ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: The United States of America) که به صورت خلاصه ایالات متحده یا آمریکا خوانده می‌شود، یک جمهوری فدرال متشکل از ۵۰ ایالت، یک منطقه فدرال، پنج سرزمین خودمختار و مجموعه‌ای از جزایر پراکنده است که مجموعاً دارای مساحتی معادل ۹/۸ میلیون کیلومتر مربع (۳/۸ میلیون مایل مربع) و جمعیتی برابر ۳۲۵ میلیون نفر می‌باشد.
به گزارش راهبرد معاصر؛ آمریکا چهارمین کشور دنیا از لحاظ وسعت و سومین کشور دنیا از لحاظ جمعیت می‌باشد. پایتخت آمریکا واشینگتن، دی. سی؛ و پرجمعیت‌ترین شهر آن نیویورک می‌باشد. چهل و هشت ایالت آمریکا و منطقه فدرال پایتخت در سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا واقع در آمریکای شمالی بین کانادا و مکزیک قرار دارند.
ایالت آلاسکا در گوشه شمال غربی آمریکای شمالی بین کانادا از شرق و تنگه برینگ و روسیه از غرب جای گرفته‌است. ایالت هاوایی که به صورت مجمع‌الجزایری می‌باشد، در میانه اقیانوس آرام واقع شده‌است. قلمرو‌های ایالات متحده آمریکا که در دریای کارائیب و اقیانوس آرام پراکنده هستند.
در ایالات متحده، یک ایالت جزء لاینفکی از موجودیت سیاسی کشور محسوب می‌شود و هم اکنون ۵۰ ایالت در این کشور وجود دارند.
هر ایالت علاوه بر حفظ اتحاد سیاسی خود با دیگرایالت ها، در یک منطقه جغرافیایی از پیش تعریف شده و مجزا، دارای قلمرو قدرت دولتی مستقلی می‌باشد و از قدرت حاکمیتی یکسانی با دولت فدرال ایالات متحده برخوردار است.
به دلیل همین قدرت حاکمیتی یکسان است که آمریکایی‌ها هم شهروند جمهوری فدرال و یا همان دولت هستند و هم شهروند ایالتی که در آن سکونت دارند.
شهروند یک ایالت بودن و اقامت در آن یک الزام و اجبار نیست و برای نقل مکان کردن به ایالت دیگر نیاز به هیچ گونه تاییدیه دولتی نیست مگر برای افرادی که بدلایل بعضی احکام قضایی حق خروج از یک ایالت را نداشته باشند (بعنوان مثال می‌توان به مجرمانی که با قول شرف از زندان آزاد می‌شوند و یا فرزندان والدینی که از یکدگیر طلاق گرفته اند و حضانت آن‌ها بطور مشترک بر عهده والدین قرار داده شده است، اشاره کرد).
ایالت‌ها به بخش‌ها و یا شبه بخش‌ها تقسیم می‌شوند و معمولا بخشی از قدرت دولت محلی را در دست دارند، اما از قدرت کامل برخوردار نیستند.
ساختار بخش و یا شبه بخش‌ها بر اساس ایالت‌ها متفاوت است و بعضی از ایالت‌ها ممکن است دولت‌های محلی نیز تشکیل دهند. این دولت‌های ایالتی قدرتشان را از طریق مردم و قانون اساسی مختص به خودشان به دست می‌آورند.
تمامی ایالت‌ها بر اساس اصول جمهوری خواهی بنا شده اند و در حقیقت هر کدام از نوعی از دولت برخوردار می‌باشند و از سه شاخه مستقل از یکدگیر یعنی: قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه تشکیل شده اند.
بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، ایالت‌ها دارای قدرت‌ها و حقوقی می‌باشند. در کنگره ایالات متحده که بعنوان قوه مقننه این کشور شناخته می‌شود و شامل دو مجلس سنا و مجلس شورا می‌باشد، هر کدام از ایالت‌ها دارای نمایندگانی هستند.
هر ایالت همچنین در مجمع برگزینندگان رئیس جمهور که بطور مستقیم رئیس جمهور ایالات متحده را انتخاب می‌کند، تعدادی نماینده دارد (که تعدادشان برابر است با مجموع نمایندگان مجلس شورا و مجلس سنا).
ایالات این فرصت را دارند که اصلاحات و متمم‌هایی را در قانون اساسی بتصویب برسانند و با موافقت کنگره، دو یا چند ایالت می‌توانند با هم تفاهم نامه‌هایی را به امضا برسانند.
از نقطه نظر تاریخی، اموری مانند اجرای قوانین محلی، آموزش و پرورش، خدمات درمانی، تنظیم موافقت نامه‌های تجاری و حمل و نقل عمومی و زیر سازی‌ها از جمله وظایف ایالت‌ها شمرده شده است، اگرچه که امروزه این قبیل امور نیاز به مقررات و بودجه فدرالی قابل توجهی دارد.
در گذر زمان و با اصلاحاتی که در قانون اساسی صورت گرفته است، تفسیر و نحوه اجرای بعضی از مواد آن با تغییراتی همراه شده است.
رویکرد عمومی به طرف تمرکزگرایی و همگرایی میل کرده و دولت فدرال نقش پر رنگ تری نسبت به گذشته ایفا می‌کند. در مورد حقوقی که ایالت‌ها باید از آن برخوردار باشند همواره بحث‌های دنباله داری وجود داشته که بیش‌تر در مورد میزان و ماهیت قدرت و حق حاکمیت ایالت‌ها نسبت به دولت فدرال و حقوق شهروندان بوده است.
کنگره با استفاده از اختیاراتی که قانون اساسی در اختیارش قرار داده می‌تواند ایالت‌های جدیدی تعریف و به مجموعه ایالت‌ها اضافه نماید.
پس از استقرار دولت ایالات متحده در سال ۱۷۷۶ تعداد ایالت‌ها از ۱۳ ایالت اولیه به ۵۰ ایالت افزایش یافت. آلاسکا و هاوایی جدیدترین ایالت‌هایی هستند که در سال ۱۹۵۹ بوجود آمدند.
قانون اساسی درباره جدایی طلبی و خودمختاری ایالت‌ها سکوت اختیار کرده است. در حالی که مدت زیادی از جنگ داخلی آمریکا نمی‌گذشت، دادگاه عالی ایالات متحده در روند رسیدگی به پرونده Texas v. White اعلام نمود که یک ایالت بصورت یکجانبه حق جدایی طلبی ندارد.
ایالت‌های آمریکا
کشور آمریکا ۵۰ ایالت دارد که هرکدام از آن‌ها بنا بر سامانهٔ فدرالیِ حاکم، دارای سطح بالایی از خودگردانی هستند. تا سال ۲۰۲۱ ایالت (۵۱مین) می‌تواند مجمع‌الجزایر پورتوریکو باشد که با موافقت کنگره در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸ مقدمات آن آغاز شده‌است.
البته ناحیهٔ واشینگتن، دی.سی. جزو هیچ‌یک از ایالات آمریکا نیست و در منطقهٔ خودمختار کلمبیا قرار دارد. ناحیهٔ کلمبیا، در اصل بخشی از ایالات مریلند و ویرجینیا بود که در سال ۱۷۹۰ برای تأسیس مرکز آمریکا، یعنی شهر واشینگتن، دی.سی. در نظر گرفته شد.
شهرهای آمریکا
| رتبه |
شهر |
جمعیت
در محدوده شهری
(۲۰۱۲)[۱۱۸][۱۱۹] |
ایالت |
| ۱ |
نیویورک |
۸٬۱۷۵٬۰۰۰ |
نیویورک |
| ۲ |
لس آنجلس |
۳٬۹۷۱٬۰۰۰ |
کالیفرنیا |
| ۳ |
شیکاگو |
۲٬۷۲۰٬۰۰۰ |
ایلینوی |
| ۴ |
هوستون |
۲٬۲۹۶٬۰۰۰ |
تگزاس |
| ۵ |
فیلادلفیا |
۱٬۵۶۷٬۰۰۰ |
پنسیلوانیا |
| ۶ |
فینیکس |
۱٬۵۶۳٬۰۰۰ |
آریزونا |
| ۷ |
سن آنتونیو |
۱٬۴۶۹٬۰۰۰ |
تگزاس |
| ۸ |
سن دیگو |
۱٬۳۹۴٬۰۰۰ |
کالیفرنیا |
| ۹ |
دالاس |
۱٬۳۰۰٬۰۰۰ |
تگزاس |
| ۱۰ |
سن خوزه |
۱٬۰۲۷٬۰۰۰ |
کالیفرنیا |
| رتبه |
کلانشهر (شهر با احتساب حومه) |
جمعیت
۲۰۱۷[۱۲۰] |
منطقه |
| ۱ |
نیویورک-نیوآرک-لانگ آیلند-جرزی سیتی |
۲۰٬۳۲۰٬۸۷۶ |
آتلانتیک |
| ۲ |
لس آنجلس بزرگ |
۱۳٬۳۵۳٬۹۰۷ |
غرب |
| ۳ |
شیکاگو-گری |
۹٬۵۳۳٬۰۴۰ |
غرب میانه |
| ۴ |
منطقه دالاس‌فورت وورث |
۷٬۳۹۹٬۶۲۲ |
جنوب غرب |
| ۵ |
هیوستون-شوگرلند-گالوستون |
۶٬۸۹۲٬۴۲۷ |
جنوب |
| ۶ |
واشینگتن، دی.سی.-آرلینگتون |
۶٬۲۱۶٬۵۸۹ |
آتلانتیک |
| ۷ |
میامی-فورت لادردیل-وست پام بیچ |
۶٬۱۵۸٬۸۲۴ |
جنوب |
| ۸ |
فیلادلفیا-کمدن-ویلمینگتون |
۶٬۰۹۶٬۸۲۴ |
آتلانتیک |
| ۹ |
آتلانتا |
۵٬۸۸۴٬۷۳۶ |
جنوب |
| ۱۰ |
بوستون |
۴٬۸۳۶٬۵۳۱ |
نیو انگلند |
| ۱۱ |
فینیکس-گلندیل-میزا-سکاتسدیل |
۴٬۷۳۷٬۲۷۰ |
جنوب غرب |
| ۱۲ |
سان فرانسیسکو |
۴٬۷۲۷٬۳۵۷ |
غرب |
| ۱۳ |
ریورساید-سن برناردینو-انتاریو |
۴٬۵۸۰٬۶۷۰ |
غرب |
| ۱۴ |
دیترویت |
۴٬۳۱۳٬۰۰۲ |
غرب میانه |
| ۱۵ |
سیتل-تاکوما-بلویو |
۳٬۸۶۷٬۰۴۶ |
غرب |
اگر لس آنجلس بزرگ را متشکل از ریورساید، سن برناردینو، انتاریو، لانگ بیچ، سنتا آنا و خود شهر لس آنجلس حساب کنیم، این منطقه شهری بیش از ۱۷٬۸۰۰٬۰۰۰ سکنه خواهد داشت که پس از کلانشهر نیویورک بزرگترین منطقه شهری ایالات متحده خواهد بود.