لاپید در اردن به دنبال چه بود؟

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ چهارشنبه گذشته یئیر لاپید، نخست وزیر موقت رژیم صهیونیستی با عبدالله دوم، شاه اردن در امان دیدار کرد. دو طرف در این دیدار با تأکید بر حفظ صلح میان امان و تل‌آویو بر ضرورت همکاری در حوزه‌های آب، انرژی، امنیت غذایی، گردشگری، کشاورزی، احداث شهرک صنعتی، بازرگانی و ... به رایزنی پرداختند. تکمیل منطقه صنعتی مشترک اردنی-صهیونیستی در نزدیکی شهر «المشارع» با هدف فعالسازی بخش خصوصی و ایجاد شغل برای کارگران اردنی از جمله اهداف اصلی سفر لاپید به امان بود.

با کاهش محدودیت مربوط به شیوع کرونا، رژیم صهیونیستی به کارگران اردنی اجازه داد برای کار به این منطقه بیایند و پس از اتمام کار خود به بدون نیاز نیاز به اقامت یا اسکان در رژیم صهیونیستی به اردن بازگردند

به عقیده کارشناسان مسائل رژیم صهیونیستی، سفر لاپید به امان دارای اهداف چند وجهی همچون تسریع فرآیند عادی‌سازی روابط و ادغام رژیم صهیونیستی در خاورمیانه عربی، ایجاد اهرم فشار علیه امان در روابط دوجانبه و کسب امتیاز سیاسی در انتخابات پیش‌روی رژیم صهیونیستی بوده است.

علاوه بر تکمیل شهرک صنعتی در «المشارع»، بنا بر اعلام منابع صهیونیستی قرار است تا 2 هزار کارگر اردنی از مرز عقبه وارد ایلات شوند تا در صنعت هتلداری این بندر کار کنند. با کاهش محدودیت مربوط به شیوع کرونا، رژیم صهیونیستی به کارگران اردنی اجازه داد برای کار به این منطقه بیایند و پس از اتمام کار خود به بدون نیاز نیاز به اقامت یا اسکان در رژیم صهیونیستی به اردن بازگردند. این اقدامات می‌تواند به بازسازی روابط امان-تل‌آویو، که در دوران نتانیاهو دچار آسیب جدی شده بود، منجر شود.

 اما این دیدار سیاسی تنها اقدام رهبر حزب «یش عتید» در دوران نخست وزیری نبود. به عقیده بسیاری از کارشناسان مسائل فلسطین اشغالی، با استعفای نفتالی بنت از پست صدارت و انحلال کنست (مجلس رژیم صهیونیستی)، بازیگران مختلف در سپهر سیاسی این رژیم به دنبال افزایش تحرکات سیاسی خود در داخل و خارج از خاک سرزمین‌های اشغالی و جلب آرای گروه‌های مختلف هستند. آخرین نمونه از تحرکات دیپلماتیک لاپید را می‌توان سفر وی به پاریس و دیدار با امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه دانست.

زیست سیاسی در سرزمین های اشغالی نشان داده است تمرکز سیاستمداران بر دو مقوله مهار دشمن خارجی و عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با محیط پیرامونی و بین‌المللی می‌تواند بر نتیجه نظرسنجی و انتخابات در رژیم صهیونیستی تأثیر مستقیم بگذارد، حتی اگر تلاش سیاستمدار تنها نمایش ساده تلویزیونی باشد.

در مقابل اردن هم با وجود آگاهی از حساسیت‌های افکار عمومی این کشور درباره رابطه با رژیم صهیونیستی، نمی‌تواند از فرصت به وجود آمده برای انتقال فناوری‌های صهیونیستی، به ویژه حوزه هوش مصنوعی به این کشور چشم پوشی کند. همچنین امان می‌داند راه ارتقای روابط راهبردی با ایالات متحده آمریکا از مسیر «آیپک» و «جی استریت» می‌گذرد. در دورانی که آمریکا به دنبال خروج نیروهای خود از منطقه و پیاده سازی سیاست «موازنه از راه دور» است؛ امان می‌تواند با تبدیل شدن به بخشی از معماری امنیتی جدید واشنگتن در منظقه، نیروی نیابتی آمریکا در غرب آسیا شود.

انتقال استعدادهای لجستیکی و نظامی آمریکا از خلیج فارس به اردن و انعقاد قراردادهای دوجانبه میان واشنگتن-امان نشان دهنده تغییر جایگاه اردن در سیاست غرب آسیای کاخ‌ سفید است. با توجه به این دو هدف، خاندان هاشمی در اردن نیز با وجود اعلام حمایت ظاهری از آرمان قدس و حمایت از مردم کرانه باختری، منافع راهبردی خود را در روابط نزدیک امنیتی، سیاسی و اقتصادی با رژیم صهیونیستی دنبال می‌کند.

اردن با وجود آگاهی از حساسیت‌های افکار عمومی این کشور درباره رابطه با رژیم صهیونیستی، نمی‌تواند از فرصت به وجود آمده برای انتقال فناوری‌های صهیونیستی، به ویژه حوزه هوش مصنوعی به این کشور چشم پوشی کند

پس از انعقاد پیمان صلح ابراهیم در سپتامبر 2020، رژیم صهیونیستی به دنبال آن است تا با تعریف پروژه‌های مشترک صنعتی، امنیتی و اقتصادی با کشورهای عرب منطقه، از عنوان این کشورها سوءاستفاده و زمینه صادرات کالا و خدمات خود به سرزمین‌های اسلامی را فراهم کند. رشد چشمگیر روابط اقتصادی میان امارات و رژیم صهیونیستی نشان دهنده برنامه تل‌آویو برای تبدیل ابوظبی و دبی به پل انتقال محصولات و فناوری‌های صهیونیستی (انرژی، آب، امنیت سایبر، نظامی و...) به سایر کشورهای منطقه است.

پروژه‌ای که به نظر می‌آید به صورت هدفمند در روابط دوجانبه با قاهره (انتقال گاز و توریسم) و امان (ایجاد شهرک صنعتی و همکاری در حوزه انرژی) دنبال می‌شود. رژیم صهیونیستی به واسطه روابط نزدیک با کشورهای غربی از توان صنعتی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار است، اما به دلیل منفور بودن در میان افکار عمومی جامعه جهانی به ویژه ملت‌های مسلمان بازار زیادی برای صادرات محصولات خود در اختیار ندارد.

برهمین اساس دولت جعلی صهیونیستی سعی می‌کند با پنهان شدن در پشت نام سایر کشورها، به صادرات محصولات خود و تسخیر بازارهای منطقه‌ای بپردازد. البته همکاری دولت‌های عربی با رژیم صهیونیستی این خطر را به همراه دارد که در صورت آشکار شدن همکاری با رژیم صهیونیستی ممکن است از سوی افکار عمومی جهان اسلام طرد و کالاهای آنها تحریم شود.

بهره سخن

با نزدیک شدن به «ساعت صفر» برگزاری انتخابات کنست در سرزمین‌های اشغالی، یئیر لاپید به عنوان چهره‌ای لیبرال و میانه‌رو به دنبال جذب آرا و ارتقای موقعیت خود در نظرسنجی‌های مراکز افکارسنجی و رسانه‌ای است. نخست وزیر موقت رژیم صهیونیستی به خوبی می‌داند برای مقابله با نتانیاهو متحدانش باید موضعی فعال در حوزه سیاسی، امنیتی و اقتصادی اتخاذ کند.

همچنین رژیم صهیونیستی در راستای سیاست ادغام در منطقه به دنبال افزایش ارتباطات با دولت‎‌های عرب منطقه، با هدف شکستن تابوی روابط با صهیونیستها و فروش محصولات خود در بازارهای اسلامی است. برهمین مبنا دروازه اردن آخرین پروژه رژیم صهیونیستی برای گسترش روابط با اردن نخواهد بود و این رژیم سعی خواهد کرد تا با تعریف پروژه‌های جدید با امان و سایر کشورهای مسلمان، راه نفوذ کامل به منطقه و ایجاد وابستگی صنعتی-تکنولوژیکی به خود را هموار کند؛ سیاستی که باید با پیگیری دیپلماسی فعال از سوی تهران و برقراری روابط گسترده اقتصادی با کشورهای منطقه خنثی شود.