
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ حملات ایالات متحده علیه آنچه که آن را کشتیهای «قاچاق مواد مخدر» در حوزه کارائیب مینامد، نگرانیها را در زمینه افزایش تنش به سمت جنگی تمام عیار با ونزوئلا افزایش میدهد، در حالی که تولیدکنندگان اسلحه در موقعیت مناسبی برای بهرهبرداری از افزایش بیسابقه نیروهای نظامی ایالات متحده در منطقه قرار دارند؛ افزایشی که همچنان بدون وقفه ادامه دارد. کشتیهای بزرگ مانند ناوشکنها، ناوهای هواپیمابر، رزمناوها و رزمناوهای موشک هدایتشونده، اکنون در سراسر کارائیب مستقر شدهاند. زیردریایی تهاجمی هستهای نیز با قابلیت پرتاب موشکهای تاماهاوک آنجا حضور دارد.
پیمانکار برتر دفاعی ایالات متحده - ازجمله لاکهید مارتین، بویینگ و RTX - بیشترین سود را خواهند برد
علاوه بر این، ورود گروه ضربت ناو هواپیمابر جرالد اس. فورد، جدیدترین و پیشرفتهترین ناو هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا با حدود ۱۰ هزار سرباز آمریکایی به منطقه، در حالی که واشنگتن در حال بررسی مکانهایی است که میتواند تجهیزات نظامی بیشتری به آنجا ارسال کند و در حال بازسازی پایگاه دریایی سابق خود در پورتوریکوست، نشان میدهد کارشناسان از چه چیزی میترسند؛ عملیاتهای بزرگتر و طولانیتر در منطقه، در حالی که به نظر میآید تنها ذی نفعانش تولیدکنندگان اسلحه آمریکایی هستند.
در واقع، بسیاری از سامانههای تسلیحاتی و کشتیهای مستقر، بسیار گران هستند. به عنوان نمونه، ناوشکنهای کلاس آرلی برک هر کدام تقریباً ۲.۵ میلیارد دلار قیمت دارند. یک فروند AC-130G Ghost Rider به ازای هر هواپیما ۱۶۵ میلیون دلار، یک P-8 Poseidon حدود ۸۳ میلیون دلار و هر فروند هاورکرافت پیشرفته حدود ۹۰ میلیون دلار قیمت دارند. در حالی که قراردادهای مربوط به تدارکات سامانههای مستقر از قبل منعقد شده است، پیمانکاران از خدمات نگهداری و پیگیری در حالی که سامانهها در دریا هستند، بهرهمند خواهند شد، جایی که هزینههای نگهداری و پایداری میتواند تا ۷۰ درصد ارزش آنها را در طول عمرشان تشکیل دهد.
برای این منظور، شرکت جنرال اتمیکس به سرعت سرمایهگذاری و حدود دو ماه قبل، اندکی پس از آغاز کمپین ایالات متحده علیه قاچاقچیان مواد مخدر در کارائیب، قراردادی به ارزش ۱۴.۱ میلیارد دلار برای پشتیبانی از خرید و نگهداری سامانههای MQ-9 Reaper منعقد کرد. پهپادها که به خاطر قابلیتهای تهاجمی و شناساییشان شناخته میشوند نیز به کار گرفته شدند و بیشتر حملات علیه قایقها را انجام دادند.
استفن سیملر، بنیانگذار مؤسسه اصلاحات سیاست امنیتی گفت، پنج پیمانکار برتر دفاعی ایالات متحده - ازجمله لاکهید مارتین، بویینگ و RTX (که پیش تر ریتیون نام داشت) - بیشترین سود را خواهند برد. گرچه این گروه نخبه به تازگی با چالشهایی از سوی استارتآپهای فناوری دفاعی سیلیکون ولی مواجه شده است، اما هنوز تقریباً یک سوم از کل قراردادهای تسلیحات نظامی ایالات متحده را دریافت میکند.
استیون سیملر میگوید: علاوه بر ذی نفعان مستقیم بزرگ، انتظار میرود کل صنعت تسلیحات ایالات متحده از افزایش و احتمال وقوع جنگ سود ببرد
محصولات لاکهید مارتین به ویژه در تقویت نظامی مداوم حوزه کارائیب برجسته هستند. این شرکت پیمانکار اصلی جت جنگنده F-35که در منطقه رایج و همچنین EC130G Ghost Rider است که آنجا نیز فعالیت میکند. لاکهید مارتین همچنین سامانه رزمی Aegis را برای کشتیهای جنگی تولید میکند و تابستان امسال قراردادی به ارزش 3.1 میلیارد دلار برای پشتیبانی از این سامانه ها به آن اعطا شد. این شرکت همچنین تولیدکننده اصلی موشکهای Hellfire است که احتمالاً در حملات مداوم مورد استفاده قرار میگیرند.
پایان ماه گذشته لاکهید مارتین از سرمایهگذاری ۵۰ میلیون دلاری در شرکت Seal Drone خبر داد که از ماه فوریه پهپادهایی را در کارائیب برای نظارت بر مبارزه با مواد مخدر به کار گرفته است. از نظر مهمات، چندین کشتی در کارائیب، به ویژه کشتیهای کلاس Arleigh Burke مانند USS Newport Newsقادر به پرتاب موشکهای تاماهاوک هستند و تخمین زده میشود هر کشتی ۱۱۵ عدد از آنها را حمل کند.
ناوشکنهایی که ناوگروه ضربت ناو هواپیمابر یواساس جرالد آر. فورد را همراهی، تقریباً ۷۰ موشک اضافی نیز حمل میکنند که به طور میانگین هر کدام حدود ۱.۳ میلیون دلار برای پنتاگون هزینه دارد.
استیون سیملر میگوید: علاوه بر ذی نفعان مستقیم بزرگ، انتظار میرود کل صنعت تسلیحات ایالات متحده از افزایش و احتمال وقوع جنگ سود ببرد، در حالی که تلاشهای لابیگری بر احتمال جنگ با ونزوئلا متمرکز خواهد شد که بودجه پنتاگون را افزایش و در نتیجه به همه پیمانکاران نظامی پاداش میدهد.