به گزارش «راهبرد معاصر»؛ آمریکاییها به شدت در آرزوی داشتن تمام ویژگیهای سنتی نیاکانشان یعنی خانه، تشکیل خانواده و چشم انتظاری برای بازنشستگی راحت هستند، ولی تعداد کمی از مردم معتقدند می توانند به راحتی به این هدف دست یابند.
نظرسنجی ماه ژوئیه وال استریت ژورنال با همکاری مرکز پژوهش های افکار ملی (NORC) که شامل یک هزار و 502 بزرگسال آمریکایی بود، نشان داد فاصله زیادی میان خواستههای مردم و انتظاراتشان وجود دارد و این روند از نظر جنسیت و وابستگی حزبی ثابت است. نسلهای جوانتر نیز در نظرسنجی مشارکت داشتند و معتقدند، با افزایش سرسامآور قیمتها، نرخ بالای بهره و وامهای دانشجویی از مالکیت خانه محروم شدهاند.
مایکل واشنگتن، جوان 22 ساله آمریکایی به یاد می آورد معلمان دبستانش به وی القا می کردند، نمرات خوب و مدرک دانشگاهی شانس خروجش از محله شیکاگوست
در حالی که 89 درصد شرکت کنندگان در نظرسنجی گفتند داشتن خانه برای چشم انداز آینده شان ضروری یا مهم است، تنها 10 درصد گفتند داشتن خانه آسان یا تا حدودی آسان است. به همین ترتیب، امنیت مالی و بازنشستگی راحت به وسیله 96 و 95 درصد افراد ضروری یا مهم ارزیابی شدند که تنها 9 و هشت درصد آمریکایی ها رسیدن به این دو اولویت را آسان یا تا حدودی آسان ارزیابی کردند.
12 سال پیش، وقتی پژوهشگران مؤسسه پژوهش های عمومی ایالات متحده (PRRI) از 2 هزار و 501 نفر پرسیدند، آیا رؤیای آمریکایی هنوز وجود دارد، بیش از نیمی از آنها پاسخ مثبت دادند. اما زمانی که وال استریت ژورنال در ماه جولای همین سؤال را مطرح کرد، تعداد افراد خوشبین به حدود یک سوم کاهش یافت.
به گفته اقتصاددانان و بر مبنای برخی معیارها، مردم حق دارند احساس کنند شانس دستیابی به موفقیت کاهش یافته است. امرسون اسپریک، اقتصاددان مرکز سیاست دو حزبی در واشنگتن گفت: جنبه های کلیدی رؤیای آمریکایی ها به حدی دور از دسترس به نظر می آید که در نسل های قبلی وجود نداشت. کاهش مستمر حقوق بازنشستگی بخش خصوصی و افزایش چشمگیر هزینه های مالکیت خانه دو مورد از بزرگترین تغییرات اقتصادی دهه گذشته است.
مایکل واشنگتن، جوان 22 ساله آمریکایی به یاد می آورد معلمان دبستانش به وی القا می کردند، نمرات خوب و مدرک دانشگاهی شانس خروجش از محله شیکاگوست، جایی که هر روز با شنیدن صدای شلیک گلوله بزرگ می شد. وی می گوید: معلمانم وعده می دادند شغل خوبی پیدا می کنم و با داشتن مدرک دانشگاهی می توانم از بقیه عمرم در خانه ای با چشم اندازی زیبا لذت ببرم.
وی نخستین فردی از خانوادهاش بود که به دانشگاه رفت، اما پس از اینکه سه نفر از دوستان نزدیکش در مدت چند ماه به قتل رسیدند، در سال نخست دانشگاه تحصیلاتش را رها کرد. امروز، او سالانه حدود 30 هزار دلار به صورت پاره وقت در My Block، My Hood، My City و یک سازمان خصوصی حوزه جوانان درآمد دارد و میگوید: (با همه این کارها) نمیتوانم از آپارتمان مادری ام در منطقه 8، جایی که در آن بزرگ شده ام نقل مکان کنم؛ چه رسد به پرداخت بدهی 10 هزار دلاری برای بردن مدارک به دانشگاهی نزدیک خانهام. با وجود این، از رؤیاهایم دست برنداشته ام، اما شانس رسیدن به آن را بسیار کمتر از آنچه فکر می کردم، می بینم.
اقتصاددانان می گویند، فعالیت های اقتصادی به طور کلی در دهه های اخیر کاهش یافته است. مطالعه ای که به وسیله استاد اقتصاد مؤسسه ماساچوست انجام شد نشان می دهد، در حالی که حدود 90 درصد کودکان متولد سال 1940 میلادی عنوان می کنند وضعیت بهتری نسبت به والدینشان دارند، اما تنها حدود نیمی از کودکان متولد دهه 1980 می توانند همین موضوع را بیان کنند.
ریچارد توماس و چریش سلتی، زن و شوهر آمریکایی زمانی که سال 2017 خانه ای پنج خوابه در مونت ورنون نیویورک به قیمت 612 هزار دلار خریدند، مطمئن بودند به نسخه ای از رؤیای آمریکایی ها دست یافته اند. سلتی، وکیل 42 ساله که در خانواده ای فقیر متشکل از 9 خواهر و برادر بزرگ شد، گفت: انگار همه چیز در مسیر درستی پیش می رفت.
توماس گفت: میخواهیم در محله خود بمانیم و فرزندانمان را اینجا بزرگ کنیم، اما رؤیای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم تقریباً در حال دود شدن و به کابوسی آمریکایی تبدیل شده است
وام مسکن 5 هزار و 400 دلاری این زوج، شامل 689 دلار بیمه رهن خصوصی بود که میان حقوق سلتی و شوهرش به عنوان شهردار وقت شهر تقسیم شد؛ هزینه ای که پرداختش سخت، اما قابل اجرا بود. با وجود این، یک شبه هزینه های انرژی دو برابر شد و به بیش از 2 هزار دلار در ماه رسید و قیمت مواد غذایی، بیمه و سایر قبوض برای خانواده هفت نفره افزایش یافت.
توماس و سلتی هر دو سهم بازنشستگی خود را تقریباً به صفر رساندند، برنامه های تعطیلات را لغو کردند و شروع به تنظیم وسایل سرمایشی و گرمایشی در تابستان بالای 80 درجه و زمستان زیر 65 درجه کردند. آنها می دانند فروش خانه ای که ارزش آن دو برابر شده است، بهترین گزینه خواهد بود؛ اما نمی دانند اگر خانه را ترک کنند به کجا خواهند رفت.
توماس گفت: میخواهیم در محله خود بمانیم و فرزندانمان را اینجا بزرگ کنیم، اما رؤیای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم تقریباً در حال دود شدن و به کابوسی آمریکایی تبدیل شده است؛ مسئولان کشور به ما قولی دادند و بعد از آن سرپیچی کردند.
بسیاری برای رسیدن به اهداف خود، یعنی داشتن خانه دائمی تلاش می کنند. طبق تحقیقات شرکت خدمات املاک تجاری CBRE، خرید خانه در 12 ماه منتهی به ژوئن 47 درصد گران تر از اجاره شده است. این حتی پس از افزایش قابل توجه اجاره بها است، گرچه شرکت انتظار دارد سال آینده اوضاع بهبود یابد.
کوین مورفی 31 ساله اهل ایلینوی می گوید، یافتن شریک زندگی به دلیل هزینه بالای قرار ملاقات ها دشوارتر از گذشته است. وی همیشه نمی تواند قبض ملاقات بپردازد و نگران است جذابیت کمتری نسبت به فردی داشته باشد که بیش از درآمد سالانه 95 هزار دلاری اش درآمد یا خانه دارد.
در نظرسنجی وال استریت ژورنال با همکاری مرکز پژوهش های افکار ملی، 62 درصد مردم گفتند، ازدواج برای تحقق رؤیای آمریکایی شان ضروری یا مهم است، اما تنها 47 درصد معتقدند می تواند به راحتی ازدواج کنند.
در سال 1989، دارایی خالص 10 درصد ثروتمندترین خانوارها تقریباً 15 برابر میانگین دارایی خالص کل آمریکایی ها در مقایسه با حدود 20 برابر این رقم در سال 2022 بود. با وجود این، گزارش ها نشان می دهد، میانگین ثروت بیش از دو برابر سال 1989 حتی پس از تعدیل تورم شده است. وضعیت اقتصادی برای برخی مردم، ازجمله سرمایهگذاران و بسیاری کسانی که در زمان پایین بودن نرخهای بهره خانه خریدند، خوب است و شکافی میان آمریکاییهای با درآمد بالاتر و بیشتر مردم دیگر ایجاد میکند.