
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ شکی نیست بر پایه تئوری امنیت جمعی منطقه ای، امنیت منطقه تجزیه ناپذیر و هرگونه ناامنی در هر یک از کشورها بر امنیت منطقه تأثیرگذار است؛ لذا ناامنی در عراق بر امنیت منطقه و به ویژه ایران تأثیر می گذارد که این موضوع در جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم صهیونیستی علیه کشورمان عیان شد.
اکنون که چند روز تا انتخابات پارلمانی عراق زمان باقی مانده، رفتارهای انتخاباتی حجم تهدیدهای امنیتی برای ایران را نمایان تر کرده است
ضعف دولت عراق در حفظ امنیت حریم هوایی خود در جنگ اخیر، امنیت ایران را آسیب پذیر کرد، ولی ابعاد ناامنی به این موضوع محدود نیست. موضوع امنیت آن هم بالقوه و بالفعل گسترده است که به ایران اجازه نمی دهد نسبت به تحولات محیط سیاسی خود ازجمله عراق بی تفاوت باشد.
از زمان سقوط نظام دیکتاتوری سابق عراق اجماعی درباره حفظ نظام جدید وجود ندارد. شیعیان با وجود اکثریت 65 درصدی نظام اکثریتی دموکراتیک با محوریت شیعه برقرار نکردند و نظام مشارکت را برگزیدند، به گونه ای که در همه بخش های نظام عراق به اقلیت ها بیش از سهم آنها امتیاز داده شده است.
به طور عرفی ریاست جمهوری به کردها (14 درصد کل جمعیت عراق را تشکیل می دهند که دولت نیز 14 درصد بودجه کشور را به اقلیم کردستان تخصیص داده است) و ریاست مجلس به سنی های عرب (17 درصد کل جمعیت) واگذار شده است و در کابینه نیز شیعیان تنها یک وزیر بیشتر از نصف آن دارند، در حالی که همه مسئولان غیر شیعه با رأی اکثریت نمایندگان شیعه مجلس رأی اعتماد می گیرند.
اکنون که چند روز تا انتخابات پارلمانی عراق زمان باقی مانده، رفتارهای انتخاباتی حجم تهدیدهای امنیتی برای ایران را نمایان تر کرده است. در این فرایند متأسفانه تعدادی از نامزدهای کرد و سنی که در چارچوب نظام سهمیه بندی در انتخابات نامزد شده اند، پشت پرده علیه همان نظام دست به کار شده اند. به تازگی لابی ای در آمریکا از سوی علی عاشور و با همکاری عبدالرزاق شمری و ایهم سامرایی با عنوان «جبهه استقلال، آزادی و صلح» در آمریکا ثبت شده که هدف اعلام شده اش تجزیه عراق و ایجاد دولت مستقل عربی با نام «شرق شام» و دربرگیرنده استان های بغداد، نینوا، کرکوک، صلاح الدین و الانبار و بخش هایی از شرق سوریه است.
هدف این لابی آزادسازی سنی ها از تسلط شیعیان عنوان شده و جالب اینجاست تاکنون 18 لابی تجزیه طلب عراقی که عمدتاً کرد یا سنی هستند، در آمریکا ثبت شده است. سؤالات اصلی اینجاست، چه کسی کمک می کند این لابی ها ثبت شوند؟ چه کسی آنها را تأمین مالی می کند؟ تجزیه عراق هدف چه کسی است؟ آمریکا در این فرآیند چه نقشی ایفا می کند؟
آنچه مسلم است، اینکه رژیم صهیونیستی و غرب از تجزیه منطقه و کشورهای اسلامی حمایت می کنند و هر کس در این چارچوب می تواند فعالیت کند از آن به عنوان ابزار و پوشش استفاده می کنند. تجزیه عراق تهدید بزرگ منطقه ای است که امنیت کشورها را تهدید می کند و با تئوری های امتی که وحدت امت اسلامی را سرلوحه اهدافش دارد، در تعارض کامل است.
سؤال اینکه مقابله با تهدیدهای غربی-صهیونیستی-ارتجاعی باید چگونه باشد؟ بدون شک حفظ وحدت عراق با همکاری نیروهای وحدت طلب در این کشور و در رأس آن شیعیان ضامن ثبات عراق است.
امروزه بسیاری از گروه های شیعه با اعتقاد کامل به تئوری های امتی و حمایت از محور مقاومت، با توطئه ها مقابله می کنند و دولت عراق به نخست وزیری محمد شیاع السودانی از نهادهایی که مظهر وحدت و قدرت عراق هستند، ازجمله حشد الشعبی کامل حمایت می کند و در آخرین سفرش به تهران اعلام کرد، تا زمانی در قدرت است، از حشدالشعبی حمایت خواهد کرد و این نیرو را ضامن وحدت عراق و شکست توطئه ها علیه این کشور می داند.
امروزه بسیاری از گروه های شیعه با اعتقاد کامل به تئوری های امتی و حمایت از محور مقاومت، با توطئه ها مقابله می کنند
وی به تازگی در واکنش به فشارهای آمریکا تأکید کرد، هرگونه تصمیم درباره فعالیت حشدالشعبی منوط به پایان حضور نیروهای ائتلاف به سرکردگی آمریکا در عراق است.
به نظر می آید با توجه به اهمیت انتخابات پیش رو در عراق بر منافع و امنیت ملی ایران و با توجه به جایگاه این کشور میان جریان های عراقی، به ویژه چارچوب هماهنگی شیعی، این جریان برای حمایت از امنیت عراق باید در انتخابات پیش رو فعالیت بیشتری انجام دهد تا از یکپارچگی عراق و امنیت منطقه حمایت شود.
توطئه علیه امنیت منطقه ای محدود به گروه های جدایی طلب داخلی عراق نیست، بلکه شامل قدرت های ارتجاعی، دشمنان منطقه ای و در رأس آن رژیم کودک کش صهیونیستی و غرب استعمارگر است که هم اکنون در سودان تلاش می کنند این کشور تجزیه شده را به آشوب بکشانند.