به گزارش راهبرد معاصر؛ نشست‌های برجامی دولت سیزدهم که در دور با هدف رسیدن به یک توافق پایدار با تاکید بر لغو کلیه تحریم های ایران و ماندن بر سر یک توافق بین المللی با آمریکا روز گذشته به کار خویش خاتمه داد. نشستی که علی رغم مهم وحیاتی بودن تعیین سرنوشت آن، نباید قربانی عجله برای پایان بخشیدن به مذاکرات شود. کارشناس سیاست خارجی و روابط بین الملل در گفت‌و‌گویی با راهبرد معاصر درباره این موضوع به اهمیت احیای منافع ملی در دور تازه نشست های برجامی پرداخته است.
امیر علی ابوالفتح کارشناس سیاست خارجی و مسائل آمریکا در خصوص تازه ترین نشست‌های برجامی در وین به موضوع زمان بندی پایان مذاکرات فی مابین ایران و طرف های برجامی بخصوص آمریکا پرداخت و در این باره گفت: این دوره از مذاکرات هر چند برای طرفین بخصوص ایران و آمریکا از اهمیت ویژه ای برخوردار است اما مساله زمان بندی خاصی برای پایان مذاکرات و رسیدن به نتیجه نهایی برای طرفین آنچنان مهم نیست. هر چند هر دو طرف بنا به شرایط مورد نظر خود خواستار رسیدن به یک توافق هستند که دست پر از این نشست ها خارج شوند، اما این موضوع به معنای گذشتن از مسائلی است که برای ما یا طرف مقابل هزینه ای ایجاد کند.
وی درخصوص دیدگاه و رویکرد ایران نسبت به زمانی که در نشست‌ها از دست می رود گفت: قطعا ما نیز مایل هستیم این توافق زودتر حاصل شود، ضمن اینکه طرف مقابل نیز مایل به رسیدن به یک نتیجه مطلوب است، بنابراین گذشت زمان برای دو طرف خوب نیست، هر چند از دست دادن زمان به دلیل منافع اقتصادی که به لحاظ اثر گذاری تحریمی از دست می دهیم به منفعت ما نیست لذا این موضوع علی رغم مهم بودن آن، اما به دلایلی حتی اگر طولانی شود تا رسیدن به یک توافق پایدار اصولی دنبال می شود.
امیر علی ابوالفتح درخصوص اینکه از دست دادن زمان به زعم غربی ها به نفع آنها نیست نیز گفت: غربی ها بر این باورند که گذشت زمان به نفع آنها نیست چرا که به گفته آنها فعالیت های هسته ای ایران در حال گسترش است لذا هر روزی که بگذرد دامنه توسعه فعالیت های هسته ای ایران بیشتر می شود و به ادعای آنها ایران غنی سازی بیشتری خواهد داشت. لذا غربی ها اعم از اروپا و آمریکا به دلیل نگرانی های مورد نظرشان خواستار سریع تر شدن مذاکرات و دست یابی به یک نتیجه مشخص هستند.
این کارشناس آمریکا و سیاست خارجی در این باره تصریح کرد: مساله مهم این است که هر دو طرف مایل به رسیدن به یک توافق جامع هستند. هر چند همه طرف های مذاکراتی بخصوص ایران که منافع مهمی را دراین دور از نشست ها برای خود باید احصاء کند هیچ گاه کیفیت توافق خوب را فدای زمان نمی کنند.
ابوالفتح در این باره افزود: یعنی درشرایطی نیستیم که به صورت مضطرب و با عجله خواهان رسیدن به توافق باشیم. به این دلیل که شرایط اقتصاد ایران آنچنان تحت فشار قرار نگرفته که به صورت مستاصل وار به هر خواسته ای تن بدهیم و هر آنچه پیش روی ما گذاشتند امضاء کنیم به این امید که اقتصاد ایران از هم فرونپاشد.
امیر علی ابوالفتح در پایان خاطر نشان کرد: طرف مقابل هم همینگونه است اینکه ادعا می کنند ایران فعالیت هسته ای خود را گسترش دهد از نظر آنها نیز ایران هنوز به مرحله خطرناکی نرسیده که به دنبال تحمیل فشارهای مضاعف بر ایران باشند. اما از یک طرف می خواهند با ایران هر چه زودتر به توافق برسند اما هر دو طرف به هر توافقی هم رضایت نمی دهند. به این دلایل است که باید مسیر دیپلماسی برای مذاکره بهتر را دنبال کنیم هر چند مذاکرات طولانی تر شود اما برای تصمیم گیری های بهتر و رسیدن به یک نتیجه مطلوب تر فرصت کافی نیز صرف شود این موضوع به نفع ما خواهد بود.