به گزارش راهبرد معاصر؛ با توجه به نزدیک بودن به فصل انتخابات و اما و اگرهای پیش روی دو جناح اصلی کشور، بسیاری از تحلیلگران بر این باور هستند که احتمال معرفی کاندیداهای غیرائتلافی بیشتر از هر زمانی مطرح خواهد شد. به بهانه این تحلیل، خبرنگار سیاسی راهبرد معاصر طی مصاحبه ای از غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاح طلب در خصوص چندوچون آرایش سیاسی اصلاح طلبان در ماه های آتی پرسید. وی در پاسخ به این پرسش، گفت: ریاست جمهوری سال 1400 شرایط خاصی دارد، همچنین آنقدر پیچیدگی دارد که به نظرم تا یکی دو ما قبل از انتخابات خیلی نمی‌شود به گزینه‌های اصلی و مهم دست پیدا کرد دلیل آن هم این است که اولاً به طور طبیعی ممکن است خیلی از افرادی که ذیصلاح باشند در هر کمپینی که باشند، به دلایل پیچیدگی‌هایی که مقوله انتخابات در ایران پیدا کرده است خیلی از آنها شاید اصلاً مایل نباشند مخصوصاً در فضای کنونی این مسئولیت را بپذیرند. بنابراین تا زمانی که جلوتر نرویم به خاطر شرایط کشور، مسائل و مشکلات پیش رو که وجود دارد خیلی از آن ها شاید متقاعد شود که بیایند ولی در شرایط فعلی شاید خیلی از آنها وارد نشوند.
ظریفیان در ادامه افزود: گمانه‌هایی برای دو جبهه کلان البته اصلاح‌طلب میانه و اصولگراها بیشتر هستند ولی اگر بخواهیم دو جبهه میانه و اصلاح‌طلب را یک طرف بگیریم، اصولگراها هم چه میانه و چه تندورها را یک طرف بگیریم، آدم‌هایی که محتمل است که می‌آیند و بعضی‌ها هم برای خودشان کمپین درست کردند و از همین امروز کارهایشان را شروع کردند و دارند خودشان را آماده می‌کنند و می‌شود فهرست 30 نفره تهیه کرد اما اینکه درنهایت از هر دو کمپین چه کسانی می‌آیند، الان به هیچ‌وجه نمی‌شود پیش‌بینی کرد چه کسانی در شکل نهایی می‌آیند و ممکن است در یک جبهه‌ای 5 نفر بیایند ولی نیروی اصلی آنها یک نفر باشد ولی آن 5 نفر برای این می‌آیند که ببینند نوع مناسبات، تایید صلاحیت، اینکه اجماع آن جبهه به چه شکلی خواهد بود.
وی در خصوص احتمال کاندیداتوری «پرویز فتاح» گفت: قضیه آقای پرویز فتاح که مدتی است مطرح شده برای الان نیست، یک سال پیش هم مسالۀ آقای فتاح را مطرح کردند، آقای فتاح در آن مجموعه‌ای که حضور دارد کم‌حاشیه‌تر بوده و در یکی دو جایی هم که کار کرده است کمتر چهرۀ سیاسی بوده و بیشتر اهل کار بوده و تصور این است که کمتر آسیب دیده و کمتر حاشیه برای او ساخته شده است. به عقیده من، برای اینکه ببینیم کاندیدای اصلی اصولگراها چه کسی است، به نظرم چنین اجماعی در درون آنها صورت نگرفته است، مثلاً در مورد برخی از افرادی که گمانه می‌زنند که دو نفر آنها رئیس قوه هستند باید دید اولاً مجوزی پیدا می‌کنند که بیایند و یا مجموعۀ آنها می‌توانند به یک همگرایی در مورد یکی از آنها برسند.
غلامرضا ظریفیان در ادامه گفت: باید حداقل 2 ماه دیگر صبر کرد، یک لایه از قضیه مشخص‌تر می‌شود و در نهایت ممکن است از هر دو کمپین، دو سه نفر بمانند و حداقل آن طرف که انگیزۀ بیشتری دارد ممکن است به یک وفاقی برسند و بتوانند روی یک نفر توافق کنند. آقای جهانگیری گمانه زده می‌شود تا برخی از وزرای دولت فعلی و برخی از افراد شاخص اصلاح‌طلب که این افراد باید وارد میدان شوند و اینکه چقدر خود این افراد تمایل دارند وارد میدان شوند و چقدر زمینه برای ورود این افراد وجود دارد؟ چقدر احتمال ورود این افراد وجود دارد؟ و... جای سوال است و هنوز زود است که بخواهیم به این پرسش ها پاسخ روشنی داده شود.
فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: در عالم سیاست همه چیز ممکن است، عالم سیاست عالم ممکنات است ولی در فضای کنونی به نظر می‌‌رسد اصلاح‌طلبان هیچ تصور و تصویر روشنی از بحث انتخابات آینده ندارند اِلا بعضی از احزاب مانند کارگزاران که تا حدودی تکلیف‌شان مشخص است و همین الان یکی دو کاندیدا مشخص کردند، یکی از این کاندیداها آقای هاشمی رییس شورای شهر است و می‌خواهند به صورت فعال شرکت کنند. ولی اصلاح‌طلبان راه زیادی دارند تا دوباره سازمان خودشان را مشخص کنند که اولاً می‌خواهند با چه سازمانی به جمع‌بندی برسند؟ حتی این احتمال نیز وجود دارد که اصلاح طلبان از آقای لاریجانی نیز حمایت کنند به دلیل اینکه در سیاست چیز خاصی مشخص نیست. یکبار اصلاح‌طلبان سرمایۀ اجتماعی خودشان را در ارتباط با کاندیدای غیر از خودشان به معرض ارائه گذاشتند و سر این سرمایۀ اجتماعی آسیب هم دیدند من تصور نمی‌کنم دوباره بخواهند این سرمایه اجتماعی را باز به این شکل به حراج بگذارند.