دکتر سید عزیز آرمن رئیس دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی اهواز و استاد اقتصاد در گفت و گو با راهبرد معاصر در خصوص افزایش سهم مالیات در بودجه کشور گفت: به هر حال تحریم های نفتی و تشدید تحریم ها این عایدی را برای اقتصاد داشت که دولتمردان بیشتر بر مساله حل شده ی مالیات که در تمام دنیا یک امر رایج مالی واقتصادی است بیاندیشند. از این جهت، تحریم ها حائز اهمیت است چرا که به دلیل کمبود درآمدهای نفتی دولت مجبور به افزایش سهم مالیات در بودجه شده و تا حدودی البته نه زیاد و قابل تامل اما سعی کرده تا سهم مالیات را در بودجه پررنگ تر کند.
وی با انتقاد از عملکرد مالیاتی دولت افزود: هر چند دولت بر آن است تا بودجه را از ردیف مالیاتی بیش از پیش بهره مند کند اما ترکیب مالیاتی مورد نظر دولت باز هم ترکیب قابل قبولی نیست، چرا که فشار دولت بر دوش گروه های ضعیف تر جامعه است.
آرمن دراین باره تصریح نمود: دولت از گروههای ضعیفتر به راحتی مالیات برمی دارد. به عبارت دیگر فشار دولت بر دم دستی هاست، کسانی که قدرت نه گفتن به دولت ندارند، مثل کارمندان و کاسبان و کسبه های خرد. در حالی که وقتی این موضوع از دولت پذیرفتنی است که دولت با گسترش پایه های مالیاتی از گروه ها و طبقاتی مالیات دریافت کنند که درآمدهای کلان و بالایی به نسبت گروه هایی که امروز مالیات می پردازند دارند.
این استاد اقتصاد در این باره توضیح داد: دولت باید به سراغ کسانی برود که فرار مالیاتی دارند، دلالان و صاحبان درآمدهای باد آورده، صاحبان ثروت های خاص، مالیات بر عایدی سرمایه و...وقتی دولت پایه های مالیاتی متعددی را تعریف کند ضمن اینکه منابع مالیاتی خوبی برای تامین بودجه دولت فراهم می شود، نوع مالیات و میزان پرداخت مالیات مشخص می شود و ضمن جلوگیری از فرار مالیاتی، عدالت در اخذ مالیات نیز اجرا می شود.
سید عزیز آرمن در ادامه خاطر نشان کرد: به هر حال تعریف پایه های مالیاتی و اخذ مالیات به صورت عادلانه تنها کار قوه مجریه یا دولت نیست. اگر تحقق مالیاتی و اصلاح ساختار مالیاتی مد نظر است همه ی ارکان نظام باید برای این کار هزینه بدهند و پای این مساله بایستند و به این موضوع گرایش نشان دهند.
استاد اقتصاد تصریح نمود: کل حاکمیت باید در برابر فراریان مالیاتی و کسانی که در مقابل پرداخت مالیات مقاومت می کنند بایستند. کل حاکمیت برای گرفتن مالیات از درآمدهای مخفی مالیات اخذ کنند. به هیچ وجه با رفتن به سراغ بنگاه های تولیدی و اخذ مالیات از تولید نمی توان به تحقق اصلاح مالیاتی امیدوار بود. قطعا فشار هر چه بیشتر به تولید برای پرداخت مالیات بیشتر نه به نفع تولید و نه به نفع اقتصاد و اشتغال کشور است. فشار بیشتر بر روی بخش واقعی و شفاف اقتصاد را نمی توان اصلاح واقعی ساختار مالیاتی نامید چراکه این رویه اصلاح مالیاتی نیست، اصلاح مالیاتی صحیح به معنای افزایش گسترش پایه مالیاتی است که مانع بزرگی در برابر همه ی فراریان مالیاتی باشد.