آیا کمبود ویتامین باعث افسردگی میشود؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که بر میلیون ها نفر در سراسر جهان تاثیر می گذارد. علائم آن می تواند از احساس غمگینی و ناامیدی خفیف تا بی علاقگی کامل به فعالیت های روزمره و افکار خودکشی متغیر باشد. در حالی که علل افسردگی به طور کامل شناخته نشده است، تحقیقات اخیر نشان داده اند که کمبود برخی ویتامین ها ممکن است در شروع یا تشدید علائم نقش داشته باشند.

ویتامین های مرتبط با افسردگی

تحقیقات نشان داده اند که کمبود چندین ویتامین با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط است. درک نقش این ویتامین ها در سلامت روان می تواند به پزشکان در توسعه رویکردهای جدید برای درمان و پیشگیری از افسردگی کمک کند. بیایید در این قسمت این ویتامین ها را بررسی کنیم.

۱. ویتامین D

ویتامین D که همان ویتامین خورشید است، نقشی حیاتی در تنظیم خلق و خو ایفا می کند. تحقیقات متعددی ارتباطی بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به افسردگی را نشان داده اند. ویتامین D در تولید سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که نقش مهمی در تنظیم خلق و خو دارد، نقش دارد. همچنین تصور می شود که ویتامین D بر عملکرد گیرنده های سروتونین در مغز تاثیر می گذارد.

۲. ویتامین های گروه B

ویتامین های گروه B نقش های متعددی در بدن ایفا می کنند، از جمله کمک به عملکرد طبیعی سیستم عصبی. تحقیقات نشان داده اند که کمبود برخی ویتامین های گروه B، به ویژه ویتامین B6، B9 (اسید فولیک) و B12، با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط است. این ویتامین‌ها در تولید انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین نقش دارند که در تنظیم خلق و خو، انرژی و تمرکز نقش دارند.

۳. سایر ویتامین ها

تحقیقات اولیه همچنین کمبود سایر ویتامین ها مانند ویتامین C و روی را با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط دانسته اند. به نظر می رسد این ویتامین ها در سلامت عملکرد مغز و تنظیم سیستم ایمنی نقش دارند که هر دو می توانند در سلامت روان نقش داشته باشند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این روابط مورد نیاز است.

مکانیسم های احتمالی تاثیر کمبود ویتامین بر افسردگی

مکانیسم های دقیقی که از طریق آن ها کمبود ویتامین منجر به افسردگی می شود، هنوز به طور کامل شناخته نشده اند. با این حال، چندین فرضیه وجود دارد که در این قسمت به بررسی آنها می پردازیم. 

• اختلال در عملکرد انتقال دهنده های عصبی: همانطور که گفته شد، برخی ویتامین‌ها در تولید یا متابولیسم انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین نقش دارند. کاهش سطح این انتقال دهنده های عصبی با علائم افسردگی مرتبط است.
• التهاب نورولوژیکی: تحقیقات نشان داده اند که التهاب مزمن ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد. برخی از ویتامین ها دارای خواص ضد التهابی هستند و کمبود آن ها ممکن است منجر به افزایش التهاب در بدن و مغز شود.
• استرس اکسیداتیو: استرس اکسیداتیو وضعیتی است که در آن بدن قادر به پاکسازی رادیکال‌های آزاد به اندازه کافی موثر نیست. این می‌تواند منجر به آسیب سلولی شود. برخی از ویتامین‌ها دارای خواص آنتی‌اکسیدانی هستند و کمبود آن ها ممکن است خطر استرس اکسیداتیو و در نتیجه آسیب سلول‌های مغزی را افزایش دهد.

تشخیص و درمان کمبود ویتامین در افراد مبتلا به افسردگی

اگر علائم افسردگی را تجربه می‌کنید، پزشک ممکن است برای بررسی کمبودهای احتمالی ویتامین آزمایش خون تجویز کند و در صورت کمبود ویتامین، پزشک ممکن است مکمل های ویتامین را برای جبران کمبود و بهبود علائم افسردگی تجویز کند.

با این حال، مهم است توجه داشته باشید که مصرف مکمل های ویتامین به تنهایی درمان افسردگی نیست. درمان افسردگی معمولا ترکیبی از درمان دارویی، روان درمانی و تغییرات شیوه زندگی را شامل می شود. عدم وجود برخی ویتامین ها نیز می تواند ابتلا به افسردگی را در کودکان افزایش دهد که در همه این موارد مهم است که با استفاده از خدمات مشاوره افسردگی کودک قابل درمان هستند.

نقش رژیم غذایی در پیشگیری از کمبود ویتامین و افسردگی

رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند به تامین ویتامین های مورد نیاز بدن و کاهش خطر کمبود ویتامین کمک کند. برخی از غذاهای غنی از ویتامین هایی که با افسردگی مرتبط هستند را در این قسمت بررسی میکنیم. 

• ویتامین D: ماهی‌های چرب مانند سالمون، ساردین و تن، جگر گاو، زرده تخم مرغ، قارچ و غذاهای غنی‌شده با ویتامین D.
• ویتامین‌های گروه B: گوشت بدون چربی، مرغ، ماهی، تخم مرغ، حبوبات، سبزیجات برگ تیره، آجیل و غلات کامل.
• ویتامین C: مرکبات، فلفل دلمه‌ای، کیوی، توت فرنگی، گوجه فرنگی و سبزیجات برگ دار.
• روی: گوشت قرمز، غذاهای دریایی، حبوبات، آجیل و غلات کامل.

اهمیت مشاوره با پزشک

اگر نگران کمبود ویتامین و تاثیر آن بر سلامت روان خود هستید، مهم است که با یک پزشک متخصص مشورت کنید. پزشک می تواند علائم شما را ارزیابی کند، آزمایش های لازم را تجویز کند و در صورت لزوم، یک برنامه درمانی مناسب برای شما تجویز کند. مصرف خودسرانه مکمل های ویتامین توصیه نمی شود، زیرا مصرف بیش از حد برخی ویتامین ها نیز می تواند مضر باشد.

تحقیقات نشان داده اند که کمبود برخی ویتامین ها ممکن است در شروع یا تشدید علائم افسردگی نقش داشته باشد. ویتامین های D، گروه B، C و روی از جمله ویتامین‌هایی هستند که کمبود آن‌ها با افسردگی مرتبط است. رژ غذایی سالم و متعادل می‌تواند به تامین ویتامین‌های مورد نیاز بدن و کاهش خطر کمبود ویتامین کمک کند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که مصرف مکمل‌های ویتامین به تنهایی درمان افسردگی نیست و در صورت تجربه علائم افسردگی، باید به پزشک مراجعه کرد و از خدمات مشاوره افسردگی بهره برد. پزشک می تواند علت زمینه‌ای افسردگی را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی جامع برای شما در نظر بگیرد.