به گزارش «راهبرد معاصر»؛ آنچه در موضوع احتمال اعلام صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران محتمل است، در وهله اول احتمال صدور قطعنامه ای برضد ایران است، اما بیان این نکته مهم است که صدور قطعنامه علیه ایران حتمی نیست و می تواند احتمالی باشد. آنچه در این موضوع حائز اهمیت است اینکه از روزهای گذشته در پی سفر آقای گروسی و دیدار با سران رژیم صهیونیستی شاهد افزایش فشارهایی بر جمهوری اسلامی ایران هستیم. به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی مجددا در ارتباط با مسائل هسته ای جمهوری اسلامی دخل و تصرف و اظهار نظرهای بیهوده ای را به مجامع بین المللی از جمله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عرضه کرده است. البته نباید نقش رژیم صهیونیستی را در طول بیست سال گذشته در تنش زا نشان دادن پرونده اتمی ایران را فراموش کرد.
رژیم صهیونیستی در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را بر این مساله معطوف کرد که پرونده صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی را به یک پرونده نظامی تبدیل کند، که البته با توجه به بازرسی های تخصصی این مساله تا کنون منتفی شده است، لذا آژانس چندین مرتبه اعلام کرده برنامه های هسته ای ایران صلح آمیز بوده، اما با این حال رژیم صهیونیستی از این مساله دست برنداشته به طوری که به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر تلاش کرده تا فکت ها و نشانه هایی از عدم صلح آمیز بودن و پنهان کاری جمهوری اسلامی در پرونده اتمی به آژانس بین‌المللی انرژی گزارش کند، بنابراین احتمال دارد رژیم صهیونیستی مجددا در این رابطه پرونده سازی هایی انجام داده باشد و در سفر اشاره شده، آقای گروسی را به موارد مطروحه مجاب کرده باشند.
شکی وجود ندارد جمهوری اسلامی خارج از چارچوب ها و پروتکل های موجود در آژانس مصوبه ای را به تصویب نمی رساند، اما با این حال به گونه ای برای فشار به جمهوری اسلامی برنامه ریزی شده که پیداست جنگ اراده ها بین نظام سلطه و جمهوری اسلامی آغاز شده و مراحل گوناگونی را طی می کند به طوری که می توان گفت موضوع اخیر نیز نوعی جنگ اراده ها محسوب می شود و فشار به جمهوری اسلامی به این منظور صورت می گیرد تا آمریکایی ها در مساله هسته ای ایران بتوانند خارج از چارچوب ها، قواعد و توافق نامه های موجود برگ برنده و امتیازی برای خود کسب کنند تا بتوانند ملت ایران را از رسیدن به منافع ملی دور کنند.
باید به این نکته توجه داشته باشیم گمانه زنی هایی که تا کنون انجام شده قطعی نیست، زمینه های محکومیت ایران و صدور قطعنامه در شورای حکام در صحبت های مختلفی با واسطه شنیده شده که همه این گویندگان به نوعی با رژیم صهیونیستی در ارتباط هستند، بنابراین می توان ارزیابی کرد آنچه گفته می شود قرار دادن ایران در یک جنگ روانی شدید است تا با توسل به این ابراز اراده مردم ایران را بشکنند. بی تردید جمهوری اسلامی ایران در طول ۲۰ سال گذشته در این موضوع تجربیات ارزشمندی یافته، لذا امتیازی خارج از چارچوب توافق نامه به طرف مقابل نمی دهد. در حالی که دشمن در طول ماه های گذشته تلاش کرده تا در مسائل و گفتگو های بین المللی حول محور برجام که در حالت تعلیق به سر می‌برد وضعیت اقتصادی ایران را تخریب کند و با تشدید جنبه های روانی این موضوع مردم را در برابر نظام قرار دهد، اما دشمن کمترین موفقيتی در دست یابی به هدف خود که بر هم ریختن بازارها و فشار بر مردم بوده کسب نکرده و نتوانسته با دست گذاشتن روی این مسائل در جامعه ناراضی تراشی کند، بنابراین مشخص است با راه اندازی عملیات رسانه ای و روانی، فشار به مردم را جزو یکی از راهبردهای اصلی خود قرار داده و علاقه مند است مسائل را به این شکل مدیریت و هدایت کند تا در حد ممکن بتوانند شوک اقتصادی بر مردم ایران تحمیل کنند.
خوشبختانه دولت و حاکمیت با توانمندی مانع این شوک شده و در این موضوع مدیریت قابل توجهی صورت گرفته است، لذا بعید به نظر می‌رسد این ترفند دشمن بتواند خسارت قابل توجهی بر ملت ایران وارد کند.