افشای جنایت‌های دولت جولانی در السویدا
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ عفو بین‌الملل از دولت سوریه خواست اعضای نیروهای امنیتی، ارتش و نیروهای متحد را که مسئول قتل عمد 46 زن و مرد دروزی در السویدا هستند، بازخواست کند .
نقض‌های وحشتناک حقوق بشر در السویدا، یادآوری تلخ دیگری از پیامدهای مرگبار مصونیت از مجازات برای قتل‌های فرقه‌ای در سوریه است
این سازمان شواهد جدید و محکمی را مستند کرده است که نشان می‌دهد نیروهای دولتی و مورد حمایت دولت مسئول اعدام فراقضایی دروزی‌ها در ۱۵ و ۱۶ ژوئیه در السویدا هستند. این شواهد شامل فیلم‌های مستندی است که نشان می‌دهد عناصر مسلح با لباس‌های امنیتی و نظامی، که برخی از آنها نشان‌های رسمی دارند، غیرنظامیان را در خانه‌ها، میدان ها، مدرسه و بیمارستان اعدام می‌کنند. ۳۱ ژوئیه وزارت دادگستری از تشکیل کمیته‌ای برای بررسی تخلفات رخ داده در السویدا و بازخواست مسئولان آنجا خبر داد .
دیانا سمعان، پژوهشگر عفو بین‌الملل در امور سوریه گفت: وقتی نیروهای امنیتی یا ارتش عمداً و غیرقانونی کسی را می‌کشند، یا وقتی نیروهای مورد حمایت دولت این کار را با همدستی یا رضایت دولت انجام می‌دهند، این اعدام فراقضایی و طبق قوانین بین‌المللی جرم است. دولت سوریه باید فوراً، مستقل، بی‌طرفانه و شفاف اعدام‌ها را بررسی و عاملانش را در دادگاه‌های عادلانه و بدون توسل به مجازات اعدام بازخواست کند.
وی افزود: نقض‌های وحشتناک حقوق بشر در السویدا، یادآوری تلخ دیگری از پیامدهای مرگبار مصونیت از مجازات برای قتل‌های فرقه‌ای در سوریه است که نیروهای دولتی و مورد حمایت دولت را به کشتار بدون مجازات جسور کرده است. پس از کشتار غیرقانونی صدها غیرنظامی علوی و ادامه ظلم، خشونت علیه جامعه دروزی شدت یافته است، به ناآرامی‌های بیشتر دامن می‌زند و اعتماد به توانایی دولت را در گسترش عدالت و جبران خسارت به همه کسانی که دهه‌ها از جنایت های خارج از قوانین بین‌المللی و سایر نقض‌های جدی حقوق بشر رنج برده‌اند، تضعیف می‌کند.
۱۱ و ۱۲ ژوئیه تنش‌هایی در جنوب سوریه میان عناصر مسلح دروزی و جنگجویان قبایل بدوی درگرفت که به درگیری‌های مسلحانه منجر شد. ۱۵ ژوئیه نیروهای دولتی ورود به شهر السویدا را برای «بازگرداندن ثبات» اعلام و مقررات منع رفت و آمد برقرار کردند. همان روز اسرائیل حملات هوایی را علیه خودروهای نظامی سوریه انجام داد و دست کم ۱۵ نیروی دولتی را کشت. گزارش‌هایی از سوءاستفاده‌های نیروهای دولتی و متحدان در السویدا به ازسرگیری درگیری‌ها با عناصر مسلح دروزی منجر شد و خشونت‌ها قبل از عقب‌نشینی نیروهای دولتی در شب ۱۶ ژوئیه به طور قابل توجهی افزایش یافت .
عفو بین‌الملل تیراندازی عمدی و قتل ۴۶ عضو جامعه دروزی (۴۴ مرد و دو زن) و نیز اعدام‌های ساختگی دو مرد مسن در ۱۵ و ۱۶ ژوئیه را مستند کرده است (اعدام ساختگی تاکتیک عملیات روانی و برای القای این باور به قربانی است که در شُرُف مرگ قرار دارد). این اعدام‌ها به وسیله نیروهای دولتی و مورد حمایت دولت در میدان عمومی، خانه‌های مسکونی، مدرسه، بیمارستان و سالن عروسی در استان السویدا انجام شد .
روزهای قبل و بعد از اعدام‌های فراقضایی، شبه‌نظامیان در السویدا شعارهای فرقه‌ای علیه اعضای جامعه دروزی سر دادند و افراد را به اعمال تحقیرآمیزی مانند تراشیدن اجباری سبیل‌هایشان، که از اهمیت فرهنگی بالایی برخوردار است، وادار کردند .
عفو بین‌الملل با ۱۳ نفر در السویدا و دو نفر از بستگانشان که در خارج از سوریه زندگی می‌کنند، مصاحبه کرد. از ۱۵ مصاحبه‌شونده، هشت نفر بستگانی داشتند که اعدام شده بودند، یک نفر شاهد اعدام اعضای خانواده‌اش از نزدیک و دیگری شاهد اعدام گروهی از افراد مقابل چشمانش بود. پنج نفر از آنها از محل‌های مختلف اعدام بازدید کردند و اجساد بستگانشان و دیگران را دیدند. والدین زنی در معرض اعدام نمایشی قرار گرفتند، در حالی که دو نفر دیگر به همراه خانواده‌هایشان در حالی که عناصر مسلح با لباس نظامی خانه‌هایشان را بازرسی می‌کردند، با اسلحه گروگان گیری شدند .
تیم تحقیقات آزمایشگاه عفو بین‌الملل ۲۲ فیلم و عکسی را که میان ۱۵ جولای تا ۱۰ آگوست با محققان به اشتراک گذاشته یا در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده بود، تأیید کرد و تجزیه و تحلیل سلاح‌ها انجام شد. این سازمان شهادت شاهدان و بستگان قربانیانی که اعدام شده‌اند یا اجسادشان در فیلم ها نشان داده شده بود، جمع‌آوری کرد. عکس‌ها و فیلم هایی که میان ۱۴ تا ۱۷ جولای در اطراف السویدا گرفته شده و به وسیله رسانه‌ها به عنوان بخشی از تجزیه و تحلیل از عناصر مسلح حاضر در منطقه منتشر شده بود، بررسی شد .
عفو بین الملل گزارش‌های معتبری از آدم‌ربایی‌های انجام شده به وسیله عناصر مسلح دروزی و جنگجویان قبیله‌ای بادیه‌نشین میان ۱۷ تا ۱۹ ژوئیه دریافت کرده و در حال بررسی آنهاست .
۱۲ آگوست، عفو بین‌الملل نامه‌ای به وزیران کشور و دفاع سوریه نوشت، یافته‌های اولیه خود را به اشتراک گذاشت و اطلاعات پیشرفت تحقیقات دولت را درباره این رویدادها ازجمله نقش نیروهای رسمی، اقدامات انجام شده برای بازخواست مسئولان و اقدامات انجام شده قبل، حین و بعد از جنگ برای محافظت از غیرنظامیان در برابر سوءاستفاده‌ها درخواست کرد. تا زمان انتشار گزارش هیچ پاسخی دریافت نشده بود .
مأموریت حفاظت
تمام ۴۶ اعدام فراقضایی که به وسیله عفو بین‌الملل مستند شده است، ۱۵ و ۱۶ ژوئیه پس از ورود نیروهای دولتی به شهر و اعلام حکومت نظامی و قبل از عقب‌نشینی آنها، در داخل یا اطراف السویدا رخ داده بود .
۲۲ ژوئیه وزیر دفاع سوریه گفت، از تخلفات تکان‌دهنده و جدی که به وسیله افراد ناشناس با لباس نظامی در شهر السویدا انجام شده، آگاه است (تأکید از ماست). دو ماه قبل، ۲۳ مه وی اعلام کرد، بزرگترین گروه‌های مسلح سابق فعال در سوریه در ارتش سوریه ادغام شده‌اند و به گروه‌های کوچک‌تر باقیمانده 10 روز مهلت داد تا به ارتش بپیوندند یا با واکنش شدید مواجه شوند .
عفو بین الملل گزارش‌های معتبری از آدم‌ربایی‌های انجام شده به وسیله عناصر مسلح دروزی و جنگجویان قبیله‌ای بادیه‌نشین میان ۱۷ تا ۱۹ ژوئیه دریافت کرده و در حال بررسی آنهاست
طبق شواهد جمع‌آوری‌شده به وسیله عفو بین‌الملل، مردانی که در اعدام‌ها شرکت داشتند، لباس‌های متنوعی پوشیده بودند؛ یونیفرم‌های نظامی با رنگ‌های استتار یا تک‌رنگ مانند بژ یا سبز زیتونی، لباس‌های غیرنظامی با کت‌های نظامی و یونیفرم‌های تماماً مشکی مشابه نیروهای امنیتی رسمی که برخی از آنها نشان «امنیت عمومی» داشتند.
بیشتر عناصر مسلحی که در عکس‌ها و فیلم هایی که به وسیله عفو بین‌الملل تأیید شده‌اند، دیده می‌شوند هیچ نشان شناسایی نداشتند. با وجود این، عفو بین الملل فیلم‌هایی را تأیید کرده است که عناصر مسلح را با لباس نظامی بدون نشان، سوار بر کامیون‌هایی با آرم‌های واضح وزارت کشور نشان می‌دهد. فیلم های دیگر، عناصر مسلح را با لباس‌های مختلف، برخی بدون نشان و برخی دیگر با آرم‌های واضح دولتی، که قبل از اعدام در داخل بیمارستان ملی با هم همکاری می‌کردند، مستند کرده‌اند .
دست کم چهار فرد مسلح با لباس نظامی در فیلم های مستند ظاهر شدند که تکه‌های سیاه با نوشته شهادتین، نمادی که معمولاً با داعش مرتبط است، به تن داشتند. با وجود این، داعش مسئولیت حملات السویدا را بر عهده نگرفته و درباره آنها اظهار نظر نکرده است. سه نفر از این جنگجویان، که یکی از آنها کاملاً سیاه پوشیده بود، در ضبط‌هایی که در کنار اعضای نیروهای امنیتی سوریه کار می‌کردند، ظاهر شدند. عفو بین‌الملل همچنین دو عکس مربوط به ماه مه و ژانویه پیدا کرد که اعضای ارتش و نیروهای امنیتی سوریه را با همین تکه‌ها نشان می‌داد .
دیانا سمعان گفت : به جای ترس از عدالت، مردانی با لباس نظامی و امنیتی و افراد وابسته به آنها در حال اجرای اعدام های خودسرانه در السویدا فیلم گرفتند. تحقیق مستقل و بی‌طرفانه برای شناسایی عاملان، بازخواست آنها و مقابله با مصونیت از مجازات ضروری است.
اعدام‌های ضبط‌شده علیه شبه‌نظامیان
فیلم‌های مستند شده به وسیله آزمایشگاه عفو بین‌الملل نشان می‌دهد عناصر مسلح با لباس نظامی دست کم ۱۲ مرد را با جوخه آتش اعدام می‌کنند (یک نفر در مدرسه، هشت نفر در میدان عمومی و سه نفر در آپارتمان). این سازمان برای تأیید هویت قربانیان با بستگان و شاهدان مصاحبه کرد .
در فیلمی، هشت مرد با لباس نظامی و اسلحه کلاشینکف در داخل آپارتمان دیده می‌شوند که به سه عضو خانواده ای شلیک می‌کنند ، در حالی که آنها مجبور به پریدن از بالکن می‌شوند. یکی از بستگان قربانیان گزارش کرد، حادثه 16 ژوئیه رخ داد. بشار عرنوس، عضو چهارم خانواده که در فیلم ظاهر نشده بود، همان روز اعدام شد. جسدش با اصابت سه گلوله در سینه، سر و شکم، تقریباً 12 متر دورتر از اجساد دو پسر و برادرزاده‌اش پیدا شد. آپارتمان تقریباً 150 متر از مقر پلیس فاصله دارد که نیروهای دولتی هنگام ورود به شهر در 15 ژوئیه آنجا را تصرف کردند .
عفو بین الملل اعدام هشت مرد را در میدان تشرین (که به میدان خلدون زین‌الدین نیز معروف است) مستند کرده است. یکی از فیلم های ضبط شده به وسیله عاملان، هشت مرد را با لباس غیرنظامی نشان می‌دهد که به وسیله افراد مسلح محاصره شده‌اند. آنها به وسیله ۱۲ فرد مسلح به تفنگ کلاشینکف و با لباس‌های نظامی یا تجهیزات تاکتیکی مختلف، در امتداد جاده‌ای منتهی به میدان هدایت می‌شدند. یکی از افراد مسلح لباس‌های تمام مشکی به تن داشت .
دو فیلم دیگر هشت مرد را نشان می‌داد که در میدان زانو زده و دست‌هایشان را روی سرشان گذاشته بودند، در حالی که عناصر مسلح قبل از شروع تیراندازی مداوم به مدت بیش از ۱۵ ثانیه، به سمت آنها فریاد می‌زدند. تحلیل ها تأیید می کنند، فیلم حدود ساعت هفت صبح فیلمبرداری شده بود. شاهد عینی گفت، میان ساعت ۶ تا هفت صبح ۱۶ ژوئیه، مردانی را با لباس نظامی دید که به سمت افرادی که در میدان زانو زده بودند، تیراندازی می‌کردند. دیده‌بان حقوق بشر فیلم های دیگری را که نیروهای دولتی و مورد حمایت دولت را در مجاورت میدان در همان روز نشان می‌داد، تأیید کرد .
فیلم مستند دیگری، مردی را با لباس غیرنظامی نشان می‌دهد که در ورودی مدرسه ای دولتی در روستای ثعله در حومه السویدا نشسته و به وسیله سه فرد مسلح با لباس نظامی که سلاح، از جمله تفنگ AKM ، حمل می‌کردند، بازجویی می‌شد . آنها از وی پرسیدند، «مسلمان هستی یا دروزی»؟ پاسخ داد، «سوری هستم». یکی از آنها سؤال را تکرار کرد و وی پاسخ داد، «دروزی هستم»، بنابراین آنها به سمتش آتش گشودند.
سه نفر از ساکنان روستا تأیید کردند، این حادثه 15 ژوئیه رخ داد و مردان مسلح با لباس‌های نظامی مختلف و برخی دیگر با لباس‌های مشکی که نشان امنیت عمومی داشتند، صبح زود وارد روستا شدند و وسایل نقلیه سنگین ازجمله تانک آنها را همراهی می‌کردند .
با خونسردی می کشتند
زنی تعریف کرد، دو برادر و برادرزاده‌اش به همراه چهار مرد دیگر که با هم زندگی می‌کردند، ۱۶ ژوئیه حدود ساعت ۵:۳۰ عصر در خانه‌ای نزدیک بیمارستان ملی اعدام شدند .
وی گفت: فکر می‌کردیم به عنوان غیرنظامی، در امان خواهیم بود. اما آنها خانواده ما را با خونسردی کشتند. تمام روز تانک‌هایی دیدیم که در محله حرکت می‌کردند، قبل از اینکه سه مرد مسلح با لباس نظامی بژ به در خانه‌مان بکوبند و بگویند، «در را باز کنید، شما در امان هستید»؛ برادرم در را باز و از آنها استقبال کرد. آنها خانه را گشتند و سپس مردان را به ساختمان ناتمام کناری بردند. سپس صدای تیراندازی شنیدم. از در بیرون نگاه کردم و دو سرباز دیدم، اما سومی نبود.
این زن افزود: یکی از آنها وقتی من را دید به سمتم شلیک کرد. آن مردان شب برنگشتند و روز بعد، پس از عقب‌نشینی نیروهای دولتی، صدای فریاد همسایه‌هایی را شنیدیم که اجساد را در ساختمان مجاور پیدا کرده بودند .
به گفته یکی از بستگان، همان روز ۱۶ ژوئیه مردی ۷۰ ساله که روی ویلچر نشسته بود به همراه دو نفر از بستگانش به وسیله افراد مسلح با لباس نظامی در خانه‌ای در نزدیکی میدان تشرین اعدام شدند .
۱۵ ژوئیه، پدری که از ترس گزارش‌های اعدام دروزی‌ها تصمیم گرفته بود خانواده‌اش را به حومه شهر منتقل کند، تعریف کرد: سه پسر و سه برادرزاده‌ام در ایست بازرسی ای که به وسیله دو مرد با لباس فرم سیاه اداره می‌شد، به ضرب گلوله کشته شدند. من و همسرم خودروی جلو بودیم، در حالی که پسران و برادرزاده‌هایم ماشین پشت سر بودند .
وی گفت: نیروهای امنیتی از من پرسیدند «آیا ماشینی پشت سرم هست»، گفتم «بله». دو افسر پلیس به ماشین پسرم نزدیک شدند. از آینه عقب وی را دیدم که به آنها لبخند می‌زد و می‌گفت، «السلام علیکم». یکی از آنها جواب سلام را داد، سپس ناگهان آتش گشود... و سپس دیگری نیز شروع به تیراندازی کرد. چیزی که بیشتر از همه مرا رنج داد دیدن لرزیدن بدن پسرم زیر رگبار گلوله‌ها بود».
عفو بین‌الملل تصاویر تأیید شده‌ای از خودرو را با شیشه‌های شکسته و بیش از ۶۰ زخمی از دو طرف مختلف نشان می‌دهد .
زنی تعریف کرد، دو برادر و برادرزاده‌اش به همراه چهار مرد دیگر که با هم زندگی می‌کردند، ۱۶ ژوئیه حدود ساعت ۵:۳۰ عصر در خانه‌ای نزدیک بیمارستان ملی اعدام شدند
اعدام در بیمارستان ملی
این سازمان اعدام پرسنل پزشکی در بیمارستان السویدا به وسیله عناصر مسلح با لباس نظامی، در حضور سایر افسران و یکی از اعضای امنیت عمومی را مستند کرده است.
۱۶ جولای دوربین‌های مداربسته دست کم ۱۵ فرد مسلح را در ورودی بیمارستان نشان داد. 12 نفر از آنها لباس نظامی، دو نفر دیگر نشان سیاه شهادتین و سه نفر لباس فرم «امنیت عمومی» به تن داشتند. سه نفر دیگر لباس غیرنظامی پوشیده بودند .
در فیلمی دیگر، مورخ ۱۶ جولای ساعت ۳:۲۴ عصر، هفت مرد مسلح (ازجمله کسانی که در فیلم قبلی دیده شدند، یکی با لباس «امنیت عمومی» و دیگری با وصله سیاه) در حال ورود به لابی بیمارستان دیده می‌شوند. آنها دست کم ۳۸ نفر را که بیشترشان کادر پزشکی بودند، دور خود جمع و آنها را مجبور به زانو زدن و بالا بردن دست‌هایشان کردند .
محمد رفیق البحساس، یکی از پرسنل پزشکی سعی کرد با آنها صحبت کند، اما به دستور مردی سیاه‌پوش، از گروه بیرون کشیده شد، به سرش کوبیدند و به زمین انداختند. وی در حالی که دستانش را بالا گرفته بود، التماس می‌کرد. فردی مسلح با لباس نظامی دو بار از فاصله نزدیک به وی شلیک کرد و فرد دیگری با لباس نظامی به ضرب گلوله کشت. 27 ثانیه بعد، فرد مسلح دیگری با لباس نظامی وی را کشان کشان با خود برد .