چرا نخست وزیر لبنان، نیامده استعفا داد؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ مصیب نعیمی کارشناس لبنان در گفت و گو با راهبرد معاصر درخصوص چرایی عدم تشکیل دولت لبنان گفت: نخست وزیر مکلف لبنان  امروز از تشکیل دولت استعفا داد. کابینه ای که از همان ابتدای کار متاسفانه با رهنمودهای غرض ورزانه فرانسه به دنبال بر هم زدن فرمول سنتی لبنان بود.

 وی در این باره بیان داشت: پارلمان لبنان متشکل از فراکسیون های وابسته به گروه های شیعی، سنی و  مسیحی است، لذا در فرایند رای دهی به  دولت، نحوه کار و برنامه دولت جزء اصلی ترین مسائلی است که برای اعضای پارلمان باید توجیه شود. بنابراین بدون مشورت با طوایف ذکر شده دولتی نمی توانست تشکیل‌ شود که تنها در راستای خواسته‌های جناح خاص و نخست وزیران اسبقی باشد که هرکدام به نوعی  مسئله‌دار بودند.

نعیمی خاطر نشان کرد: تشکیل کابینه‌ای خارج از این محدوده‌ قطعاً مورد قبول اکثریت اعضای پارلمان واقع نمی شود.

شیعیان لبنان در پی چنین فرایندی به این موضوع اعتراض کردند که انتخاب وزرا باید براساس سنت ها و روال همیشگی لبنان باشد، در غیر این صورت و در فقدان مشورت با گروه های تاثیرگذاری مثل گروه های شیعی امکان تشکیل دولت وجود ندارد.

مصیب نعیمی عملکرد آقای مصطفی ادیب را اینگونه تشریح کرد: قطعا چنین رویه ای از سوی هیچ پارلمانی برای تشکیل دولت پذیرفته نمی شود. هر چند اعضای پارلمان لبنان با آقای مصطفی ادیب همکاری کردند و راهکارهای متعددی برای انتخاب وزرا ارائه دادند، اما آقای ادیب به واسطه دیکته های غرب، حاضر به پذیرش راهکارها نشد، راهکارهایی مثل انتخاب یک وزیر دارایی از بین ده گزینه پیشنهادی.

وی در این باره تاکید کرد: به هر حال با توجه به انتخاب اعضای دولت براساس سنت لبنان که از قدیم بر این ساختار سیاسی حاکم بوده است، بقیه وزرای شیعه هم مثل سایر وزرای سنی که آقای سعد حریری و میقاتی روی آنها نظر می دهند، باید اعمال نظر کنند، لذا به افرادی که آقای ادیب به صورت یک جانبه انتخاب کرد رای مثبت ندادند.

وی در ادامه گفت : به نظر می رسد آقای ادیب از سوی غرب مامور خارج نمودن گروه های اصلی از صحنه سیاست لبنان بود. عدم احترام به خواسته ها و مشورت اعضای پارلمان باعث شد، آقای ادیب سرانجام به بهانه اینکه نمی‌تواند دولت خود را تشکیل دهد عذرخواهی کند و  رئیس جمهور هم که منطق نخست وزیر معرفی شده را قابل قبول نمی دانست به سرعت با استعفای وی موافقت کرد. از این رو اتفاقی که افتاد یک امر بدیهی بود، چرا که نخست وزیری که با گروه های تاثیرگذار و جامعه ای که بخش مهمی از لبنان را تشکیل می‌دهند، همراه نباشد اعضای پارلمان هم ریسک پذیرش چنین دولتی را نمی پذیرند، چرا که آقای ادیب تضمینی برای رفع مشکلات نداده بود.

کارشناس مسائل لبنان گفت : آقای ادیب تمایلی به استفاده  از همه گروه های سیاسی لبنان ، به خصوص گروه‌های تاثیرگذار در جامعه و گروه‌هایی که در پارلمان نسبت زیادی از نمایندگان را از خود می‌دانند، نداشت.

وی خاطر نشان کرد: به هر حال هر نخست وزیری که در لبنان روی کار بیاید، حتما باید نظر موافق  اکثریت پارلمان را جمع کند، مگر اینکه  در این کشور انتخابات زودرس انجام شود. هر چند در پارلمان همین گروه ها نیز اکثریت رای را به دست می آورند، چرا که طیف شیعی، طیف بزرگ و گسترده ای است. طیف شیعی هم‌پیمانانی در مجموعه های سنی و مسیحی دارند که جزء گروه های هشت مارس و میشل عون رئیس جمهور هستند، لذا به بهانه بحران در لبنان نمی توانند دولتی را روی کار بیاورند، که گروه‌ های سیاسی را در نظر نگیرد. بی تردید هر دولتی که روی کار می‌آید قطعاً باید همه بخش های سیاسی لبنان را مد نظر قرار دهد و گرنه امکان خروج از این بحران ایجاد نمی شود.

نعیمی تصریح نمود: به هر حال غربی ها با توجه به مشکلات اقتصادی لبنان به دنبال تحمیل توطئه برای پیشبرد اهداف خود هستند تا بتوانند مجموعه بزرگ سیاسیون تاثیر گذار بر صحنه سیاست داخلی و خارجی لبنان را از صحنه خارج کنند.