به گزارش راهبرد معاصر؛ محمدرضا ورزی از کارگردانان سینما و تلویزیون به هتک حرمت به قرآن کریم در کشور سوئد واکنش نشان داد.
متن کامل نامه «محمدرضا ورزی» به شرح زیر است:
بنام خالق هستی
سلام بر انبیای راستین خدا
و سلام بر اولیای خلدآشیان
درحالی این دل نوشته را تحریرمی‌کنم که قلبم سرشار از درد و روحم انباشته از رنج است.
باز برگ منفور دیگری در قاموس آخرالزمان نمایان شد.
آری. سوزاندن کتاب خدا، آن مصحف شریف، قرآن عظیم
تا امروز دوبار دولت خبیث دانمارک که به واسطه یک نشریه مخذول و یک کاریکاتوریست مفلوک، به ساحت مقدس پیامبر رحمت (ص)، به زعم خودشان اهانت کرد، پیش‌تر از آن، سلمان رشدی ملعون در دایره گستاخی و شر قلم زد و امروز دولت منحوسی دیگر از حدود کم قدر خود پایش را فراتر گذاشته، اقدام به عملی سخیف و لغو کرده است.
بله. دولت پادشاهی سوئد. یا به عبارتی سرزمین وایکینگ‌ها! به لحاظ وسعت ارضی حدوداً درمقیاس کشور عراق است.
شعار پادشاه‌شان این است: برای سوئد در این زمان!
آیا در این زمان در سوئد به نام آزادی، مصلحت امر به جریحه‌دار کردن قلوب جامعه عظیم مسلمانان در جهان است؟
تحلیل بنده، اقدام فردی و خودجوش، توسط یک به ظاهر مسلمان عراقی نیست. بلکه یک جریان اداره‌کننده این اقدام است. جاهل همیشه توسط مولد فتنه هدایت می‌شود. ستاد فرماندهی جای دیگری است. حالا یک روز سوئد بانی این بازی شرم‌آور است یک روز دانمارک و یک روز دیگر آلمان.
جریان شناختی این واقعه، در اصل از همان‌جایی نشأت می‌گیرد که داعش را متولد کرد و جریان‌های افراطی اسلامی را تقویت کرد تا به جهان بگوید اسلام چنین است. امروز خرده این حقیر، حتی به اقدام کثیف دولت شاهنشاهی سوئد نیست. بلکه به جامعه اسلامی در جهان اسلام است که در اثر فتنه‌انگیزی بدخواهان اسلام عزیز، بعضاً با یکدیگر به اختلاف رسیده‌اند و دشمن بدعهد، از این آب گل‌آلود، صید چشمگیری را برای تحقق مقاصدش استحصال کرده است.
اگر وحدت کلمه، همان توصیه مانای معمار کبیر انقلاب اسلامی در میان دولت‌های اسلامی به طور کامل و به دور از هر تفرقه مشهودی موجود بود، امروز هیچ دولت منحوسی جرأت این‌چنین گستاخی را به ساحت مقدس دین الهی نداشت. به قول آن پیرِ مراد: اگر وحدت کلمه اسلامی بود و اگر دولت‌ها و ملت‌های اسلام به هم پیوسته بودند، معنا نداشت که قریب یک میلیارد جمعیت مسلمین زیر دست قدرت‌ها باشد. اگر همه با هم برادرانه در راه اسلام قدم بردارند، هیچ قدرتی بر آن‌ها غلبه نخواهد کرد. (۳۱ فروردین ۱۳۵۸)
و این‌چنین است که بعضاً ما درگیر اشخاص با افعال‌شان می‌شویم و از جریان‌ها و جریان شناختی‌ها غافل هستیم. این جریان پلید اسلام‌ستیز، یک مثلاً مسلمان عراقی را برای تحقق هدفش انتخاب می‌کند تا افکار عمومی در مسیر تقابل مسلمانان با یکدیگر منحرف شود، غافل که ریشه این درد از جای دیگری سرچشمه می‌گیرد.
در آخر کلام، به سهم خودم این عمل شنیع و شیطانی را محکوم می‌کنم و امید است جامعه عظیم مسلمانان در سرتاسر جهان، واکنشی مؤثر در این مهم از خود نشان دهد.
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
محمدرضا ورزی
تهران ـ ۱۰ تیرماه ۱۴۰۲ خورشیدی / تسنیم