شوک بزرگ به تل‌آویو با پیمان دفاعی اسلام آباد-ریاض
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ توافق‌نامه دفاع راهبردی مشترک عربستان و پاکستان که چهارشنبه گذشته در ریاض به وسیله محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان امضا شد، چتر ویژه «بازدارندگی هسته‌ای» برای عربستان باز می‌کند.
پادشاهی سعودی از همان روز نخست تأسیس برنامه هسته‌ای پاکستان از آن حمایت و تأمین مالی کرده است
طبق برجسته‌ترین بند توافق‌نامه، «هرگونه تجاوز به هر یک از دو کشور، تجاوز دیگر کشور به شمار می رود». این توافق‌نامه نشان‌دهنده تغییر نظامی و سیاسی بی‌سابقه است و پیام بسیار محکمی را به رژیم اشغالگر صهیونیستی می‌فرستد که جهان اسلام دیگر سرزمین بی‌صاحب و عاری از بازدارندگی هسته‌ای نیست.
اغراق نیست اگر بگوییم این توافق شگفت‌انگیز، با توجه به تهدید فزاینده رژیم صهیونیستی و قرار گرفتن جهان در پرتگاه تحولات اساسی در ابعاد جهانی، امکان دارد هسته اتحاد اسلامی به سبک ناتو تشکیل دهد، به طوری که چین آماده است رهبری ائتلاف را بر ویرانه‌های امپراتوری در حال فروپاشی آمریکا که در حال افول اقتصادی، نظامی و سیاسی است، برعهده بگیرد.
دلایل متعددی این توافق را از سوی دو طرف امضاکننده سرعت می بخشد که می‌توان آنها را در نکات زیر خلاصه کرد:
نخست، تجاوز رژیم صهیونیستی به دوحه، پایتخت قطر با حمایت، همدستی و چراغ سبز دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا که قطر را متحد قوی خود می‌داند و میزبان بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در غرب آسیا در خاک خود است. قطر همچون ناتو از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که از آن در برابر دیگر کشورها محافظت می‌کند. این موضوع پایگاه‌های آمریکا در منطقه را به ابزاری برای محافظت از رژیم اشغالگر و تجاوزات آمریکا و نه حمایت از کشورهای منطقه عربی تبدیل کرده است.
دوم، اعتراف علنی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه کاملاً، از نظر کتاب مقدس به اجتناب‌ناپذیری تأسیس «رژیم صهیونیستی بزرگ» در تمام سرزمین‌های سوریه، لبنان و فلسطین و بیشتر سرزمین‌های عراق، مصر و عربستان، از جمله مکه و مدینه در کنار بیت‌المقدس اشغالی اعتقاد دارد.
سوم، سلطه شدید لابی صهیونیستی بر آمریکا، رئیس جمهور فعلی و شاید حتی جانشینش تأیید و به وضوح با دو سال حمایت آمریکا از جنگ ویرانگر، گرسنگی و پاکسازی قومی در نوار غزه اثبات شده است.
چهارم، ائتلاف جدید هند و چین امکان دارد جایگزین ائتلاف چند دهه‌ای چین و پاکستان شود که مستلزم آن است پاکستان، به عنوان اقدام احتیاطی، به چتر اسلامی متوسل شود و آن را تقویت کند.
بازدارندگی نظامی جدید عربستان و پاکستان، مکملی برای قابلیت‌های پیشرفته هسته‌ای پاکستان و قابلیت‌های نظامی متعارف عربستان، در کنار جایگاه آن به عنوان قدرت اقتصادی و مالی است که جایگاه پیشرو در بخش‌های انرژی و سرمایه‌گذاری را به خود اختصاص داده است.
شاید نزدیکی روابط عربستان و ایران نویدبخش افزایش همکاری دو کشور در همه سطوح، به ویژه مقابله با استکبار و تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا باشد
آنچه مسلم است، اینکه رژیم صهیونیستی از انعقاد این توافق که امکان دارد پاکستان را با توجه به توانایی‌های نظامی و هسته‌ای‌اش، به نیروی برتر نظامی اسلامی در مبارزه با تروریسم تبدیل کند، از نظر پایان دادن به انحصار هسته‌ای تل آویو در غرب آسیا، به شدت شوکه شده است.
باید همیشه به یاد داشته باشیم، پادشاهی سعودی از همان روز نخست تأسیس برنامه هسته‌ای پاکستان به وسیله علی بوتو، رئیس جمهور وقت و ضیاء الحق، جانشینش که نقش عمده‌ای در توسعه آن داشتند، از آن حمایت و تأمین مالی کرده است. ما این احتمال را رد نمی‌کنیم رژیم صهیونیستی همان طرفی باشد که ضیاءالحق را با انفجار هواپیمایش ترور کرد.
نمی‌توانیم پیروزی بزرگی را که پاکستان با مقابله با تجاوز هند در ماه مه گذشته به دست آورد، حمایتش از افغانستان و فعالیت های موفق عبدالقدیر خان، دانشمند هسته‌ای پاکستانی را که نقش مهمی در توسعه برنامه‌های هسته‌ای کره شمالی و توانایی‌های موشکی دو کشور داشت، فراموش کنیم.
امیدواریم این توافق سعودی-پاکستانی و چتر هسته‌ای آن به دور از هرگونه گرایش فرقه‌ای، در خدمت امت اسلامی و هسته اتحاد اسلامی گسترده باشد که شامل همه کشورهای اسلامی به پرچمداری ایران می‌شود.
شاید نزدیکی روابط عربستان و ایران که در سفر علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به ریاض در پاسخ به سفر خالد بن سلمان، وزیر دفاع عربستان به تهران و دیدارش با بیشتر مقام های ایرانی انجام شد، نویدبخش افزایش همکاری دو کشور در همه سطوح، به ویژه مقابله با استکبار و تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا باشد.