به گزارش راهبرد معاصر از ابتدای سال 1397 تا پایان سال 1400 بیش از 900 هزار میلیارد تومان رانتِ مابهالتفاوت ارز 4200 تومانی و نرخ دلار در بازار آزاد بوده که به جیب عدهای واردکننده بزرگ و دلالان رفته است.
دولت در 4 سال گذشته 74.3 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی خرج کرده است که اگر این منابع ارزی را به قیمت آزاد در بازار میفروخت، 1213 هزار میلیارد تومان نصیب دولت میشد. بنابراین اگر دولت به جای تخصیص ارز 4200 تومانی برای واردات چند قلم کالای اساسی، درآمد فروش این منابع ارزی در بازار آزاد را به صورت نقدی به 60 میلیون نفر از دهکهای کمدرآمد و متوسط جامعه پرداخت میکرد در این 4 سال مجموعاً به هر یک از این افراد بیش از 20 میلیون تومان یارانه رسیده بود که یارانه ماهانه هر از آنها در این 4 سال به هر نفر نزدیک به 420 هزار تومان میشد.
یعنی به هر نفر از اقشار متوسط و کمدرآمد در ماه 420 هزار تومان یارانه نقدی علاوه بر ارقام کنونی میرسید و یک خانوار 4 نفره کمدرآمد حداقل ماهانه یک میلیون و 600 هزار تومان یارانه در 4 سال اخیر (مجموعا 76.8 میلیون تومان در 4 سال برای یک خانوار 4 نفره) علاوه بر یارانه 45 هزار تومانی و یارانه معیشتی (بنزین) دریافت میکرد.
قطعاً با این رقم افزایش یارانه در 4 سال اخیر میشد فقر مطلق در کشور را برای همیشه رفع کرد، اما اشتباه دولت روحانی در اتخاذ سیاست ارز 4200 تومانی هم سبب هدر رفتن منابع ارزی کشور شد و هم فاصله طبقاتی را به شدت افزایش داد.
این در حالی است که حراج منابع ارزی کشور با نرخ 4200 تومانی در سالهای اخیر که با هدف جلوگیری از افزایش قیمت چند قلم کالای اساسی بود، به هدف خود نرسید و این کالاها با گرانی چند برابری هم مواجه شدند بدون آن که به سفره اقشار کمدرآمد برسند.