به گزارش راهبرد معاصر؛ گروهی از محققان اخیرا با بررسی رسوبات باقیمانده در یک ظرف ۲۲۰۰ سالۀ مصری به نتایج غیرمنتظره و شگفتانگیزی دست یافتهاند. این ظرف که در موزۀ هنر تامپا در فلوریدا نگهداری میشده، تصویری از خدای مصری «بِس» (Bes) را بر روی خود دارد.
محققان باور دارند که این ظرف در قرن دوم قبل از میلاد توسط اعضای فرقهای با عقاید جادومحور که خدای بس را پرستش میکردهاند استفاده میشده است.
تحلیل رسوبات موجود در این ظرف آثاری از برخی مواد روانگردان را آشکار کرده است؛ از جمله نشانههایی از میوههای تخمیر شده، گیاه اسپند و نیلوفر آبی در این ظرف یافت شده است. همۀ این موارد و خصوصا گیاه اسپند دارای خاصیت توهمزایی هستند.
به علاوه در این معجون باستانی آثاری از وجود عسل و دانههای کنجد نیز یافت شده که احتمالا به معجون اضافه شدهاند تا آن را خوشطعم و قابل نوشیدن کنند.
اما ظاهرا این معجون تنها با هدف ایجاد خلسه و حالات روانی خاص به کار نمیرفته و اهدافی جادومحور نیز در نوشیدن آن وجود داشته است. این را از روی مواد عجیب و غیرمنتظرۀ دیگری که در آن یافت شدهاند میتوان حدس زد.
محققان در تحلیل مواد داخل ظرف با برخی پروتئینهای انسانی مواجه شدهاند که نشان میدهند در این معجون، مقادیری از خون انسان، شیر انسان و حتی مخاطهای بدن مانند آب دهان و ترشحات اندامهای جنسی نیز وجود داشته است.
استفاده از این ترکیبات نشان میدهد که این نوشیدنی برای اعضای فرقۀ بس کارکردی جادویی نیز داشته است و آنها احتمالا در طی مراسم مخصوصی مایعات بدن خودشان را به این معجون اضافه میکردهاند.
دورانی که این ظرف در آن استفاده میشده در تاریخ مصر به دورۀ بطلمیوسی معروف است؛ در این دوران که بلافاصله بعد از مرگ اسکندر مقدونی آغاز میشود، حاکمانی با تبار یونانی به عنوان فراعنۀ مصر حکومت میکردند. این دوره از حدود سال ۳۰۰ تا ۳۰ قبل از میلاد تداوم داشت. / فرادید