جسارت لازم برای اجرایی و عملیاتی کردن تصمیمات را دارند.

 

این گروه از مدیران، که شاید کم هم نباشند، گمان می‌کنند تصمیم نگرفتن یا تصمیمات را اجرا نکردن از بار مسئولیت آنها می‌کاهد و مسئول این بی‌عملی‌ها نیستند!

 

این ویژگی هر چه به سطوح عالی مدیریت نزدیک‌تر شود خسارت بارتر می‌شود!

 

مدیران عالی محافظه کار، محافظه‌‍کاری را به زیر مجموعه منتقل و به نوعی آنرا به یک فرهنگ مدیریتی تبدیل می‌کنند!

 

محافظه کاران نه تنها تحول آفرین نیستند بلکه در برابر تحولات مقاومت هم می‌کنند.

 

مدیران محافظه کار، در پاسداری از ارزش‌ها مصمم نیستند و در برابر ساختار ها کاملا منفعل هستند!

 

محافظه‌کاری مدیران، از عوامل اصلی فرصت‌سوزی است و اگر ارزش زمان را بدانیم، خسارت ناشی از این بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌ها را بیشتر متوجه می‌شویم.

 

آیا واقعا تصمیم نگرفتن و یا تصمیمات را اجرا نکردن، موجب کاهش بار مسئولیت می‌شود و شیوه صحیحی برای پاسخگویی است؟

 

رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با تعدادی از کارگزاران نظام و در قالب یک بحث اخلاقی به این موضوع مهم پرداختند و پاسخ به این سؤالات را شفاف و صریح دادند. «...یک دسته هم گناهانی است که به معنای ترک فعل است؛‌ فعل نیست، ترک فعل است؛ یک کاری را باید انجام میدادیم [امّا] انجام ندادیم. عزیزان من! خیلی‌ از ماها مبتلای به این آخری هستیم؛ خیلی کارها را باید انجام میدادیم، حرفی را باید میگفتیم، اقدامی را باید میکردیم،‌ امضائی را باید میکردیم، یک جایی بایستی یک حرکتی انجام میدادیم [امّا] انجام ندادیم؛ بر اثر تنبلی، بر اثر کسالت،‌ بر اثر بی‌اعتنائی به وظیفه انجام ندادیم؛ این گناه است؛ [از] این سؤال [میشود]. لذا در دعای مکارم الاخلاق [آمده]: وَ استَعمِلنِی بِما تَسأَلُنی غَداً عَنه؛(۱۰) مرا به کار ببر در آنجایی که فردا از من سؤال خواهی کرد.»

 

بنابراین، اگر در نظام‌های معمول جهان، ترک فعل یک سوء مدیریت ارزیابی می‌شود، در نظام اسلامی، تصمیم نگرفتن و ترک فعل، فقط یک اشکال و ضعف مدیریتی نیست بلکه یک گناه و معصیت هم محسوب می‌شود!

 

حضرت‌آیت‌الله خامنه‌ای سپس با اشاره به داستان عبرت انگیز حضرت یونس در قرآن می‌فرمایند: «پس بنابراین استغفار، هم از ارتکاب عمل ممنوعه است، هم از کم‌کاری و بی‌عملی و سوء مدیریّت است؛ برای هر دوی اینها لازم است.»

 

این سخنان حجت را بر همه مسئولان و کارگزاران نظام در قوای سه گانه و دیگر نهادها و سازمان‌ها تمام کرد تا بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌های خود را توجیه نکنند و بدانند مرتکب گناه می‌شوند.

 

البته نقد و مذمت مدیران محافظه کار، تأیید مدیران گستاخ و ساختار شکن نیست، چرا که آنها نیز در قبال خودمحوری‌ها و نادیده گرفتن قوانین و زیرپا گذاشتن آن بدلایل واهی، مسئول و معاقب خواهند بود.

ارسال نظر
آخرین اخبار