به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ۲۲بهمن 1357 یادآور مردان و زنان شهیدی است که سالها برای آزادی و استقلال این مرز و بوم و اهالی آن مبارزه کردند؛ مبارزاتی که گاه زندان و شکنجه و گاه اعدام و تبعید داشت، اما فریادهای «مرگ بر شاه» هرگز خاموش نشد.
22 بهمن تنها یک روز در تقویم نیست، بلکه یادآور لحظهای حماسی و فراموش نشدنی در تاریخ ایران است. این روز، نمادِ مقاومت، پایداری و ایمان به آزادی است. روزِ پیروزی مردم ایران بر استبداد و ظلم، به ثمر نشستن سالها مبارزه و فداکاری و روزِ تولدِ امید و آرزو برای آیندهای روشنتر است. ۲۲ بهمن نه فقط روایتی از پیروزی، بلکه روایتی از خون و اشک است.
خون شهدایی که برای آزادی جان فدای کردند، اشک مادرانی که فرزندانشان را در این راه از دست دادند. این روایت تلخ و شیرین به هم آمیخته شده و به ما یادآوری میکند، آزادی چه بهایی داشته است. ۲۲ بهمن فرصتی است برای یادآوری این مبارزه، تجلیل از شهدا و تجدید میثاق با آرمانهای انقلاب.
بیایید در این روز، با قدرت و پایداری راه شهدا را ادامه دهیم. راهی که با خون و ایثار آراسته شده است و به ما میآموزد آزادی به بهایی گران، اما ارزشمند میرسد. زمستانِ بیخوابی سال ۵۷ با مقاومت، ایستادگی و مبارزات تا پای جان مردم انقلابی به بهاری سرخ تبدیل شد که در دلِ آن، بذرِ آزادی کاشته شد. بذری که امید به فردایی بهتر را در دلهای مردم ایران پروراند.
اگر بخواهیم به بازخوانی برخی وقایع تا پیروزی انقلاب بپردازیم بهتر آنکه دهه فجر تا پیروزی نهایی حق بر باطل را مرور کنیم و باز بهتر آنکه به بعد از پیمان همافران با امام خمینی (ره) در ۱۹ بهمن بپردازیم؛ روزهایی که دیگر انقلاب چیزی تا پیروزی نداشت و سقوط رژیم طاغوتی قریب الوقوع بود.
بیایید در این روز، با قدرت و پایداری راه شهدا را ادامه دهیم. راهی که با خون و ایثار آراسته شده است
۲۰، ۲۱و ۲۲ بهمن تا لحظه اعلام صدای انقلاب از رادیوی ایران سرشار از وقایع ریز و درشت، زیبا و غم انگیز و ... است که هر کدام مبارزات را به نحوی به لحظه موعود نزدیک تر میسازد.
۲۲بهمن نقطه عطف تاریخ نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) است؛ چنانچه سرانجام مبارزات مردم مسلمان به بار نشست، پادشاهي 2 هزار و 500 ساله و ظلم و استبداد بيش از 50 ساله رژيم پهلوي ريشه كن و به خواست الهي حكومت جمهوري اسلامي تأسيس شد؛ حکومتی که قرار است تا نهضت نهایی منجی بشر ادامه یابد.
قبل از انقلاب اسلامی انتخابات آزاد در ایران مفهومی نداشت؛ رئیس جمهور، وزیران و موکلان مجلس تمامی انتصابی بودند و مردم در تعیین سرنوشت خود تبدیل به هیچ کاره تمام عیار شده بودند و به برکت خونهای مظلومان و تلاشهای تمامی اقشار جامعه به رهبری بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) در 22 بهمن به پیروزی دست یافتند و تصمیم گرفتند خود سرنوشتشان را زیر لوای اسلام رقم بزنند.
به ترتیب زندان اوین، ساواک، سلطنت آباد، دو مجلس سنا و شورای ملی، شهربانی، ژاندارمری و ساختمان زندان کمیته مشترک به تصرف مردم درآمد. روز 22 بهمن پادگان باغشاه و دانشکده افسری، دبیرستان نظام، زندان جمشیدیه، پادگان عشرت آباد و پادگان عباسآباد یکی پس از دیگری تسلیم شدند و آخرین مرکزی که به تصرف درآمد رادیو و تلویزیون بود.
شورای عالی ارتش تصمیم گرفت به جای مقابله در کنار مردم باشد و در جلسه ای با فرماندهان ارتش با مردم و انقلاب اعلام همبستگی کرد. ساعتی پس از قرائت تصمیم ارتش در رادیو تلویزیون، این سازمان به تصرف مردم درآمد و خبر سقوط رژیم سلطنتی پهلوی از رادیو تلویزیون ملی اعلام شد، انقلاب مردم ایران در برابر رژیم جور و ظلم ستم شاهی به پیروزی رسید و خبر مسرت بخش آن از رادیو اعلام شد.