انزوای بی‌سابقه آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان در نوار غزه نقطه محوری فوری پروژه بلندمدت صهیونیستی است تا تمام سرزمین فلسطین را از رودخانه تا دریا تصرف کند. اوایل این هدف در شعار اسرائیلی ها یعنی «سرزمین بدون مردم، برای مردم بدون سرزمین» و نادیده گرفتن حضور مردم فلسطین در سرزمین خودشان بیان شد.

فلسطینیان غزه امروزی عمدتاً نوادگان کسانی هستند که به وسیله شهرک‌نشینان یهودی از خانه‌های خود رانده شده‌اند، یهودیانی که از قبل جنگ 1948 از سوی قدرت‌های امپریالیستی غربی ازجمله بریتانیا حمایت می‌شدند تا فلسطینیان از سراسر سرزمینشان به غزه بگریزند، آن هم زمانی که این منطقه در مدیریت مصر بود.

اسرائیل، غزه را در تجاوز به مصر، سوریه و اردن در سال 1967، البته با حمایت غرب اشغال کرد، اما این بار و در جنگ غزه، آمریکا نخستین و تنها حامی اسرائیل بود.

غیرقابل قبول است تعداد زیاد قربانیان بی گناه را خسارت جانبی جنگ در نظر بگیریم، در حالی که آنها در واقع اهداف اصلی حملات و بمباران وحشیانه اسرائیل بودند که به مراکز درمانی بزرگ و کوچک انجام می شود

نسل کشی و پاکسازی نژادی

سازمان ملل متحد تعریف دقیقی از نسل کشی دارد که فراتر از کشته شدن ناخواسته غیرنظامیان در جنگ است. طبق تعاریف سازمان ملل متحد، نسل کشی می تواند در زمان جنگ و صلح رخ دهد. تعریف مندرج در ماده دو کنوانسیون حقوق بشر نسل کشی را جرمی توصیف می کند که با قصد نابودی کلی یا جزئی گروهی ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام می شود.

این تعریف پس از سلسله مذاکراتی که منعکس کننده نتیجه متعادل میان کشورهای عضو سازمان ملل متحد، ازجمله ایالات متحده است، تهیه و پیش نویس توافقنامه در سال 1948 به دست آمد. شکی نیست جنگ کنونی اسرائیل علیه غزه که شهرها را با خاک یکسان، بیمارستان ها و خانه ها را ویران کرده و بیش از 20 هزار نفر را کشته و بیش از 6 هزار نفر را مفقود و آواره کرده است، قتل عام سازماندهی شده تلقی می شود.

غیرقابل قبول است تعداد زیاد قربانیان بی گناه را خسارت جانبی جنگ در نظر بگیریم، در حالی که آنها در واقع اهداف اصلی حملات و بمباران وحشیانه اسرائیل بودند که به مراکز درمانی بزرگ و کوچک انجام می شود. اسرائیل حتی با محاصره نوار غزه مانع از ارسال غذا و آب به مردم می شود و برق و انواع خدمات شهری را قطع کرده است. همه این موارد باعث بحران انسانی و شیوع بیماری هایی شده است که درنهایت به مرگ مردم بی گناه نوار غزه منجر می شود و این بخشی از نسل کشی است.

در چند بیمارستان باقیمانده، هیچ داروی بیهوشی برای جراحی ازجمله قطع عضو وجود ندارد. حتی گزارش اسرائیلی ها درباره تعداد شهدای غزه ثابت می کند درصد زیادی از آنها زن، کودک و نوزاد هستند. تا امروز عملیات تروریستی گسترده اسرائیل در غزه 1.9 میلیون نفر از جمعیت 2.2 میلیونی غزه را آواره کرده است. تل‌آویو همچنین با فریب غیرنظامیان نوار غزه از آنها خواست به مکان‌های امن بروند و سپس این مکان‌ها را بمباران کرد تا فلسطینیان مجبور به فرار مجدد شوند.

کوچ مردم از شمال غزه با بمباران و تهاجم زمینی آغاز شد و به طور سیستماتیک به سمت جنوب حرکت کردند. مردم غزه مجبور شدند به سکونتگاه های موقت در نزدیکی مرز مصر بروند، ابزار فشار عمدی اسرائیل برای وادار کردن مردم به عبور از مرز و انتقال به صحرای سینا که بدون شک هدفی جز پاکسازی قومی ندارد.

استفاده از بمب های آمریکایی در غزه

ایالات متحده حمایت بی دریغ خود را از جنگ و نسل کشی اسرائیل پنهان نمی کند. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا ماه گذشته کنگره را فریب داد تا گلوله‌های توپخانه‌ای به ارزش 100 میلیون دلار به اسرائیل برای استفاده علیه فلسطینیان بفرستد.

واشنگتن همچنین با موضع واحدی علیه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که هشتم ژانویه صادر شد، از حق وتو استفاده کرد؛ قطعنامه ای که خواستار آتش بس فوری در غزه به دلایل بشردوستانه بود. وتوی قطعنامه برخلاف موضع حامیان آن در شورای امنیت سازمان ملل متحد بود و همگان آن روز را وحشتناک توصیف کردند و نسبت به تعداد بیشتر جان باختگان غیرنظامی در غزه هشدار دادند.

واشنگتن با موضع واحدی علیه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد از حق وتو استفاده کرد؛ قطعنامه ای که خواستار آتش بس فوری در غزه به دلایل بشردوستانه بود

موضع آمریکا به حدی وحشتناک بود که انگلیس نیز جانب احتیاط را رعایت کرد. وزیران امور خارجه مصر، اردن، تشکیلات خودگردان فلسطین، قطر، عربستان سعودی و ترکیه در تلاشی بی ثمر و در آخرین لحظات به دنبال زیر فشار قرار دادن دولت بایدن برای کنار گذاشتن مخالفت خود با آتش بس بودند، اما آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا تا پس از رأی گیری شورای امنیت با آنها دیدار نکرد.

امارات پیش نویس قطعنامه را ارائه کرد و محمد ابوشهاب، معاون سفیر امارات در سازمان ملل متحد قبل از رأی گیری گفت، قطعنامه در کمتر از 24 ساعت نزدیک به 100 حامی داشت که نشان دهنده حمایت جهانی از فلسطینیان بی گناه است.

دیمیتری پولیانسکی، معاون سفیر روسیه در سازمان ملل متحد این رأی‌گیری را «یکی از سیاه‌ترین روزهای تاریخ خاورمیانه» توصیف کرد و ایالات متحده را عامل صدور حکم اعدام برای هزاران، بلکه ده‌ها هزار غیرنظامی ازجمله زنان و کودکان خواند.

شورای امنیت خواستار تشکیل جلسه اضطراری برای شنیدن اظهارات آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد شد که برای نخستین بار بر ماده 99 منشور سازمان تکیه کرد، ماده ای که دبیرکل را قادر می‌سازد تهدیداتی را که فکر می‌کند علیه صلح و امنیت بین‌المللی مطرح است، بیان کند. وی نسبت به فاجعه انسانی در غزه هشدار داد و از شورا خواست خواستار آتش بس شوند.

به فشار و اعتراض ادامه دهید

رأی شورای امنیت انزوای بی سابقه دیپلماتیک ایالات متحده را نشان داد؛ جایی که به طور مستقیم 153 کشور حامی فلسطین درخواست آتش بس را مطرح کردند و تنها 10 کشور مخالف بودند و 23 کشور نیز رأی ممتنع دادند.

این رأی گیری در مقایسه با رأی گیری سازمان ملل متحد در 27 اکتبر 2023 که خواستار آتش بس شد، حمایت جدی کشورها را به ویژه در میان متحدان آمریکا نشان داد، زیرا 20 کشور ناتو به آتش بس رأی مثبت دادند. استرالیا به همراه کانادا، دانمارک، آلبانی، یونان و هند که آن زمان رأی ممتنع داده بودند، به قطعنامه اخیر رأی مثبت دادند و تنها اوکراین رأی ممتنع داد.

نخست‌وزیر استرالیا، کانادا و نیوزیلند بیانیه‌ای مشترک درباره رأی مثبت خود به آتش‌بس صادر کردند و گفتند، اسرائیل باید به قوانین بین‌المللی بشردوستانه احترام بگذارد، غیرنظامیان و زیرساخت های غیرنظامی باید محافظت شوند و همگان نگران بسته شدن فضای امن موجود برای غیرنظامیان در غزه هستند.

اسرائیل به درخواست اکثریت جامعه جهانی برای برقراری آتش بس توجه نمی کند، زیرا می داند واشنگتن از جنگ کنونی علیه مردم فلسطین حمایت خواهد کرد، مهم نیست اعتراض جهانیان چقدر بزرگ و صدایشان بلند باشد.