به گزارش راهبرد معاصر شورای نگهبان، مجلس خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام چهار نهادی هستند که در فهرست تحریمها قرار گرفتهاند. کانادا همچنین حشمتالله فلاحتپیشه، محمد کرمی، صغری خدادای، عزتالله ضرغامی، سید مجید میراحمدی و عباس علی کدخدایی را در این فهرست قرار داده است.
این تحریمها در ادامه حمایتهای کانادا از اغتشاشات اخیر در ایران صورت گرفته است. دولت کانادا هفته پیش هم ۳ نهاد و ۱۷ فرد از جمله محمد جواد ظریف، وزیر خارجه سابق ایران را در فهرست تحریم قرار داده بود.
امیر حاتمی، حسین شریعتمداری، سعید مرتضوی، عبدالرضا رحمانی فاضلی، سالار آبنوش، قاسم رضایی، منوچهر اماناللهی، کیومرث حیدری، غلامرضا ضیایی، علی رضوانی، سید احمد خاتمی، لیلا واثقی، پیمان جبلی، علی لاریجانی، محمد جواد ظریف، محمد باقر ذوالقدر و ابوالفضل شکارچی ۱۷ فردی بودند که هفته گذشته در فهرست تحریمها قرار گرفته بودند.
دولت کانادا همچنین روزنامه کیهان، خبرگزاری تسنیم و نورنیوز را در فهرست تحریمهای خود قرار داده بود.
دولت کانادا یک هفته قبلتر از آن در اقدامی نمایشی اعلام کرده بود ۱۰ هزار نفر از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای همیشه از ورود به کانادا منع خواهند شد.
این تنها حمایت کانادا از آشوبهای ایران در روزهای گذشته نیست. اتاوا از جمله روز چهارم مهرماه اعلام کرد دهها فرد و نهاد ایرانی از جمله پلیس امنیت اخلاقی را در فهرست تحریمها قرار داده است.
کانادا دولتی همسو با آمریکا است و در سالهای گذشته از تحریمهای آن کشور هم علیه ایران تبعیت کرده است. تحریم پلیس امنیت اخلاقی ایران، چند روز بعد از آن صورت گرفت که واشنگتن هم همین نهاد را در فهرست تحریمها قرار داد.
دیالکتیک تحریم-آشوب
تحلیلگران در ایران پیش از این گفتهاند اغتشاشات که نشات گرفته از شکافهای درونی جامعه و با تحریک عوامل خارجی است، میتواند آمریکا و غرب را به این نتیجه برساند که با استفاده از سلاح تحریمها و افزایش فشار اقتصادی شکافهای میان جامعه و حاکمیت را گسترش دهد تا در نتیجه نظام در اثر فشارهای داخلی و بیرونی تن به تغییر رفتار در حوزههای مورد خواست طرفهای خارجی دهد.
علیرضا فقیهیراد کارشناس مسائل بینالملل چند روز پیش در گفتوگو با خبرگزاری فارس در همین خصوص گفته است: «هرگونه ناآرامی و آشوب در ایران منجر به ارسال پالس ضعف به بیرون خواهد شد و زمینه و مشروعیت برای تحریم و فشار بیشتر را مهیا میکند. برای نمونه در جریان فتنه ۸۸ بود که مقامات آمریکایی اغتشاشات درون ایران را فرصتی برای فشار بیشتر جهت تغییر رفتار جمهوری اسلامی قلمداد کردند و بیسابقهترین تحریمهای تاریخ را علیه ایران به بهانههای حقوق بشری وضع کردند.»
فقیهیراد گفت: اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در کتاب خاطرات خود با عنوان «سرزمین موعود» خیلی صریح به این موضوع اشاره میکند و مینویسد که «بعد از آنکه تلاشهای ما برای آغاز مذاکره با ایران رد شد، در شرایطی که این کشور وارد چرخه هرج و مرج و سرکوبگری بیشتر میشد، ما راهبردمان را بهسمت دومین گام راهبرد منع اشاعهای خودمان تغییر دادیم؛ یعنی بسیج کردن جامعه بینالمللی برای اعمال تحریمهای اقتصادی سخت و چندجانبهای که میتواند ایران را وادار به حضور در میز مذاکره کند».
کارشناس مسائل بینالملل گفت: هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا نیز در کتاب خود با عنوان «انتخابهای سخت»، فتنه 88 و بهانههای حقوق بشری را عامل همراهی بقیه کشورها در اعمال تحریم میداند و مینویسد، «پس از اعتراضها به نتیجه انتخابات در سال ۸۸، آمریکا توانست کشورهای دیگر را برای اعمال تحریمهای جدید علیه ایران همراه سازد».
وی ادامه داد: جان بولتون مشاور قبلی امنیت ملی کاخ سفید هم خیلی صریح در این باره میگوید «این ناآرامیهای ایران در سال ۸۸ بود که گزینه تحریم ایران را که بیش از دو سال از دستور کار خارج شده بود، مجددا به روی میز برگرداند».
فقیهیراد افزود: «قطعنامه ۱۹۲۹، قانون تحریمهای ثانویه بانکی ایران موسوم به سیسادا و سپس قانون اختیارات دفاع ملی برای سال ۲۰۱۲ و امثالهم همگی ثمره اغتشاش های سال ۸۸ بود.»/فارس