به گزارش راهبرد معاصر؛ حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «ابَرحریفی به نام آیتالله خامنهای» نوشت:
۱- قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران در ژوئن ۲۰۱۰ (۲۵ خردادماه ۱۳۸۹) یعنی دقیقاً در سالگرد فتنه آمریکایی-اسرائیلی ۸۸ صادر شد. هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا که همراه با رافائل کوریا، رئیس جمهوری اکوادور، در یک کنفرانس خبری صحبت میکرد، درباره این قطعنامه گفت: «فکر میکنم منصفانه است اگر بگویم این تحریمها مهمترین تحریمهایی است که ایران تاکنون با آن مواجه شده است »! خبرنگار واشنگتنپست در همان کنفرانس مطبوعاتی از هیلاری کلینتون میپرسد «فکر نمیکنید که این قطعنامه علیه ملت ایران است و نه دولت ایران»؟ و توضیح میدهد، «مفاد قطعنامه نشان میدهد که فشارهای ناشی از آن بر ملت ایران وارد میشود و نه دولت». کلینتون نظر خبرنگار واشنگتنپست را رد نمیکند و فقط میگوید «به هر حال، این ملت ایران است که باید به نظام فشار بیاورد»!
۲- ریچارد نفیو، بیش از ۱۰ سال مدیریت تحریمها را در وزارت خزانهداری آمریکا بر عهده داشته است. او که به معمار تحریمها شهرت دارد در کتابی با عنوان «هنر تحریمها» که اواخر سال ۱۳۹۶ منتشر کرده است به چگونگی تحریمها و اهداف متفاوت آن میپردازد. او در مصاحبهای که به مناسبت انتشار کتابش انجام داده است، با این سؤال خبرنگار روبهرو میشودکه «منظور شما از واژه تحمیل درد که در جای جای کتابتان آوردهای چیست؟ این درد را باید حکومتها تحمل کنند یا مردم»؟ ریچارد نفیو در پاسخ میگوید: «این بستگی به آن کشوری دارد که تحریم شده است و اینکه مردم کشور چه نقش و جایگاهی در نظام حکومتی کشورشان دارند. در برخی از کشورها مثل کرهشمالی و حتی روسیه باید درد را به دولت وارد کرد اما در مورد ایران {که حاکمیت آن مردمی است} باید مردم را هدف قرارداد».
۳- و اما تحریم علیه کشوری مانند ایران با ظرفیتها و امکانات فراوانی که دارد اگرچه بیتاثیر نیست ولی هرگز نمیتواند آنگونه که آمریکا و متحدانش انتظار دارند فلجکننده! باشد. به فهرست این دستاوردها که فقط اندکی از بسیارهاست (که پیش از این هم به آن اشارهای داشتهایم) و تماماً نیز در اوج تحریمها به دست آمده است توجه کنید؛
ایران، دومین کشور دارای توانایی ساخت دریچه قلب در جهان است؛ دومین کشور در درمان تالاسمی با شیوه پیوند مغز استخوان؛ سومین تولیدکننده دکلهای انتقال برق؛ رتبه دهم جهانی در فناوری لیزر؛ مقام دوم جهان در زمینه تولید نانو دارو؛ چهارمین کشور در تولید اتانول در دنیا؛ رتبه سوم جهان در صنعت سدسازی؛ نهمین کشور دارای چرخه کامل فناوری فضایی؛ دومین کشور دارای فناوری تولید پهپاد رادارگریز؛ اولین کشور تولیدکننده صنعتی بیوایمپلنت؛ چهارمین قدرت موشکی جهان؛ جزو 10 کشور سازنده زیردریایی در جهان؛ تولیدکننده سریعترین اژدر رادارگریز در جهان؛ دارای مؤلفه استراتژیک خودکفایی در بنزین؛ پنجمین کشور برتر سازنده ربات انساننما؛ چهارمین کشور صاحب فناوری ساخت نیروگاه خورشیدی در جهان؛ اولین سازنده استارتر هواپیما در غرب آسیا؛ چهارمین قدرت دریایی جهان و... است و این همه تنها بخشی از دستاوردهای حیرتانگیز جوانان و فرهیختگان ایران اسلامی است که با وجود تحریمهای سخت و تحمل بیشترین دشمنیها علیه مردم و نظام به دست آمده است.
۴- به همین علت است که آمریکا برای ایجاد ترس از تحریمها نیاز به القای مصنوعی ترس از تحریم دارد و برای این منظور باید واقعیتها را تحریف کرده و وارونه جلوه دهد، چرا که به قول حکیمانه حضرت آقا: « به موازات تحریم دشمن، یک جریان تحریف هم وجود دارد؛ تحریف حقایق، واژگونه نشان دادن واقعیات؛ چه واقعیات کشور ما، چه واقعیات مرتبط با کشور ما؛ اگر جریان تحریف شکست بخورد، جریان تحریم قطعاً شکست خواهد خورد، زیرا که عرصه، عرصه جنگ ارادهها است».
حالا به بخش دیگری از کتاب هنر تحریمها، نوشته ریچارد نفیو باز میگردیم، نفیو بعد از برشمردن نمونههایی از تحریمهای آمریکا علیه ایران تاکید میکند که فناوری ارتباطات نه فقط جزء تحریمها نبود بلکه برای صدور آن به ایران نیز اصرار زیادی داشتیم تا از این طریق، «مردم ایران تبعات سخت ایجاد شده برای اقتصاد کشورشان» را درک کنند! بخوانید: «درست همزمان با اعمال همین تحریمها، آمریکا توانایی شرکتها و دولت این کشور برای فروش فناوریهای مخابراتی به ایران را افزایش داد تا به عموم مردم ایران کمک کند(!) درک درستتری از تبعات سخت ایجاد شده برای اقتصاد کشورشان داشته باشند و ارتباط میان یکدیگر را افزایش دهند. در این زمینه مجوز فروش کلی در ماه می همان سال صادر شد».
۵- رسانههای دشمن تابلوی کینهتوزی و دروغبافی علیه ایران و مردم آن را بر پیشانی خود دارند و در این سوی ماجرا نیز، نشریات زرد و سایتهای درپیتی و یا برخی از بیخیال لیبرالهای کاسهلیس عددی نیستند که از آنها کاری ساخته باشد. در این میان برخی از مسئولان محترم باید مراقب باشند در گفتار و رفتار و مواضع خویش -بیآنکه بدانند و بخواهند- تیغ فریب دشمن را تیز نکنند.
۶- و بالاخره به مصداق؛ «بهتر آن باشد که سر دلبران ... گفته آید در حدیث دیگران» این دو نمونه از میان صدها نمونه مشابه دیگر وصفالحال است؛
روزنامه آمریکایی یواسایتودی به نقل از اندیشکده آمریکن اینترپرایز مینویسد: «بزرگترین مشکل آمریکا در ایران حضور یک «ابر حریف» به نام آیتالله خامنهای است که نقشه راه را میشناسد و مردم به او اعتماد آمیخته بااعتقاد دارند»