به گزارش راهبرد معاصر؛ علی مطهری در کانال تلگرام خود نوشت: تعطیلی این گونه روزها باعث میشود عدهای در خانهها بمانند و عدهای به سفر از جمله شمال کشور بروند.
متن کامل نوشته علی مطهری (نماینده مجلس) به این شرح است:
تعطیلی روز آخر صفر در کشور یک بیتدبیری و بدسلیقگی بوده است.
وقتی ۲۸ صفر تعطیل است، تعطیلی دو روز یا یک روز بعد آن یعنی تعطیلی یک هفته کشور و ضربه اساسی به اقتصاد کشور به ویژه بخش خصوصی.
میتوان در ۲۸ صفر، ضمن گرامیداشت سالروز رحلت پیغمبر اکرم و شهادت امام حسن علیهالسلام، شهادت امام رضا علیهالسلام را نیز گرامی داشت.
اصلاً بزرگداشت یک مناسبت غیر از برخی مناسبتهای خاص مثل عاشورا لزوماً با تعطیلی آن روز بهتر انجام نمیشود بلکه برعکس اگر همه جا دایر باشد، ادارات و مدارس و دانشگاهها و مطبوعات فعال باشند بیشتر میتوان جلسه برگزار کرد و آن روز را گرامی داشت و در ایامی مثل روز آخر صفر معارف اسلامی مردم را بالا برد و از مناقب معصومین سخن گفت.
تعطیلی این گونه روزها باعث میشود عدهای در خانهها بمانند و عدهای به سفر از جمله شمال کشور بروند و عدهای که اگر آن روز هم تعطیل نبود به مساجد میرفتند به مساجد بروند و البته فقط برخی مساجد ما برنامههای پرمحتوا دارند و مردم را با معارف رسول اکرم و اهل بیت ایشان آشنا میکنند، بقیه در اختیار مداحان است که صرفاً عواطف و احساسات مردم را اقناع میکنند و کاری به اقناع عقل آنها ندارند.
تدبیر اقتضا میکند که تعطیلی روز آخر صفر حذف شود و کارمندانی که میخواهند در این روز به زیارت امام رضا علیهالسلام به شکل راهپیمایی و غیر آن بروند مرخصی بگیرند.
مجلس باید مصلحت جامعه و اسلام را بر اقدامات عوامپسند ترجیح دهد. قطعاً خود امام رضا علیهالسلام نیز با چنین تعطیلیهای خلاف عقل موافق نیستند.
ضرورت حذف این گونه تعطیلیها در شرایط امروز که ما نیاز به کار و فعالیت بیشتر داریم مضاعف است.
تعطیلی هشتم ربیعالاول هم که چند روز دیگر است و معلوم نیست عزاداری است یا جشن، و مشکل دیگری هم از نظر وحدت اسلامی دارد، براساس قول دادن یکی از مجلسیها به یکی از علما، دزدانه و بدون مناسبت در لایحه احکام دائمی برنامههای توسعه قرار گرفت و در نتیجه حذف آن نیاز به دو سوم آراء دارد و در تلاشی که اینجانب و برخی از نمایندگان کردیم رأی نصف به اضافه یک را برای لغو آن به دست آوردیم که در واقع این تعطیلی باید حذف شده باشد، چون هیچ سنخیتی با احکام دائمی برنامههای توسعه ندارد و در حقیقت نیاز به دو سوم آراء نداشته است. به هرحال عوامزدگی و ترجیح منافع شخصی بر منافع ملی و مصلحت اسلام ما را به اینجا رسانده است.