به گزارش راهبرد معاصر این پروژه که MicroAge نام دارد، قصد دارد با تحقیق روی سلول‌های ماهیچه‌ای در فضا، راهکارهایی را برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر ارائه دهد.
این محموله قرار است فردا روی موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس از مرکز فضایی کندی در فلوریدا به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شود.
سلول‌های ماهیچه‌ای انسان که قرار است به فضا ارسال شوند، به اندازه یک دانه برنج است که در آزمایشگاه رشد کرده‌اند و در نگهدارنده‌های کوچکی –به ابعاد یک مداد تراش- قرار گرفته‌اند که توسط چاپگر سه‌بعدی چاپ شده‌اند. این سلول‌ها زمانی که به فضا می‌رسند، توسط جریان الکتریسیته تحریک می‌شوند تا وادار به انقباض شوند.
دلیل فرستادن سلول‌های ماهیچه‌ای انسان برای تحقیق به فضا این است که فضانوردان زمانی که مدتی بدون گرانش زمین در فضا زندگی می‌کنند، عضلات‌شان ضعیف می‌شود؛ اتفاقی که در سنین بالا در انسان‌ها رخ می‌دهد.
محققان دانشگاه لیورپول نمونه‌ها را هنگام بازگشت به زمین در ژانویه ۲۰۲۲ تجزیه و تحلیل خواهند کرد و آنها را با یافته‌های آزمایشگاه روی زمین مقایسه می‌کنند. آنها امیدوارند با حل کردن این معما متوجه شوند که چرا ماهیچه‌ها با افزایش سن ضعیف می‌شوند و با کشف این ماجرا، به راه‌هایی برای جلوگیری از این روند دست یابند.
پروفسور مالکوم جکسون، از دانشگاه لیورپول، می‌گوید: ما مدت‌هاست می‌دانیم که فضانوردان در فضا به سرعت عضلات خود را از دست می‌دهند و حدس می‌زنیم که این پدیده پیری زودرس است. هر فضانوردی که در ایستگاه فضایی زندگی می‌کند، حداقل ۲/۵ ساعت در روز تمرین می‌کند و با وجود آن، مقدار قابل توجهی از عضلات خود را از دست می‌دهد و از این رو، پس از بازگشت به زمین، مدتی نمی‌تواند راه برود.
با افزایش سن، عضلات انسان توده و قدرت خود را از دست می‌دهد و این امر روی توانایی فرد در انجام کارهای روزمره تاثیر منفی می‌گذارد و باعث ایجاد طیفی از مشکلات، از جمله افزایش خطر افتادن و زمان بهبودی طولانی‌تر از آسیب‌ها می‌شود.
گفتنی است که آژانس فضایی بریتانیا ۱/۲ میلیون پوند بودجه در اختیار دانشگاه لیورپول برای انجام این پروژه قرار داده است./ایسکانیوز