به گزارش راهبرد معاصر؛ چند هفته قبل آقای ظریف، سفری غیر ضروری به نیویورک داشت. بهانه سفر، شرکت در یک نشست حاشیهای بود اما عمده موجی که درست کرد، ابراز تمایل به مبادله زندانیان بود. ا
امروز روزنامه «دیلی استار» ادعا کرده «نزار زکا» تبعه لبنانی- آمریکایی که در ایران به جرم جاسوسی به ۱۰ سال زندان محکوم شده، تا دو روز دیگر آزاد و وارد بیروت میشود.
نزار زکا ۲۴ شهریور ۹۴ به خاطرجاسوسی برای آمریکا بازداشت و به 10 سال زندان محکوم شد. او از گردانندگان «انجمن بینالمللی مدیران ایرانی» و از دست اندرکاران پروژه ضد امنیتی «پل» بوده است. پروژه «پل» برنامهای پوششی برای نفوذ به ساختارهای سیاسی و اجرایی ایران است. زکا همچنین پیگیر نفوذ سایبری از طریق برخی مقامات وزارت ارتباطات بوده است.
آسوشیتدپرس چندی قبل در گزارشی نوشت: «نزار زکا» که به اتهام جاسوسی بازداشت شده، با تایید وزارت خارجه ایالات متحده به ایران سفر کرده بود. سازمان غیرانتفاعی تحت ریاست او 730 هزار دلار از دولت آمریکا برای پیش بردن پروژههایش در خاورمیانه پول گرفته است.
آقای ظریف پیش از این در دیدار با مقامات لبنانی به درستی گفته بود "نزار زکا دارای گرین کارت آمریکا است. آنچه اتفاق افتاده، مشکلی بین ایران و لبنان نیست؛ اقدامات خلاف قانونی زکا از دید قوه قضاییه و مشکلی بین آمریکا و ایران است".
با این اوصاف، چرا جاسوس بزرگ آمریکا -که صرفا تابعیت لبنانی دارد اما مهره سازمان سیا می باشد- باید به شکل یکطرفه آزاد شود؟ چرا وزارت خارجه به جای اهتمام به آزادی اسدالله اسدی (دبیر سوم سفارت ایران در اتریش) که قریب 12 ماه است از سوی اروپایی ها به گروگان گرفته شده، مشکلات جاسوسان آمریکایی نظیر جیسون رضائیان و نزار زکا و .... را پیگیری می کند؟! جیسون رضائیان در دولت اوباما و با پیگیری دولت، به شکل یکطرفه آزاد شد.