نتیجه توهم تک‌قطبی ترامپ
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نمی تواند عصبانیت خود را از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و متعاقباً ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین پنهان کند. ترامپ در جریان برگزاری رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 میلادی بارها متعهد شد که در عرض 24 ساعت (و نه بیشتر) به جنگ اوکراین خاتمه دهد.
اکنون ترامپ دریافته که متغیرهای زیادی در نظام بین الملل وجود دارد که هر یک به تنهایی می تواند نظم ادعایی "آمریکا محور"در جهان را به چالش بکشد
طرح ترامپ برای پایان دادن به غائله ای که ناتو در محیط پیرامونی روسیه ایجاد کرده بود، واگذاری بخشی از خاک اوکراین به روسیه و ارائه تضمین‌های لازم به مسکو در خصوص عدم پیوستن اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در میان مدت بود.
رئیس جمهور جنجالی آمریکا پس از حضور در کاخ سفید امیدوار بود تا پایان دادن به جنگ اوکراین را تبدیل به شاخص و مصداق کارآمدی خود در حوزه سیاست خارجی واشنگتن سازد و از این طریق، به قول خود "اصالت نظام تک قطبی به رهبری کاخ سفید" به ناظران و مخاطبان عام و خاص در عرصه روابط بین الملل به اثبات برساند.
با پایان یافتن 100 روز ابتدایی حضور ترامپ در مسند قدرت، خبری از پایان جنگ اوکراین و انعقاد پیمان آتش بس در کار نیست. کار به جایی رسیده که وزارت امور خارجه آمریکا رسماً از پایان دادن به نقش میانجی گرایانه خود میان کی یف و مسکو خبر داده است.
کاخ سفید نه تنها نتوانست توهم تک قطبی خود را از درون ذهن ترامپ به عرصه روابط بین الملل منتقل کند، بلکه ابطال مولفه ها و انگاره های جهان تک قطبی را به صورت کاملا ناخواسته برای جهانیان به اثبات رساند.
بخش مهمی از خشم ترامپ نسبت به ناتوانی در حل و فصل گره کور راهبردی ایجاد شده در جنگ اوکراین ناشی از این شکست متنی و فرامتنی در پرونده منازعه کی یف-مسکو-ناتوست.
اکنون ترامپ دریافته که متغیرهای زیادی در نظام بین الملل وجود دارد که هر یک به تنهایی می تواند نظم ادعایی "آمریکا محور"در جهان را به چالش بکشد. حتی واشنگتن قادر به تحمیل طرح آتش بس مدنظر خود به کشورهای اروپایی عضو پیمان آتلانتیک نشده است و متعاقبا قدرت تنظیم رویکرد، رفتار و گفتار مقامات کاخ کرملین در قبال جنگ اوکراین را از دست داده است.
رئیس جمهور آمریکا نخستین قمار راهبردی خود در جهان را به بدترین نحو ممکن باخته است. حتی اگر در همین لحظه جنگ اوکراین پایان یابد، ترامپ مجددا در این آوردگاه بازنده است، زیرا تجربه 100 روز دوندگی مطلق استیو ویتکاف و مارکو روبیو برای تحمیل نظرات دستورگونه ترامپ به پوتین و زلنسکی نتیجه بخش نبوده است.
شاید درک و هضم این موضوع برای ترامپ سخت باشد که حوزه روابط بین الملل را نمی توان لزوما به میز معامله تجاری در طبقه آخر آسمان خراشی در نیویورک تشبیه کرد.
هنوز زمان زیادی مانده تا ترامپ متوجه هزینه ها و تبعات توهم خودبرترپنداری خویش و کشورش در مناسبات دولتی و غیردولتی شود، اما قطعا رئیس جمهور آمریکا روزی به این نقطه خواهد رسید؛ روزی که دیگر فرصتی برای بازتعریف راهبردها و تاکتیک‌های کاخ سفید در مواجهه با پرونده های حساس بین المللی وجود نخواهد داشت.