به گزارش راهبرد معاصر؛ ساعاتی بعدتر، دفتر بنیامین نتانیاهو در بیانیه‌ای اعلام کرد که کابینه امنیتی-سیاسی رژیم با بازگشایی گذرگاه بیت‌حانون جهت ارسال کمک‌های بیشتر به غزه موافقت کرده.
بایدن لحظاتی پیش گفت که اسرائیل در حال انجام کارهایی است که او در خصوص غزه از دولت نتانیاهو خواسته است.
این تحولات ممکن است در نگاه اول این برداشت را ایجاد کند که سرانجام آمریکا و اسرائیل تصمیم گرفته‌اند به «جنگ گرسنگی» علیه فلسطینی‌ها پایان دهند.
اما با نگاهی به وقایع 6 ماهی که از جنگ می‌گذرد می‌توان وقایع جدید را در بستر «صحنه‌ای بزرگتر» مشاهد کرد و به به بوته آزمون گذارد.
نخستین پرسشی که در اینجا رخ می‌نماید این است که اگر بایدن از چنین نفوذی روی کابینه اسرائیل برخوردار است- که هست- چرا در چند ماه گذشته که دائماً ادعا می‌کرد تمام تلاش خود را برای کاستن از تلفات جنگ و افزایش کمک‌رسانی‌ها به کار گرفته از نفوذ خود به همین شکل استفاده نکرده؟
پرسش دیگر این است که اگر در چند ماه گذشته تمام آن بیانیه‌های قبلی چیزی فراتر از لفاظی‌های پوچ و بازی‌های تبلیغاتی نبوده‌اند چه تضمینی وجود دارد که این بار با واقعه‌ای متفاوت روبرو باشیم و بازی روانی جدیدی برای ادامه رویه‌های قبلی در لفافه یک عملیات روانی پیچیده‌تر و ظریف‌تر در کار نباشد؟
به ویژه آنکه، مقام‌های آمریکایی اخیراً در گفت‌وگو با نشریه پولیتیکو اذعان کرده‌اند که دولت آمریکا قصدی برای مقابله با اسرائیل فراتر از صدور بیانیه ندارد.
به هر صورت، اینکه وعده‌های جدید آمریکا برای افزایش کمک‌رسانی به غزه تا چه اندازه واقعی باشد به وقایع روی زمین بستگی در هفته‌های آینده بستگی خواهد داشت تا بیانیه‌درمانی‌هایی که سرنوشت آنها تا کنون مشخص بوده.
نکته واضح اما آن است که چه اتفاقات مثبتی رخ دهند و چه نه، دولت بایدن را باید شریک اسرائیل در استفاده تسلیحاتی از گرسنگی برای دستیابی به مطامع سیاسی قلمداد کرد./فارس