به گزارش راهبرد معاصر؛ از آنجایی که نیروهای دمشق به تدریج مناطق بیشتری را بازپس می گیرند و استان ادلب، آخرین پایگاه شورشیان می باشد، سوریه اکنون به مرحله «پسا جنگ» قدم گذاشته است. با این حال، در حالی که نیروهای بشار اسد، رئیس جمهور سوریه در میدان نبرد پیروز شده اند، پیروزی او بهای سنگینی را به همراه داشته است. جنگ داخلی ده ساله سوریه بیش از نیم میلیون نفر را کشته و حداقل 6.6 میلیون نفر دیگر را آواره کرده است.
با گذشت زمان، دولت سوریه به لطف مجموعه‌ای از نیروهای نظامی حامی اسد که توسط روسیه و ایران پشتیبانی می‌شوند، موفق شد اکثر مناطق تصرف شده را پس بگیرد. با این حال، جنگ رو به پایان است و اقتصاد سوریه به شدت نیاز به بازسازی دارد. بشار اسد گفته کشورهایی که در شکست دشمنان "تروریست" او نقش داشته اند در سرمایه گذاری‌های اقتصادی و بازسازی در اولویت قرار خواهند گرفت، اما ایران و روسیه به تنهایی نمی توانند هزینه ای را که بین 200 تا 400 میلیارد دلار تخمین زده می شود، پرداخت کنند که بازسازی سوریه به آن نیاز دارد. هر دو در تلاش هستند تا جمعیت خود را راضی نگه دارند و خود با مشکلات اقتصادی بزرگی روبرو هستند. با این حال، یک کشور با منابع مالی عمیقی وجود دارد که به بازسازی سوریه علاقه نشان داده است: چین.
از نظر تاریخی، پکن، سوریه را به عنوان اولویت اصلی سیاست خارجی تلقی نکرده است. در واقع سوریه یکی از اعضای «اردوگاه روسیه» است. با این حال، با گذشت زمان و تغییر شرایط در صحنه میدانی، سوریه و چین هر دو به دنبال بهبود روابط خود هستند. در طول جنگ داخلی، چین در سطح بین المللی از نظام بشاراسد دفاع کرده است، در کنار روسیه، پکن قطعنامه سازمان ملل برای اعمال تحریم‌ها علیه دمشق را وتو کرد.
وانگ‌یی، وزیر امور خارجه چین در سفر به دمشق با مقامات دولتی از جمله بشار اسد دیدار کرد و گفت که چین مخالف تغییر نظام بشار اسد و متعهد به بهبود زندگی همه مردم سوریه است. چین می‌خواهد در امور خاورمیانه - به‌ویژه در قلب منطقه شامات - سهم بیشتری داشته باشد و می‌خواهد با ارائه کمک‌های بازسازی به نظام اسد بدون پیش‌شرط سیاسی در موضوعاتی مانند حقوق بشر، فرصت‌های تجاری را که تخریب سوریه ایجاد کرده است، تضمین کند. چین همچنین نگران است که جدایی‌طلبان اویغور به سوریه سفر کرده‌اند تا در کنار گروه‌های اسلام‌گرا که به دنبال جایگزینی اسد با یک دولت دین‌سالار هستند، بجنگند. گزارش‌های مربوط به حضور جنگجویان اویغور در درگیری‌های شدید سوریه باعث شده است که جنگ داخلی سوریه اهمیت جدیدی در پکن پیدا کند.
در 21 ژانویه 2016، رئیس جمهور شی جین پینگ در قاهره ، با اتحادیه عرب در مورد اینکه چین و جهان عرب باید دست به دست هم دهند تا مزایای طرح کمربند و جاده به حداکثر برسند، صحبت کرد. منتقدان استدلال خواهند کرد که نیات پکن برای در آغوش گرفتن اسد، تسلط وی را بر قدرت مشروعیت می بخشد و اجازه ادامه سلطنت را بدون پاسخگویی به مرگ غیرنظامیان می دهد. با این حال، ممکن است این تنها بزرگترین فرصت برای مردم عادی سوریه باشد تا به رفاه آینده دست یابند. اسد و پیروان اصلی او در حال حاضر تمام تلاش خود را برای دور زدن تحریم‌های قانون سزار ایالات متحده انجام می‌دهند - تحریم‌هایی که اگرچه برای مجازات نظام و شرکای آن به دلیل جنایات علیه مردم سوریه طراحی شده بود، اما مردم را از کمک‌های مالی و اقتصادی که به آنها می‌دهند گرسنه‌تر کرده است. بنابراین به شدت نیاز به بازسازی کشور خود دارند.
سیاست گذاران ایالات متحده بیش از حد به انعطاف نمادین فکر کرده‌اند، در حالی که چینی‌ها پیش‌پرداخت 2 میلیارد دلاری را برای پروژه‌های اقتصادی آینده در سوریه تعیین کرده‌اند. وقتی همه‌گیری کووید-19 بیمارستان‌های سوریه را درنوردید، چینی‌ها برای تحویل تجهیزات پزشکی گرانبها شتافتند. این همان چیزی است که مردم سوریه در حال حاضر به آن نیاز دارند، نه تحریم‌های غیرمولدتر و بی‌اثرتر که بر مردم سوریه تأثیر بگذارد که غرب علیه آنها توطئه می‌کند. چین با صبر و حوصله در حال انجام بازی طولانی در رابطه با بهبود روابط با سوریه و کل خاورمیانه است. می خواهد با دست باز دوستی به دولت های منطقه نزدیک شود. با این وجود، اگر پکن از احساس مردم محلی نسبت به رهبران خود و نحوه حکومت آنها غافل شود، هر گونه روابط "مثبت" سطحی خواهد بود.
از آنجایی که چین در جهان عرب سهم بیشتری دارد، می‌تواند درخواست اسد را برای دادن امتیازات لازم در ازای حمایت بینالمللی و تامین مالی بیشتر برای طرح‌های بازسازی ملی خود تسریع بخشد. این امتیازات به احتمال زیاد برای عفو شخصیت‌های مخالف و مبارزان، حفظ نظم عمومی و ایجاد انسجام اجتماعی برای رونق تجارت صورت می‌گیرد.