به گزارش راهبرد معاصر، بنیاد دفاع از دموکراسیهای آمریکا (FDD) بیستودوم اردیبهشت ۱۳۹۹ (۱۱ می ۲۰۲۰) در گزارشی به قلم بِرِندرا شافر استاد دانشگاه جورج تاون نوشت: کمپین فشار حداکثری آمریکا بر ایران فشار اقتصادی زیادی بر این کشور تحمیل کرده و درآمدهای نفتی آن را خشکانده است. با سقوط درآمدهای نفتی، تجارت منطقهای و غیرنفتی ایران به عنوان هدف تحریمی بزرگی باقی مانده است.
ایران سومین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی جهان است و دومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد.
طبق برنامه بودجه امسال که در انتهای سال ۲۰۱۹ به مجلس ارائه شد، دولت انتظار دارد ۴ میلیارد دلار از صادرات گاز طبیعی به دست آورد. این معادل ۳.۵ درصد کل بودجه امسال است.
در حالی که تحریمهای آمریکا به طور شفاف صادرات گاز ایران با خط لوله را هدف قرار نداده است اما میتوان این تحریمها را بر تراکنشهای مالیای که این صادرات را میسر میکنند اعمال کرد تا پرداختها به ایران صورت نگرفته و در حسابی در کشور میزبان صادرات نگاه داشته شود.
دولت ترامپ از همه خریداران گاز ایران خواسته است تا نشان دهند در حال کاهش واردات از ایران هستند.
دولت ترامپ میتواند صادرات گاز طبیعی ایران را هدف قرار دهد زیرا همه کشورهای خریدار آن، ترکیه، عراق و ارمنستان، حالا منابع جایگزینی برای واردات گاز خود دارند.
ترکیه
برای بیش از ۱۰ سال ترکیه بازار اصلی صادرات گاز از ایران بود اما حالا دو سال است که با افزایش واردات الانجی از آذربایجان، واردات گاز از ایران و روسیه را کاهش داده است و حالا به دنبال خرید الانجی از آمریکا است.
عراق
عراق دارای منابع گسترده گاز در داخل این کشور است که تا کنون برای برداشت آنها کاری انجام نداده بود. برای برداشت این گاز، عراق نیازمند ۱۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری در بخش زیرساخت میباشد در غیر این صورت مجبور به ادامه واردات از ایران خواهد بود.
ارمنستان
در مورد ارمنستان اوضاع متفاوت است. این کشور بارها اعلام کرده است که تحریمهای آمریکا بر علیه ایران را رعایت نخواهد کرد و حالا ایران و ارمنستان در حال همکاری برای توسعه صادرات گاز ایران از طریق ظرفیت اضافی خط لوله موجود به کشورهای دیگر است. اما دولت ترامپ میتواند تراکنشهایی که در عوض این صادرات انجام میشود را مورد هدف تحریم قرار دهد.
منبع: مهر