به گزارش راهبرد معاصر؛ یکی از محورهای بسته پیشنهادی 3+7 در دولت روحانی که توسط سران قوا به صورت رسمی اعلام شد به گونه ای بود که اجرای 3 بند آن در اختیار دولت بود و 7 بند آن برای اجرا توسط مقام معظم رهبری ابلاغ می گردید، این بسته پیشنهادی ارتباط مستقیمی با حمایت دولت از بورس داشت.
به عبارت دیگر می توان گفت در بندی که اختیار آن با دولت است بر این موضوع تاکید شده که لازم است صندوق توسعه ملی یک درصد از منابع جذب شده را به صورت قانونی به صندوق تثبیت عرضه کند. در آن مقطع براساس همین ابلاغیه دولت، بانک مرکزی 50 میلیون دلار منابع نقدینگی در اختیار بازار سرمایه قرار داد اما تا کنون 150 میلیون دلار باقی مانده به بازار سرمایه تزریق نشده است.
بخش دیگر بر انتشار و فروش 20 هزار میلیارد تومان اوراق تاکید داشت تا بخشی از این رقم در اختيار صندوق تثبیت قرار داده شود. در بحبوحه به هم ریختگی های بورس که دولت به دنبال پیچیدن یک نسخه شفا بخش برای بورس بود، تزریق منابع به صندوق تثبیت مورد نظر مقامات قرار گرفته شد. اینک با توجه به اینکه در بودجه سال ۱۴۰۱ نیز موضوع حمایت از بورس دیده می شود دولت تلاش کرده تا در دو بخش از بازار سرمایه حمایت کند.
در بخش اول قرار است دولت نیم درصد مالیاتی که زمان فروش از سهامداران کسر می شود را به صندوق تثبیت تزریق کند. علاوه بر آن یک درصد از سرمایه هایی که وارد صندوق توسعه ملی می شد اما متاسفانه دولت قبلی بدان جامه عمل نپوشید در سال ۱۴۰۱ وارد صندوق تثبیت شود.
خوشبختانه این موارد به عنوان برخی حمایت ها از بورس دیده شده است. اما مجموع عدد برآورد شده که در حدود 6 میلیارد تومان است به صورت یک باره و در بدو ورود به سال جدید به بورس تزریق نمی شود، بلکه در طول دوازده ماه سال آینده به ازای هر ماهی 500 میلیارد تومان به بورس عرضه می شود.
به هر حال رقم ۵۰۰ میلیارد تومان به منظور حمایت از بورس برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا را نمی توان رقم چشمگیر وموثری دانست چرا که مشکلات بورس با این یک عامل حل و فصل نمی شود. هر چند در کنار ده عامل دیگر می تواند کمکی به بازار سرمایه باشد تا بازار بتواند پول پاک شده هدفمند خود را تقویت کند و به صورت هدفمند بازار را در نقاط تعادلی خود نگه دارد.
به این معنا، زمانی که بازار در حال دور شدن از اصل ذاتی قیمت هاست و کم می فروشد و زمانی که زیر قیمت ارزش ذاتی می‌رسد و از ارزش واقعی خود فاصله می گیرد، با خریدن سهم، تعادل بین عرضه و تقاضا برقرار شود.
کمبود نقدینگی ضعف بزرگ امروز بازار سرمایه به شمار می رود. علی رغم اینکه بازار دائماً در حال مشاهده ارزشی زیر ارزش ذاتی خود است اما متاسفانه پول هوشمندی در میان نیست که از این موضوع جلوگیری کند. فراهم کردن سازو کارهایی توسط مسئولین امر برای عمق بخشی به بازار شرط حیات مطلوب بورس است، چرا که در حال حاضر متاسفانه بورس از عمق لازم برخوردار نیست و نقدینگی کافی برای حمایت از سطوح با ارزش را ندارد، به همین جهت از ارزش ذاتی خود فاصله می‌گیرد.