به گزارش راهبرد معاصر، دونالد ترامپ در آخرین مناظره با هیلاری کلینتون خود را به پذیرش نتایج انتخابات 2016 مقید نکرد. چند روز بعد ترامپ منظورش را واضح تر بیان کرد و درحالیکه با انگشت به خودش اشاره می‌کرد، گفت: «نتایج این انتخابات تاریخ را تنها در صورتی می‌پذیرم که من پیروز آن باشم.» ترامپ با دشت کردن 304 رأی الکترال در برابر کلینتون که 227 رأی به دست آورده بود پیروز شد و از این رو معلوم نشد اگر نتایج برعکس رقم می‌خورد چه واکنشی نشان می‌داد.
اما امسال قضیه فرق می‌کند و شانس زیادی برای شکست او وجود دارد. اخیراً مدل پیش‌بینی نتایج انتخابات اکونومیست شانس وی را یک به هفت ارزیابی کرده است. این بار نیز ترامپ ادعاهای پیشین را تکرار کرده است: «من در یک انتخابات منصفانه شکست نخواهم خورد. تنها حالتی که ممکن است باعث شکست من شود، تقلب در انتخابات است.» تقریباً تردیدی وجود ندارد که اگر وی شکست بخورد، ادعای تقلب را مطرح خواهد کرد.
«ویلیام ایوانینا»، رئیس مرکز ضد اطلاعات و امنیت ملی نیز با طرح این اتهام که امسال بجز روسیه، ایران و چین نیز قصد نفوذ بر انتخابات آمریکا از طریق روش‌های پنهانی را دارند، شبهات موجود را افزایش داده است. البته تقلب انتخاباتی همیشه اتفاق می‌افتد، هم در سطح فردی هم از طریق رأی‌گیری پستی، اما هم میزان این تقلب کم است و هم به شدت با آن برخورد می‌شود. تحقیقات مختلف نشان داده که آرای تقلبی در آمریکا زیر یک میلیون است.
همچنین نباید تصور کنیم که ادعاهای ترامپ هیچ تأثیری ندارد. در سال‌های اخیر جامعه آمریکا به شدت دو قطبی شده و در برخی مناطق کار حتی به درگیری مسلحانه میان دو طرف کشیده است. هر دو حزب رقابت امسال را برای آینده کشور حیاتی خوانده اند و تصریح کرده اند که اگر کاندیدای مقابلشان پیروز شود، کشور برای همیشه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. در نتیجه این تبلیغات همانطور که در نمودار نیز می بینید، قشر مهمی از آمریکایی‌ها امروزه تردید دارند که انتخابات منصفانه برگزار می‌شود. از سوی دیگر انتخابات درست در برهه‌ای برگزار می‌شود که تا روز رأی‌گیری بیش از 200 هزار آمریکایی به به دلیل شیوع کرونا به کام مرگ رفته‌اند.
در دهه‌های اخیر محافظه‌کاران سفید پوست به طور فزاینده‌ای محور حزب جمهوری خواه شدند و رفته رفته نسبت آنها به کل رأی دهندگان آمریکایی نیز تنزل کرد. در نتیجه حزب جمهوری‌خواه از محدود کردن شمار رأی دهندگان حمایت می‌کند نه افزایش دادن آن. ترامپ مدتی پیش در واکنش به درخواستی که شمار رأی دهندگان را افزایش می‌داد گفت: «آنها دارند کارهایی انجام می دهند، اگر این روند ادامه پیدا کند، دیگر هیچ جمهوری خواهی در این کشور انتخاب نخواهد شد.»
با این وجود رأی دهندگان آمریکایی روز به روز متنوع تر شده اند. امسال غیرسفید پوستان، یک سوم رأی دهندگان را تشکیل می دهند که در تاریخ بی سابقه است. همچنین گفتنی است هیسپانیک ها برای نخستین بار از آفریقایی – آمریکایی ها پیشی گرفته اند.
همچنین رأی دهندگان این بار نسبت جوانان میان رأی دهندگان بیشتر از قبل است که این امر نیز به نفع دموکرات‌هاست. بیشتر تحلیلگران منتظر سطح بالایی از مشارکت در ماه نوامبر هستند. شاید 70 درصد که برابر با 240 میلیون رأی است، نسبت به مشارکت 60 درصدی در سال 2016 و 50 درصدی در انتخابات میاندوره ای 2018.
از سوی دیگر زمان رأی گیری نیز خیلی خوب نیست. شیوع کووید – 19 قطعاً بر انتخابات نوامبر موثر واقع خواهد شد. صف ها طولانی تر از قبل خواهد شد و زمان لازم برای اخذ رأی بیشتر طول خواهد کشید. یکی دیگر از اولویت‌های جمهوری‌خواهان برای بی‌اثر کردن اکثریت استفاده از روش‌هایی همچون «قطب بندی» کردن و تقسیم رأی دهندگان به اکثریت و اقلیت است. در این تاکتیک سیاه پوستان عمدتاً در دسته دوم و سفیدها در دسته اول جا می گیرند.
تاكتيك «بسته بندي» نيز از ديگر تاكتيك هاي استفاده شده عليه اقليت هاست كه از طريق دستكاري آرا و شمارش متقلبانه آن انجام مي‌شود تا توانايي انجام هر گونه اقدامي از اقليت‌ها سلب شده و قدرت پيشرفت در آنها فلج شود. اتفاقي كه در ايالت ويرجينيا در سال 2010 رخ داد. در جريان اين اتفاق به دليل حوزه‌بندي‌هاي مجدد از شركت سياه‌پوستان بخش‌هاي جنوبي در حوزه انتخاباتي «بابي اسكات» ممانعت به عمل آمد.از آنجايي كه رنگين‌پوست ها هنوز هم در بيشتر بخش‌هاي ايالات متحده اقليت جوامع را تشكيل مي‌دهند با در نظر گرفتن ميانگين آرا قطعا سهم ناچيزي در انتخابات پيش رو خواهند داشت. در نتيجه «بسته‌بندي» و «قطب‌بندي» باز هم مشاهده خواهد شد.
آخرين حربه نظام امريكا براي كنترل اوضاع اقليت‌ها در انتخابات قانون جديدي است كه مانع مشاركت مجرمين مي‌شود. در جريان اعتراضات اخير ده‌ها هزار نفر دستگير شدند. اين دستگيري‌ها بهانه‌اي است براي جلوگيري از حق رأي سياهاني كه در اعتراض به قتل جورج فلويد دستگير و داراي سوابق قضايي تخريب و آشوب مي‌شوند. در سال 2012 پنج و هشت دهم ميليون نفر از شهروندان امريكا از شركت در انتخابات محروم شدند؛ چراكه در ايالت محل زندگي آنها راي دادن براي افرادي با سوابق قضايي ممنوع به شمار مي‌آمد. اين فشار اجتماعي در جريان اعتراضات اخير شهروندان سياه‌پوست را بيشتر از سفيدپوستان تحت تاثير خود قرار داد. در چند ايالت، دادگاه‌ها اين قوانين را رد كردهاند. اما همچنان بخشي از آنها در ايالت‌هاي مختلف اجرا مي‌شود. اكنون سوال اينجاست كه چند درصد از سياه‌پوستان در انتخابات دور دوم ترامپ از شركت در انتخابات دلسرد شده‌اند؟ آيا اين يك حركت حساب شده نبود؟