واکنش علی اکبر رشاد به نامه موسوی خوئینی ها-راهبرد معاصر
برنامه هفتم منابع مناسبی برای بالندگی دانشگاه‌ها فراهم کرده است خطیب: امنیت و قدرت ایران مورد اعتراف دوست و دشمن است رئیس جمهور: مسئولان به وعده‌های خود در خدمت‌رسانی به زائران اربعین عمل کنند پیشنهاددیوان‌محاسبات درباره شفافیت منابع هدفمندی یارانه‌ها اطلاعیه جدید سپاه درباره عملیات شهادت هنیه گزارش نیویورک‌تایمز از ترور شهید هنیه دروغ است طحان نظیف: طرح حمایت از مالکیت صنعتی در شورای نگهبان تائید شد دو ابهام شورای نگهبان درباره لایحه عفاف و حجاب مخبر: صهیونیست‌ها سیلی خواهند خورد سردار جلالی: طرح‌های پاسخ سریع به تهدیدات زیستی تدوین شود گفت‌وگوی وزیر کشور عراق و سردار احمدی‌مقدم درباره آخرین اقدامات اربعینی ایران و عراق سخنان هنیه در دیدار با رهبر انقلاب: ۶۰ نفر از خانواده ما در غزه شهید شدند کدام مقامات خارجی امروز با پزشکیان دیدار کردند؟ بیانیه شورای نگهبان: جهان به زودی شاهد نابودی رژیم صهیونیستی خواهد بود واکنش علی لاریجانی به ترور هنیه

واکنش علی اکبر رشاد به نامه موسوی خوئینی ها

آیت‌الله علی‌اکبر رشاد، رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در یادداشتی نسبت به نامه حجت‌الاسلام موسوی خوئینی‌ها خطاب به رهبر انقلاب واکنش نشان داد.
تاریخ انتشار: ۱۲:۱۵ - ۱۳ تير ۱۳۹۹ - 2020 July 03
کد خبر: ۴۸۷۸۹

به گزارش راهبرد معاصر؛ آیت‌الله علی‌اکبر رشاد، رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در یادداشتی نسبت به نامه حجت‌الاسلام موسوی خوئینی‌ها خطاب به رهبر انقلاب واکنش نشان داد.

 

متن یادداشت آیت‌الله رشاد به شرح زیر است:

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم.

 

الَّذینَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إیماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ (آل‌عمران: ۱۷۳)

 

مقارن سی و نهمین سالگشت ترور نافرجام رهبر معظم انقلاب اسلامی (حفظه‌الله) توسط گروهک فرقان، نامه سرگشاده‌ای از سوی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها، خطاب به معظم له منتشر شد. انتشار این نامه در این مقطع، پرسش‌های گوناگونی را در اذهان برانگیخت؛ از جمله این که:

 

۱ـ آیا غرض از این اقدام، پس از گذشت چهل سال از «ترور شخص» و جسم زعیم حکیم امت به وسیله کسانی که جناب موسوی خوئینی‌ها پدر معنوی آنان خوانده می‌شود، به معنی تکمیل آن «پروژه ناتمام» اما این بار به صورت «ترور شخصیت» است؟

 

۲ـ حافظه تاریخی ملت گواهی می‌دهد که طی چهار دهه گذشته، هر بحران و آشوبی در کشور به وقوع پیوسته، نوعا پیش‌درآمد آن (از جمله) قدم و اقدامی بوده است که از سوی جناب موسوی خوئینی‌ها صورت بسته است! آیا این اقدام این بار نیز چنین دلالتی دارد؟

 

۳ـ آیا نگارش و انتشار این نامه، اقدامی فردی و با مسؤولیت فرد نگارنده بوده است؟ یا این اقدام یک تصمیم تشکیلاتی بوده و اعضای محترم مجمع روحانیون مبارز همگی با مضمون نامه دبیرکل موافقند؟ و اگر چنین نیست (که نمی تواند چنین باشد)، چرا آن برادرانی از مجمع که همچنان دل در گرو آرمانهای حضرت امام (رضوان الله و سلامه علیه) دارند، و بر مبانی انقلاب و نظام اسلامی که ولایت فقیه اصل و اساس آن است پای می‌فشرند و بر مصالح کشور پای بندند، از این اقدام برائت نمی‌جویند و با موضعگیری انقلابی دامن از اتهام همدلی و همگویی با نگارنده نامه‌ تنزیه نمی‌دارند؟

 

۴ـ آیا صدور چنین نامه‌ای در شرایط کنونی کشور، (که حاصل سیاست‌های جائرانه آمریکای غدار قداره کش علیه انقلاب و نظام و ملت ماست)، به معنی آن است که جناب موسوی خوئینی‌ها یکباره از مواضع چپ رادیکال گذشته خود نادم شده و اعراض کرده است؟ به تعبیر دیگر: از دیوار سفارت بالارفتن جناب خوئینی‌ها در آبان‌ماه ۵۸ چه بود و این همدلی و هم‌آوایی با آمریکا در تیرماه ۹۹ چیست؟ و آیا پس از این باید (به جای تفاسیر مارکسیستی قرآن) مترصد شنیدن تفاسیر لیبرالیستی ایشان از وحی نامه الاهی باشیم؟

 

۵ـ آیا بهتر نبود جناب موسوی خوئینی‌ها، به اقتضای مروت و صداقت، به جای قیافه حق به جانب گرفتن و فرافکنی و آدرس غلط به مردم دادن، عذر تقصیر به پیشگاه ملت می‌بردند؟ اگر ایشان از شم السیاسه بویی برده بودند درمی‌یافتند که مردم آدرس انبار سارق را بلدند و این آدرس دانی را در حوادثی چون بدرقه سردار شهید سپهبد سلیمانی و انتخابات ۹۸ نشان دادند.

 

 تا نشان سمّ اسبت گم کنند/ ترکمانا نعل را وارونه زن! 

 

۶ـ جناب موسوی خوئینی‌ها از کدام فقر و فقرا سخن می‌گویند؟ درباره فقر و فقرایی سخن می‌پراکنند که اکنون او و برخی همالانش هیچ نسبتی با آن ندارند؟ امروز دیگر بدنه هوشمند، آزموده و انقلابی جامعه شعار «وا فَقرا» و «وا فُقرا» را از کسانی که خود در زندگی به رفاه تمام می‌گذرانند باور نمی‌کنند. مردم سخن حق را از حنجره حقدار می‌شنوند.

 

 گفت و خوش گفت: «برو خرقه بسوزان حافظ»/ یا رب این «قلب شناسی» ز که آموخته بود؟

 

 اقل الطلاب: علی اکبر رشاد

 تیرماه ۱۳۹۹

 

منبع: حوزه نیوز

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده