به گزارش راهبرد معاصر؛ در بسیاری از نقل و انتقالات فوتبال ایران نه رد پایی از مدیران باشگاه‌ها دیده می‌شود و نه حتی سرمربیان! دلیل؟ اگر دقت کرده باشید یکسری بازیکن که اتفاقاً خیلی سرشناس و مطرح هم نیستند، با هر کیفیتی و با هر سن و سالی تیم پیدا می‌کنند و به قول معروف بیرون نمی‌مانند!
طرف در تیم قبلی کل فصل با قرارداد ۱۸ میلیاردی نیمکت‌نشین بوده اما به یک تیم دیگر رفته و ۱۳ میلیارد دیگر قرارداد بسته است! خب این اگر قدرت ایجنت‌ها نیست، پس چیست؟ مربی تیم، مگر ندیده که طرف فصل گذشته مدام روی نیمکت بوده و هیچ کار خاصی هم نکرده است؟
مسئله اینجاست که چندین و چند مربی با چند ایجنت سرشناس در ارتباطند و اصلاً خود آن مربیان را هم ایجنت‌ها جابه‌جا می‌کنند. فوتبالیست‌ها هم که از پول بدشان نمی‌آید. توجه کنید که منظور، فوتبالیست‌های درجه یک مثل بیرانوند، امیری، قایدی و... نیستند. فوتبالیست‌هایی که همه می‌دانند فوتبال‌شان تمام شده اما تا ۳۸ سالگی هم تیم پیدا می‌کنند!
یکسری مربیان هم که بین چند تیم خاص جابه‌جا می‌شوند. بعد شما می‌بینید فلان فوتبالیست در اروپا ۱۰۰ هزار دلار می‌گیرد ولی در ایران قرارداد ۲۰ میلیاردی می‌بندد. دقیقاً به همین خاطر است که می‌گوییم ایران بهشت ایجنت‌ها و حتی فوتبالیست‌هاست. به هر حال سفره‌ای پهن شده و همه راضی هستند. شما این وسط آدم ناراضی می‌بینید؟!/ خبرورزشی