به گزارش راهبرد معاصر؛ دولت به تعهدات معیشتی خود در قبال مردم پایبند نیست؛ افزایش حداقل حقوق مزدبگیران در سال جاری در بهترین حالت، ۴ تا ۵ میلیون تومان به درآمد ماهانه خانوارها افزوده آن هم در شرایطی که هزینههای حداقلی زندگی منهای مسکن، لااقل ۱۰ میلیون تومان افزایش داشته است.
صندوقها در آستانه ورشکستگی هستند و تاخیر در پرداخت حقوق بازنشستگان به یک امر متداول تبدیل شده و در نتیجهی همه این مصائب، «فقر غذایی» در حال گسترش است.
براساس آخرین محاسبات مستقل، قیمت سبد بسیار حداقلیِ خوراکیها و آشامیدنیهای خانوارهای کارگری تا پایان بهمن ماه سال گذشته برای یک خانواده متوسط ۳.۳ نفره به ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار رسیده بود؛ اگر یک نگاه بسیار حداقلی را مبنا قرار دهیم در این سه ماه لااقل ۴ تا ۵ میلیون تومان به نرخ سبد خوراکیها افزوده شده است و آن را به مرز ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان رسانده است؛ یعنی در حالیکه یک کارگر یا بازنشسته حداقلبگیر حدود ۱۵ میلیون تومان درآمد ماهانه دارد، در هر ماه باید ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان فقط برای تامین هزینههای خوراکیهای خانواده بپردازد؛ برای متوسطبگیری که بین ۱۸ تا ۲۰ میلیون درآمد دارد، حقوق ماهانه تنها برای خرید سادهترین نیازهای خوراکی خانواده کفایت میکند.
و در چنین شرایطیست که دولت شریان اعتباری کالابرگ الکترونیک را که حداکثر ۱ میلیون و ۵۰۰ تا ۲ میلیون تومان برای خانوادهها آورده دارد، قطع کرده است؛ چون اعتبار نیست، کالابرگ دیگر بی کالابرگ!
دولت پیش از این، دو مرحله اعتبار کالابرگ به خانوادههای مشمول (هفت دهک درآمدی) پرداخت کرده است اما علیرغم قول صریح رئیس جمهور و مقامات دولت که کالابرگ تداوم دارد و قرار نیست متوقف شود، در آستانهی مرحله سوم پرداخت به بنبست خورده و تا اطلاع ثانوی منتفی شده است. اما چرا منتفی شد، چون فعلاً تامین اعتبار نشده است.
بر مبنای صحبتهای قبلی، قرار بود مرحله سوم کالابرگ الکترونیک ۲۱ اردیبهشت شارژ شود؛ در روزهای ابتدای اردیبهشت، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد که شارژ اعتبار جدید کالابرگ از روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ آغاز خواهد شد. اما چند روز بعد از این زمان مقرر، در ۲۹ اردیبهشت، مرجان دبیری، سخنگوی طرح کالابرگ الکترونیکی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: فعلاً هیچ واریز اعتباری برای اجرای مرحله سوم کالا برگ الکترونیکی انجام نشده است. دبیری تاکید کرد: اگر خبری از اجرای کالابرگ الکترونیکی باشد، از طریق رسانه ملی و روابط عمومی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی و خبرگزاریهای رسمی به مردم اعلام میکنیم.
و اینها یعنی مردم برای۳۵۰ یا ۵۰۰ هزار تومان اعتبار سرانه کالابرگ که به شدت ناچیز است، باید فعلاً منتظر خبر دولت بمانند! دولت بدون پیشبینی اعتبار مورد نیاز و در حالیکه بودجههای اضافی و مازاد بسیاری در این مملکت صرف خواص میشود، اعلان طرحی به نام «کالابرگ الکترونیک» را در بوق و کرنا کرد و بعد از تبلیغات بسیار بعد از دو مرحله آن را متوقف نمود!
فرض کنیم یک خانواده متوسط ۳ نفره در دهکهای فرودست درآمدی قرار دارد و نفری ۵۰۰ هزار تومان کالابرگ در هر مرحله نصیبش شده، دو مرحله اعتبار کالابرگی که از اسفند به حساب چنین خانوادهای واریز شده، در مجموع فقط ۳ میلیون تومان اعتبار برای خرید کالاهای خوراکی این خانواده در عرض دو ماه فراهم آورده، در حالیکه این خانواده در هر ماه حداقل ۱۵ تا ۱۸ میلیون تومان برای خرید خوراکیهای خانواده لازم دارد؛ در واقع، یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعتبار ماهانه خرید کالابرگی، در بهترین حالت یکدهم هزینههای خوراکی خانوار را تامین میکند؛ حالا همین یکدهم هزینهها هم از خانوادههای فرودست ایرانی دریغ شد!
تاثیرگذاری کالابرگ در معیشت خانوادهها بسیار ناچیز است و با بیتصمیمی دولت، این تاثیر ناچیز ناگهان به صفر رسیده است؛ «علیرضا خرمی» فعال کارگری در این رابطه میگوید: کالابرگ و یارانه قاعدتاً متعلق به طبقات ضعیف جامعه است اما متاسفانه میبینیم در ایران طبقات متوسط هم روی کالابرگ حساب میکنند و این یعنی آنچنان معیشت مردم تخریب شده و در تنگنا قرار گرفته که طبقات متوسط جامعه هم باید دنبال کالابرگ و زمانِ واریز آن باشد.
وی با بیان اینکه تخریب معیشت مردم آنها را به شدت محتاج کرده؛ گفت: ما در کوچه و خیابان بسیار میشنویم که مردم منتظرند و از یکدیگر میپرسند کالابرگ کی شارژ میشود؛ اما متاسفانه یکباره همین کالابرگ ناچیز هم قطع میشود.
به گفته خرمی، دولت در زمینه سیاستهای حمایتی کاملاً پوپولیستی عمل میکند: «شب عید که میشود یا احیاناً اگر اتفاقی سیاسی مثل انتخابات در راه است، از حربه معیشت و یارانه استفاده میکنند مثلاً کالابرگ را شارژ میکنند، به بازنشستهها پول میدهند یا سبد کالا عرضه میکنند اما بعد از گذر از آن بزنگاه حساس، ناگهان بحث بودجه و تامین اعتبار و لزوم تصویب در هیات دولت پیش میآید! ناگهان کاسه چه کنم چه کنم دست میگیرند و مثلاً شرمندهی مردم میشوند! مرحله سوم کالابرگ هم مشمول همین رفتار شد؛ آیا واقعاً نمیدانند مردم روی همین کالابرگ حساب کردهاند»؟!
دولت در زمینه سیاستهای حمایتی، پوپولیستی و بیبرنامه عمل میکند؛ گویا منافع خیلیها اجازه نمیدهد که منافع مردم در اولویت باشد؛ اما مردمی که باید هر ماه حداقل ۱۸ میلیون تومان داشته باشند تا خوراکیهای ضروری و اولیه را تهیه کنند، هیچ راهی برای گذران امور ندارند؛ شاید دولتمردان بر این باورند که مردم باید به برخی توصیهها عمل کنند و «فقط روزی یک وعده غذا بخورند»؟!