به گزارش راهبرد معاصر، الهه موحدی در رابطه با بحران آب کشور اظهار کرد: زمانی می‌توانیم بگوییم یک کشور دچار بحران آبی است که میزان آب تجدیدپذیر در دسترس به ازای هر نفر کمتر از 1000 مترمکعب باشد. در حال حاضر ایران در مرز بین مرحله تنش و بحران آبی قرار دارد، اما موضوع نگران‌کننده‌تر این است که با ادامه روند فعلی، بیلان آبی کشور تا سال 2050 به سالانه 500 مترمکعب آب تجدیدپذیر به ازای هر نفر می‌رسد که این مقدار مرز بحران آب را نیز رد می‌کند.
وی در رابطه علت اصلی شرایط بحرانی آب در کشور گفت: الگوی نادرست توسعه باعث شد تا در جای نادرست و به میزان نادرست از آب استفاده کنیم؛ ما محصولات آب‌بر را در کویر مرکزی کاشتیم و عمده صنایع را نیز در همین استان‌ها متمرکز کردیم درحالی که در همه کشورهای پیشرفته دنیا توسعه صنایع و به‌ویژه صنایع آب‌بر در سواحل متمرکز می‌شوند. همین الگوی نادرست سبب شد تا با بهره‌کشی از آب‌های زیرزمینی، آبخوان‌ها را خالی کنیم و شرایط بحرانی فرونشست را در دو، سوم دشت‌های کشور رقم بزنیم.
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: همچنین نگاه سازه‌محور حاکم بر کشور باعث شد تا بی‌رویه سدسازی کنیم و این سدسازی‌ها ما را از طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری مغفول داشت. با بودجه ساخت یک سد می‌توان طرح‌های آبخوان‌داری را در هزاران هکتار از اراضی مستعد اجرا کرد اما این مهم نیازمند دارد تا در نگاه کلان، توجه به این طرح‌ها جا بیفتد.
موحدی با اشاره به عدم تلاش در راستای ارتقای فرهنگ محیط زیستی بیان کرد: مصرف آب در کشور ما 2.5 برابر میانگین جهانی و در مصرف برق و گاز نیز در رتبه‌های اول قرار داریم. همچنین در بخش تولید پسماند نیز جزو 20 کشور اول دنیا هستیم و این درحالی است که هنوز فرهنگ جداسازی همین زباله‌های تر و خشک نیز در بسیاری از خانوارهای ایران جا نیفتاده است.
وی خاطرنشان کرد: ما نیازمند این هستیم که فرهنگ صحیح محیط زیستی در کشورمان جا بیفتد و این فرهنگ‌سازی باید از مسئولین شروع شود تا توسعه متوازن را بر اساس آمایش سرزمین و پتانسیل هر استان انجام دهند. زمانی که فرهنگ مدیریت صحیح منابع محیط زیست کشور در سطح دولت و حاکمیت جا بیفتد، مطمئناً شاهد توجه بیشتر مردم به محیط زیست خواهیم بود./ تسنیم