به گزارش راهبرد معاصر؛ رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه گفت که آنکارا می تواند در پاسخ به تحریم های واشنگتن، نیروهای آمریکایی را از پایگاه های هوایی و مهم ترکیه، اینکیرلیک و کورشیک خارج کند .
در پی این تهدید اردوغان ، پنتاگون تمام تلاش خود را انجام می دهد تا روابط خود با ترکیه حفظ کند.
پایگاه هوایی اینکیرلیک یک باند 3،048 متر طول دارد که می تواند هر نوع جت از جمله بمب افکن های استراتژیک را در خود جای دهد. مناطق پراکنده هواپیما ، پناهگاه ها ، انبارها ، مراکز ارتباطی در پایگاه و همچنین رادیو ، روشنایی ، تجهیزات ناوبری ، واحدهای HQ ، تعمیر و نگهداری و مناطق کمکی وجود دارد. ایالات متحده همچنین 40 بمب هسته ای B61 خود را در این پایگاه ذخیره دارد.
این پایگاه دهمین بال هوایی 2 فرماندهی نیروی هوایی ترکیه و 39مین پایگاه هوایی نیروی هوایی آمریکا است و 5000 سرباز نیروی هوایی ایالات متحده در آنجا مستقر هستند.
اینکیرلیک در بحران سال 1958 لبنان ، عملیات طوفان صحرا (1991) ، عملیات کویر فاکس (1998) و همچنین جنگ ها در افغانستان (از سال 2001) ، عراق (از سال 2003) و سوریه به طور جدی توسط نیروی هوایی ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت.
اهرم منطقه ای
اگر رجب طیب اردوغان از آمریکایی ها بخواهد که اینکیرلیک را ترک کنند، از ظرفیت جنگی و عملیاتی نیروی هوایی ایالات متحده در خاور میانه کاسته می شود زیرا این پایگاه مهم هوایی در روابط واشنگتن با کشورهای منطقه تأثیرگذار است.
بنابراین ، اگر ایالات متحده پایگاه هوایی اینکیرلیک را از دست می داد ، این امر هم توانایی دفاعی و هم تخلف آن را بطور جدی کاهش می دهد.
تدام تنش میان آمریکا با ترکیه به ضرر کیست؟
یکی دیگر از دارایی های مهم نیروهای مسلح ایالات متحده و عنصر اصلی شبکه دفاع موشکی ناتو ، یک رادار قابل حمل است که در کورشیک (جنوب شرقی ترکیه)، نه چندان دور از مرز با سوریه نصب شده است.
این ایستگاه در استان مالاتیا در تپه 2.100 متری از سطح دریا واقع شده است و قادر به کشف موشک های بالستیک در برد تا 1000 کیلومتر است. از دست دادن این رادار قابلیت هشدار در مورد حمله موشکی ناتو را به میزان قابل توجهی محدود می کند.
آمریکایی ها هسته های هسته ای را بلافاصله پس از تلاش برای کودتا در ترکیه در ژوئیه 2016 جابجا کردند. بنابراین ، این امکان وجود دارد که انبارهای اینکیرلیک که بمب های B61 قبلاً در آن انبار شده بودند ، در حال حاضر خالی باشند.
هواپیماهای آمریکایی برای جمع آوری و بسته بندی این موارد فقط به چند ساعت زمان نیاز دارند. رادار AN / TPY-2 نیز می تواند به نزدیکترین پایگاه اروپایی ارسال شود.
با این حال ، برآورد وجوه سرمایه گذاری شده در زیرساخت ها بسیار دشوار خواهد بود و در یک فرار عجولانه از بین می روند زیرا سازه های دائمی نمی توانند از طریق هوا یا راه آهن منتقل شوند.
احتمال مصالحه میان آنکارا و واشنگتن
به همین دلیل توافق آنکارا و واشنگتن دور از ذهن نیست زیرا ادامه تلاشهای آمریکا برای فشار آوردن به اردوغان ممکن است منجر به اختلافات شدیدی شود.
مطمئناً ، آنکارا هنوز واردات بسیاری از انواع سلاح ، سخت افزار و قطعات یدکی از غرب را به شدت جلب می کند. با این حال ، عضویت در ناتو دیگر یک ضرورت اساسی برای آنکارا نیست و این بلوک به ترکیه کمک نخواهد کرد تا طیف گسترده ای از مسائل نظامی و سیاسی کشور را با آن روبرو کند.
حلما ناصری