به گزارش راهبرد معاصر؛ نگاهی به تحولات مصر که عمدتا توجه رسانه های بین المللی را هم به
خود جلب نکرده، نشان می دهد که حکومت عبدالفتاح السیسی، در حال تبدیل شدن به یکی
از بسته ترین دیکتاتوری های منطقه است. السیسی که در نتیجه یک کودتا روی کارآمده و
خارج از روند دموکراتیک قدرت را بدست گرفته، قرار است در انتخابات آتی این کشور که در 26 مارس (6 اردیبهشت) برگزار خواهد شد، بدون داشتن
رقیب جدی، شرکت نماید. این در حالیست که رئیس جمهور کنونی مصر، با سیاست های خود،
یکی از سرکوبگر ترین حکومت های جهان را به نمایش گذاشته است. با تمام این تفاسیر،
السیسی حامیانی همچون ایالات متحده دارد که برخلاف سیاست اعلامی "حمایت از
دموکراسی"، چشم خود را بر روی فضای سیاسی بسته قاهره باز نمی کنند. با این وضع، برگزاری انتخابات آزاد و رقابتی احتمالا منتفی
است و السیسی بار دیگر پیروزی خود بر رقبای فرضی را جشن خواهد گرفت.
آن چه که از انتخابات مصر تا کنون می دانیم
به موازات نزدیک شدن به موعد انتخابات مصر، شخصیت های سیاسی
بسیاری اعلام آمادگی کردند تا با السیسی رقابت کنند. برجسته ترین آن ها، احمد
شفیق، آخرین نخست وزیر دوره مبارک بود که از ترس زندان، به امارات گریخته بود.
اقامت وی در امارات تا اوایل دی ماه امسال ادامه داشت تا آن که گزارشاتی از تصمیم
وی برای مراجعت به مصر و شرکت در انتخابات منتشر شد. احمد شفیق در ابتدا توسط دولت
امارات (برای کمک به موضع السیسی) به گروگان گرفته شد و تنها پس از پیگیری های
مجدانه خانواده و وکیلش توانست به قاهره برود. در قاهره او هرگز دیدار رسمی برگزار
نکرد و مدتی را در مکانی نا معلوم به سر برد و سرانجام، تحت فشار و تهدید دولت
السیسی اعلام کرد که از شرکت در انتخابات منصرف شده است.
پس از الشفیق، سامی عنان، رئیس سابق ستاد کل ارتش مصر،
شخصیتی بود که با انتشار ویدئویی در فضای مجازی از قصد خود برای شرکت در انتخابات
آتی مصر خبر داد. گفتگو های احزاب مختلف مصری در رابطه با ائتلاف با عنان در حال
قوت گرفتن بود و همگان به این جمع بندی رسیدند که او تنها آلترناتیو السیسی خواهد
بود. در این رابطه حتی اخوان المسلمین هم با عنان مذاکراتی را کلید زد . خبرگزاری
الوفد مصر طی یادداشتی احتمال ائتلاف اخوانی ها با عنان را بالا ارزیابی کرد. اما
سرانجام سامی عنان به اتهام همکاری با تروریست ها و فساد مالی دستگیر شد و رقیب
دوم السیسی هم از میدان کنار رفت. این اقدام، حتی اعتراض تلویحی گوترش را
برانگیخت. در صحنه داخلی مصر هم حمدین صباحی، رقیب اصلی السیسی در انتخابات پیش
همین، تاکید کرد که انتخابات 2018 یک نمایش کمدی خواهد بود که ملت مصر بهتر است در
خانه های خود بمانند و با تحریم آن، اعتراضشان را نشان دهند.
سومین شخصیت سیاسی که پس از تصمیم برای رقابت با السیسی به
زندان افتاد، عبدالنعیم عبدالفتوح بود. او رئیس حزب "القوی" بود که پس
از اخوان المسلمین، جدی ترین اپوزیسیون دولت السیسی به حساب می آید. با زندانی شدن
عبدالفتوح که به اتهام همکاری وی با تروریست ها انجام شده، بر همگان مسجل شده که
نمی توان انتخابات آتی مصر را، "رقابتی" توصیف کرد. البته اکنون رسانه
های وابسته به دولت اصرار دارند که با حضور مصطفی موسی، انتخابات مصر رقابتی است
ولی وزنه او در عرصه سیاست داخلی مصر به حدی پایین است که گاردین وی را "شخصیت
سیاسی ناشناخته" توصیف کرد. در همین رابطه روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله
ای، السیسی را نامزد بی رقیب انتخابات 2018 مصر خواند و وبگاه پولیتیکو، طی
تحلیلی، انتخابات 2018 را کاملا غیر آزاد و غیر منصفانه ارزیابی کرد که به هیچ
عنوان بیانگر نگاه مردم مصر به شیوه حکمرانی السیسی نخواهد بود.
تروریسم؛ ابزار السیسی برای حذف مخالفان
بنا بر گزارش های متعدد رسانه ای و اطلاعاتی، بقایای گروه
تروریستی داعش، در حال انتقال به لیبی و صحرای سینا هستند. در همین زمینه، سامح
الشکری، وزیر خارجه مصر، هشدار داده که بقایای داعش نه تنها به دنبال بی ثبات کردن
آفریقا هستند بلکه قصد ایجاد پایگاه در مصر و لیبی هم دارند. با گذشت زمان اندکی،
به مرور گروه های تروریستی در صحرای سینا عملیات های گسترده ای انجام دادند. شاخه
داعش در صحرای سینا بنا بر گزارش هاآرتص تبدیل به قوی ترین شاخه این گروه تروریستی
شد و 1000 عضو گرفت و حملات تروریستی مرگباری را علیه نظامیان و مردم مصر ترتیب
داد. مرگبارترین این حملات، هجوم به نماز جمعه شهر "العریش" بود که بیش
از 230 تن را به کام مرگ فرستاد. در کنار داعش، القاعده هم مصر را پایگاهی برای
فعالیت خود دید. ایمن الظواهری، رئیس القاعده شخصا در پیامی صوتی، السیسی را مرتد
خواند و خواستار قتل وی شد.
با استناد به این تحولات، حکومت عبدالفتاح السیسی به بهانه
بازگرداندن امنیت، مشی توتالیترسیم سنگینی را در پی گرفت که در نتیجه آن، فضای
سیاسی مصر به کلی بسته شد. السیسی به بهانه حفظ امنیت، وضعیت فوق العاده را تمدید
کرد و به تمامی رقبای احتمالی خود در انتخابات 2018، برچسب "تروریسم" می
زند تا به این بهانه آن ها را در بند کند.
امریکا به دنبال مقبولیت بخشی به السیسی با شکست تروریسم
واشنگتن، محور ریاض و رژیم صهیونیستی اکنون قانع شده اند که
بهترین گزینه در مصر، السیسی است و به همین دلیل، هیچ موضعی در قبال نقض فاحش
آزادی بیان و حقوق بشر در این کشور نمی گیرند. کاخ سفید برای تقویت همکاری ها با
حکومت مستقر در قاهره، تیلرسون و مایک پنس را روانه مصر کرده تا راهکار های تقویت
جایگاه السیسی را مورد ارزیابی قرار دهد. دستاورد این دیدار ها برای السیسی، وارد
شدن امریکا به فاز کمک نظامی جهت شکست تروریست ها در صحرای سینا بوده است. ژنرال
مایکل گاریت، فرمانده نیروهای ارتش امریکا در منطقه میانی جهان، شخصا به قاهره
رفته تا بر عملیات ضد تروریسم ارتش مصر در سینا، نظارت داشته باشد. همزمان با این
تحرکات، نیویورک تایمز هم گزارش داده که جنگنده های اسرائیل جهت بمباران مواضع
تروریست ها در صحرای سینا وارد عمل شده اند و این منطقه را 100 بار مورد هدف قرار
داده اند (خبری که ثامر الرفاعی، سخنگوی وزارت دفاع قاهره تکذیب کرد). به نظر می
رسد با توجه به سرکوب های شدید سیاسی در مصر به بهانه مبارزه با تروریسم، اکنون
شکست زیر شاخه های داعش و القاعده تنها راه افزایش مقبولیت برای عنصر نزدیک به
امریکا در قاهره باشد.
السیسی شخصیتی است که جبهه های سیاسی معدودی در مصر از او
حمایت می کنند. مثلا حزب سلفی النور، او را عامل ثبات مصر دانسته و برای حمایت از
وی اعلام آمادگی کرده است. به دلیل همین عدم مقبولیت السیسی خطاب به مخالفان شرکت
در انتخابات گفته:« حواستان باشد. اتفاقی که هفت یا هشت سال پیش افتاد
دوباره در مصر تکرار نخواهد شد. چیزی که آن موقع موثر واقع
نشد، الان هم موثر نخواهد بود... مثل اینکه من را خوب نمی‌شناسید». همزمان دولت او
شرکت در انتخابات را هم اجباری اعلام کرده است. حافظ ابو سعده عضو شورای ملی حقوق
بشر مصر گفت: «به موجب قانون انتخابات هر کس در این انتخابات شرکت
نکند، به پرداخت 500 پوند محکوم خواهد شد.».
در مجموع می توان گفت که السیسی دولتی سرکوبگر ساخته که محبوبیت ندارد و تلاش می کند از یک سو با برجسته سازی خطر تروریسم، مخالفان را به حاشیه براند و از دیگر سو، با مبارزه جدی علیه تروریست ها، محبوبیت خود را افزایش دهد.