تحریم تسلیحاتی ایران؛ شو تبلیغاتی ترامپ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری

به گزارش راهبرد معاصر؛ دو سال پس از خروج دونالد ترامپ از توافق هسته‌ای ایران، کمپین فشار حداکثری آمریکا بر جمهوری اسلامی ایران برای تمدید تحریم های تسلیحاتی با واکنش های سرد کشورهای اروپایی مواجه شده است. در حالی که آمریکایی ها بر ادامه فعالیت های هسته ای و خروج از تعهدات هسته ای ایران تاکید دارند، اما گزارش های سازمان انرژی هسته ای خلاف این موضوع را ثابت می کند. در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ترامپ تلاش می کند تا به توافقی با شورای امنیت سازمان ملل برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در ۱۸ اکتبر (۲۸  مهر) درست چند هفته قبل از انتخابات آمریکا در ماه نوامبر برسد. با آنکه آمریکا در ماه فوریه به طور خصوصی مواردی از پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت درباره تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را تهیه کرد اما عدم حمایت اروپا از آمریکا و احتمال وتو این طرح توسط دو کشور روسیه و چین ترامپ را با چالش جدیدی رو به رو خواهد کرد. غلامرضا کحلکی، کارشناس امنیت بین الملل و مطالعات تروریسم دلایل تلاش آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را در این گفت و گو به اختصار ذکر کرده است:

تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران یک بار دیگر از سوی آمریکا عنوان شده و آقای ترامپ می کوشد تا ایران را درباره حق داخلی خود که تقویت تسلیحاتی برای دفاع مشروع از مردم خود است را نابود کند، آقای ترامپ با تحریم تسلیحاتی ایران و تشدید مواضع دراین حوزه چه هدفی را دنبال می کند؟

در آستانه دومین سالگرد خروج ایالات متحده از توافق نامه هسته ای موسوم به برجام هستیم. اساسا دستگاه دیپلماسی آمریکا به شدت به دنبال آن است تا با بهانه گیری های مختلف مانع لغو تحریم های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران شود، بنحوی که وزیر امور خارجه  امریکا بر استفاده از همه گزینه ها برای تمدید تحریم ها علیه ایران تاکید کرده است. در حالی که جمهوری اسلامی ایران هیچ کدام از مفاد قطعنامه 2231 که بعد از برجام به امضا رسید را نقض نکرده، اما آمریکا همچنان اصرار به بازگشت تحریم ها علیه ایران دارد، علی رغم خروج یک طرفه آمریکا از برجام در دو سال گذشته، تاکید بر محدود سازی توانمندی های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران نمونه آشکاری از دشمنی های آمریکا با جمهوری اسلامی ایران است.

اینکه چرا آمریکا بر محدودیت توانمندی تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد را می توان ناشی از دیدگاه رادیکال ها یا در واقع دیدگاه تندرو های جمهوری خواهان امریکایی و اساسا فردی مثل ترامپ دانست. آقای ترامپ از هر فرصتی برای اعمال فشار و ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران استفاده می کند تا شانس خود را در انتخابات پیش رو افزایش دهد. آقای ترامپ که دروغگو ترین رئیس جمهور ایالت متحده و در واقع رئیس جمهوری لقب گرفته  که اساسا ساختار مدیریتی خاصی ندارد، هر چند عنوان کرده که برآن است تا آمریکا را به آمریکای قدرتمند گذشته برگرداند، اما برنامه های وی اساسا صرفا تبلیغاتی و شعاری و نمایشی بوده لذا تداوم تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از شوهای نمایشی وی به شمار می رود که با تقویت حس دشمنی با جمهوری اسلامی در میان جمهوری خواهان به دنبال رای آوری خود است. اساسا آقای ترامپ به دنبال معرفی دشمنانی در بیرون از آمریکا برای ضدیت بیشتر با ایران برای ایجاد انسجام درونی در امریکایی هاست. بی تردید تحریم ایران و توقف تسلیحاتی ایران خوراک تبلیغاتی و شعاری برای ترامپ و اطرافیانش به شمار می رود و گزینه خوبی در فضای کنونی برای تقویت آنهاست.

چرا آمریکا و هم پیمانانش با این که به این موضوع واقف هستند، ایران هیچ گاه آغاز کننده جنگ نیست، همچنان  بر کاهش توانمندی تسلیحاتی ایران تاکید دارند؟

در فضای کنونی در جامعه جهانی امروز افزایش توانمندی های تسلیحاتی ایران و دست یابی به قدرت منطقه ای و موازنه سازی قدرت منطقه ای از اهمیت بالایی برخوردار است. افزایش توانمندی موشکی ایران نگرانی بزرگی در دشمنان ایران در منطقه و فرامنطقه ایجاد کرده است، از این رو آمریکا در تلاش است تا به انحاء مختلف توانمندی های تسلیحاتی و موشکی جمهوری اسلامی را به اهداف ضد انسانی و بشر دوستانه برنامه هسته ای که ایران هیچ گاه وارد این مقوله نشده پیوند بزند تا از این ظرفیت به عنوان نقطه قوت خود مانع ارتقای توانمندیهای تسلیحاتی و نظامی ایران شود. قطعا توانمندی نظامی و هسته ای جمهوری اسلامی ایران جایگاه ما را در منطقه و فرامنطقه ارتقاء داده است. دست یابی به قدرت هسته ای نشان دهنده ارتقای فناوری ها و توانمندی های یک کشور به شمار می رود، لذا آمریکا نگران مطرح شدن بیش از پیش جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی است، در حالی که جمهوری اسلامی همواره بر این نکته مهم تاکید کرده که قدرت هسته ای ایران صلح آمیز است و در کنار  قدرت هسته ای، ارتقای توانمندی موشکی، پرتاب ماهواره نظامی به فضا همه و همه از جمله طبیعی ترین حقوق بین المللی ایران در جهت جلوگیری از تهدیدهای احتمالی و دفاع از ملت خود به شمار می رود.

آمریکایی ها علی رغم وقوف به این موضوعات همچنان به دنبال محدود سازی جمهوری اسلامی ایران برای کاهش موازنه قدرت به ضرر جمهوری اسلامی و افزایش قدرت همپیمانان خود مثل عربستان سعودی در منطقه هستند. قطعا آمریکا نه تنها فعالیت های موشکی و هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی را بر نمی تابد بلکه اساسا محدود سازی کشورهای هندوستان و  پاکستان که دارای قدرت هسته ای هستند را نیز در نظر دارد. بی تردید دوستان و هم پیمانان آمریکا در منطقه غرب آسیا و شبه قاره به هیچ وجه  توانمندی موشکی جمهوری اسلامی ایران را بر نمی تابند و همگی پشت آمریکا برای محدود سازی توانمندی نظامی ایران پنهان شده اند.

آیا حق وتو هم پیمنانان نزدیک به جمهوری اسلامی ایران می تواند در برابر زورگویی های آمریکا تعیین کننده باشد؟

 فراموش نکنید ایالات متحده امریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد حق وتو دارد،  اگرچه خیلی از کشورها بر این امر متفق القول هستند که جمهوری اسلامی ایران از تعهدات هسته ای خود در قالب برجام عبور نکرده واساسا  به توافق نامه های بین المللی پایبند است و تعهدات خود به سازمان های بین المللی را پذیرفته و محقق کرده است. اما دولت های مثل رژیم صهیونیستی یا ایالات متحده امریکا نه تنها این سازمان ها را قبول ندارند و به آن ها نپیوسته اند، بلکه همواره از آنها عدول کرده اند. آمریکا با محدود سازی برنامه موشکی ایران به دنبال حفظ توازن یا تضعیف جمهوری اسلامی ایران در برابر همپیمانان خود در منطقه است. تحریم های تسلیحاتی ایران منافع هم پیمانان آمریکا را به دنبال دارد لذا آمریکا از حق وتو خود به نفع دوستنان منطقه ای و به ضرر جمهوری اسلامی ایران استفاده می کند.

فراموش نکنیم دوستان جمهوری اسلامی ایران نیز از حق وتو در شورای امنیت برخوردارند، وتو کردن محدودیت علیه ایران به نفع جمهوری اسلامی ایران است، هر چند که بسیاری از کارشناسان بر این عقیده هستند که برجام  با مکانیزم های ماشه و مکانیزم های دیگر توافق بسیار ضعیفی بود که از ضعف های بنیادی و اساسی برخوردار بود، لذا ایستادگی جامعه جهانی در برابر آمریکا آزمون خوبی برای ایستادگی در برابر زورگویی های احتمالی آینده آمریکا در برابر سایر کشورهاست، چرا که جمهوری اسلاتمی ایران تا کنون به تمام تعهدات خود پایبند بوده و از تعهدات خود کمترین عقب نشینی نداشته و هیچ گاه تجاوز به خاک و حریم کشوری را تجربه نکرده است.