به گزارش راهبرد معاصر؛ پژوهشگران اخیرا آزمایش خونیای را توسعه دادهاند که توسط آن به راحتی میتوانند چگونگی پیشرفت بیماری پارکینسون را دریابند. آنها امیدوارند آزمایششان بتواند به افراد مبتلا در مدیریت بهتر این بیماری کمک کند.
طی این مطالعه پژوهشگران، ۲۵۰ فرد را که در بیش از ۱۵۰ نفر از آنها اخیرا بیماری پارکینسون تشخیص داده شده بود، مورد بررسی قرار دادند. ایده این بود که نمونه خون از بیماران گرفته شود و برخی از نشانگرهای زیستی را اندازهگیری کنند تا دریابند آیا میتوانند پیشرفت این بیماری را طی سه سال آینده پیشبینی کنند یا خیر.
پژوهشگران به طور خاص به دنبال علائم التهاب و پیری سلول (یعنی زمانی که سلولها توانایی تقسیم را از دست دادهاند) بودند.
بررسی نمونههای خون افراد نشان داد: افراد مبتلا به بیماری پارکینسون تلومرهای کوتاهتر که یکی از نشانههای پیری سلول است را نسبت به دیگر افراد دارند. پژوهشگران توانستند وضعیت پیری سلول در این بیماران را تا ۱۸ ماه آینده نیز پیشبینی کنند. تلومر (Telomere) پایانه فیزیکی کروموزمهای خطی است که از یک توالی غیر کدکننده تشکیل یافتهاست. در پستانداران تلومر مرکب از تعداد متغیری توالیهای تکراری، با رمز TTAGGG است.
بیماری پارکینسون با مرگ تدریجی سلولهای عصبی دوپامین مغز مشخص میشود. اعتقاد بر این است که این موضوع به دلیل تجمع تودههای ناسازگار کروی شکل پروتئین "آلفا سینوکلین" (alpha-synuclein) ایجاد میشود. این پروتئین سمی اغلب به عنوان اجسام لویی شناخته میشوند. بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است؛ اما در جوانان هم دیده میشود. شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است؛ یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمیکند. بهطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلولهای ترشحکننده مادهای به نام دوپامین (که یک انتقالدهنده عصبی است) و تجمع آلفا-سینوکلئین رخ میدهد.
منبع: ایسنا