به گزارش راهبرد معاصر؛ توازن قدرت یا حرکت به سوی قوی شدن برای بازدارندگی دولت ها یا ملت های متجاوز تعدی گر مساله مهمی در همه عصرها بوده است، مساله ای که به نوعی زمینه های بازدارندگی را در برابر تهاجمات و فشارهای رقبا یا دشمنان ملت ها را در ادوار مختلف تاریخی فراهم کرده است، لذا مسأله بازدارندگی قدرت موضوعی نیست که آن را به عصر حاضر یا دهه های اخیر نسبت داد،بلکه در طول تاریخ با توجه به سلاح های متعارف اعصار مختلف مطرح و مورد توجه ملت ها قرار داشته است.
توازن قوا به شکل امروزی تر از زمان جنگ سرد مطرح بوده است، چرا که با داشتن توازن قوای تسلیحاتی و برجسته بودن شرایط دفاع از خود در برابر تهاجمات خارجی است که می توان اقدامات موثری در مهار قدرت های زورگو و مهاجم منطقه و فرا منطقه ای انجام داد، در غیر این صورت عدم توازن قوا به معنای تسلیم در برابر هر گونه فشار و پذیرش هر زورگویی یا فراهم شدن زمینه برای تعدی ها و تجاوزهای نظامی مکرر به خاک وطن است، لذا مساله توازن قدرت بهترین و موثرترین شاخصه در مهار قدرت کشورهای متخاصم و قلدر به شمار می رود. بی شک در صورت نداشتن توازن قوا آرامش از منطقه رخت برمی بندد، اگر جمهوری اسلامی ایران در منطقه از قدرت نظامی و بازدارندگی لازم برخوردار نبود قطعا آرامشی که امروز بر منطقه حاکم بود بر هم می خورد و علاوه بر نظام جمهوری اسلامی ایران کشورهای منطقه هم از عدم ثبات، آرامش و امنیت در ایران مشمول خسارت های شدیدی می شدند.
قطعا کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران با تمام موقعیت استراتژیکی که در سطح منطقه و حتی در ابعاد بین المللی دارد حتما و قطعا باید بتواند از خاک سرزمینی خود در برابر هر گونه تهدید یا تجاوزی به اشکال مختلف دفاع کند، به عبارت دیگر حق دفاع و قدرتمند شدن به منظور بازدارندگی دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای حقی است که قوانین بین المللی آن را برای ایران و تمام کشورها محفوظ و قابل قبول عنوان کرده است ، هیچ دولت یا سازمانی نمی تواند ایران را از قوی شدن به منظور جلوگیری از تجاوز و تهدید دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای مثل رژیم صهیونیستی یا آمریکا بازدارد یا مانع افزایش قدرت نظامی متعارف شود.
بی شک وجود رژیمی مثل رژیم صهیونیستی در منطقه به معنای ایجاد ناامنی کامل و احتمال هر گونه تعدی و تهاجم احتمالی است، هنگامی که چنین کشور غاصب کودک کش متجاوزی در منطقه حضور دارد و جنگ های متعددی را در سال های مختلف به بهانه های واهی به منطقه تحمیل کرده است، ضمن اینکه با تمام خطرناکی و اهداف و برنامه های توسعه ای خود از نیل تا فرات که آن را علنا اطلاع رسانی و افشا کرده و مجهز به سلاح های اتمی و سلاح های پیشرفته است، قطعا تمامی ناظران بین المللی باید منصفانه و آگاهانه با این مساله رو به رو شوند که جمهوری اسلامی ایران در برابر وجود چنین غده سرطانی در منطقه باید خود را مجهز به فناوری های نظامی نوین کند تا در برابر تهاجمات بیشتر این غده سرطانی امنیت و سلامت مردم خود را حفظ کند.
متاسفانه همراهی ناظران بین المللی و دست اندر کاران نهادهای حقوق بشری با رژیم صهیونیستی ناشی از فشارهای متعدد آمریکا بر این سازمان ها یا از آن بدتر همراهی سازمان های بین المللی و وابستگی آنها یا تحت فشار قرار گرفتن از سوی لابی های رژیم صهیونیستی است، حضور صهیونیست ها در سازمان های بین المللی به اشکال مختلف منجر به تغییر نگاه و رویکرد منصفانه و بی طرفانه به مسائلی است که در سطح جهان و منطقه جاری و ساری است. لذا تمام آنچه به عنوان یک سو نگری در برخورداری از حق طبیعی افزایش قدرت نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران و موضع گیری های شدید نابخردانه غیر منطقی دیده می شود، ناشی از ارتباط نزدیک و عمیق مسوولان نهادهای بین المللی با مسوولان و لابی های صهیونیست هاست، وگرنه واقعیت این است که نه تنها در دنیای امروز و در برابر رژیم غاصب کودک کشی چون رژیم صهیونیستی افزایش و بحث توازن قوا مهم و بسیار الزامی است، بلکه این مساله در همه تاریخ در برابر همه کسانی که برای حفظ خاک و وطن خود احساس وظیفه می کردند رواج داشته است.
به هر صورت رژیم صهیونیستی دارای پیشرفته ترین تسلیحات در منطقه است این مساله سبب می شود تا جمهوری اسلامی ایران هم به همان نسبت یا حتی بیشتر از رژیم صهیونیستی قدرتمند شود تا فکر و خیال هر گونه تعدی از رژیم غاصب صهیونیستی گرفته شود و آمریکا و رژیم صهیونیستی فکر هر گونه تجاوزی به ایران اسلامی را از ذهن خود بیرون کنند چرا که در صورت تجاوز نظامی به ایران، با شدیدترین و کوبنده ترین نوع برخوردهای نظامی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران رو به رو می شوند، پس قوی شدن و ارزنده تر شدن قدرت نظامی حق هر کشوری و جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود .