مداح اهل بیت: مداحی عشق است نه شغل/ برخی اشعار مداحان مناسب دیسکو است/ در عمرم وارد قهوه‌خانه نشده‌ام/ سیاسی نبودن در هیئت امام حسین(ع) نمی‌گنجد
به گزارش راهبرد معاصر؛ شب نیمه شعبان سال 1350 در خانواده ای مذهبی در محله امامزاده حسن جنوب تهران به دنیا آمد. اواخر رمضان همان سال از محله امام زاده حسن به خیابان هاشمی تهران اسباب کشی کردند و تا امروز خانه پدریشان در آنجاست. سال اول دبستانش مصادف شد با پیروزی انقلاب اسلامی.
مداحی را به صورت جدی در جبهه ادامه داد و پس از قطعنامه نیز به دلیل علاقه به دروس حوزوی به قم آمد و مشغول به تحصیل علوم دینی شد.
مهدی سلحشور مداح اهل‌بیت و برادر زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور کارگردان سینما و تلویزیون در برنامه تلویزیونی «فرمول یک» حاضر شد؛ او در ابتدا درباره حضور در دفاع مقدس گفت: 15 ساله بودم و سه سال شناسنامه‌ام را بزرگ کردم؛ ماجرا از این قرار بود که خواهرم سه سال از من بزرگتر بود و من کپی شناسنامه او را تغییر دادم و به نام خودم زدم. سال‌های 1365 تا 1366 در جبهه بودم. امام(ره) و مملکتمان را خیلی دوست داشتیم و دلمان می‌خواست برویم.
وی درباره تشویق مداحان و ذاکران به حضور مردم در جبهه‌ها اظهار کرد: در اینکه دفاع از ناموس، وطن، آب، خاک و جهاد با مشرکین و لبیک گفتن به ولی‌امر، امر خیری است، شکی نیست. اگر قرار باشد در این زمینه کسی را مورد نکوهش قرار بدهیم، باید اول قرآن، بعد اهل‌بیت و بعد امام (ره) که این همه برای رفتن به جبهه تشویق می‌کردند نکوهش کنیم؛ بعد هم مداحان و ذاکران بودند.
سلحشور یادآور شد: من آن زمان مداح شده بودم و در جبهه می‌خواندم؛ کاری را ساخته بودم که «مشک» نام داشت و 10، 15 سال بعد مطرح شد. نغمه این کار را بعد از عملیات کربلای 8 که با لشکر 10 به سمت غرب رفتیم ساختم. در راه که می‌خواستیم با اتوبوس به مراسم شب قدر برویم این نغمه ساخته اما بعدها که در هیئت آن را خواندم ضبط و منتشر شد.
حاج محمود رنگ و لعاب نغمه‌های قدیمی را عوض می‌کند و می‌خواند
این مداح اهل‌بیت درباره تفاوت مداحی‌های گذشته با این روزها اظهار کرد: نغمه اگر اصالت داشته باشد حتما ماندگار است، خیلی از سروران و عزیزان مثل حاج‌محمود کریمی رنگ و لعاب نغمه‌های قدیمی را عوض می‌کنند و آنها را می‌خوانند. مردم و جوانان هم به‌خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنند، بنابراین خیلی ربطی به جدید یا قدیمی بودن نغمه ندارد، بلکه آن نغمه باید اصالت داشته باشد.
وی تأکید کرد: باید این آثار از دستگاه‌های اصیل خودمان نشأت گرفته شده باشد، مناسب با فضای عزا باشد و امروز هم اگر نغمه‌ای این ویژگی را داشته باشد حتماً می‌گیرد و مردم با آن ارتباط برقرار می‌کنند؛ البته در این زمینه نهاد نظارتی نداریم و این یک خلا است. خیلی از سروران و اساتید دنبال این موضوع بودند. هر صنفی را که می‌بینیم ناظری دارد حتی در جامعه روحانیت که مقدس‌تر از لباس آنها نداریم، اگر کسی تخطی کند او را می‌خواهند و مرجعی برای رسیدگی به این موضوع وجود دارد. اما در بحث مداحی چنین چیزی نداریم.
برخی اشعار مداحان مناسب دیسکو است نه در شأن اهل‌بیت
سلحشور تصریح کرد: در بحث سبک و شعر خیلی وقت‌ها می‌بینیم آثار با شأن اهل‌بیت سازگار نیست و بیشتر مناسب دیسکو و مراسم لهو و لعب است؛ تمام معیارهای مراسم لهو و لعب را دارد و فقط اسامی آن را عوض کرده‌اند. بعضی از نغمات کاملا مشخص است که چنین ویژگی را دارد. برخی نغمه‌ها از نظر فرم و ساختار و نه از نظر سبک و محتوا به هیچ عنوان قابل دفاع نیستند. امیدوارم روزی به الگوی خوبی برسیم که جلوی این انحرافات گرفته شود.
مگر عاشق برای مدح معشوق طلب پول می‌کند!؟
وی در پاسخ به سوال تسنیم درباره اینکه آیا مداحی شغل است و از آن درآمد دارد یا خیر، تصریح کرد: مداحی عشق است و از دو منظر می‌شود به آن نگاه کرد. اعتقاد من بر این است که محبی برای محبوب خود می‌خواهد بخواند و مدحش را بگوید. اگر پول مطالبه کند خنده‌دار نیست؟ نمی‌گویند تو چطور مدح معشوق خود را می‌گویی اما پول طلب می‌کنی؟ این چطور حب و عشقی است؟ من مطالبه پول را با این فضا سازگار نمی‌دانم. اما صله دادن رسمی است که خود اهل‌بیت آن را مرسوم کرده‌اند.
این مداح درباره رواج قلیان در بین مداحان و هیئتی‌ها تأکید کرد: من هیچ‌وقت قلیان نمی‌کشم و تا به حال به آن لب نزده‌ام؛ در عمرم وارد قهوه‌خانه نشده‌ام؛ هم مداحم و باید شئونی را رعایت کنم و هم هیچ‌وقت علاقه‌ای نداشتم و چنین چیزی را نمی‌پسندم.
سلحشور درباره برخی ذاکران نیز گفت: لبی که ذکر امام‌حسین(ع) را می‌گوید نباید به گفته ناپسندی باز شود. من خودم ناسزا نمی‌گویم اما شاید محیطی که برخی در آن بزرگ شده‌اند و شخصیتی که طی سالیان شکل‌گرفته است آنها را به این سمت برده باشد. من اعتقادم بر این است که باید دقت کرد بر زبانی که ذکر اهل‌بیت می‌آید هر حرفی را نباید گفت.
وی ادامه داد: البته در جبهه هم هر آدمی می‌آمد و می‌جنگید؛ خیلی‌ها به عنوان رزمنده می‌آمدند که حتماً نماز شب‌خوان که نبودند اما خوب می‌جنگیدند، این را در صنوف مختلف تسری بدهید.