صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

بین‌الملل

جامعه

فرهنگ‌وهنر

چندرسانه‌ای

منهای نفت

اندیشکده‌های خارجی

انتخابات

فضای مجازی

صفحات داخلی

تاریخ انتشار: ۱۴:۱۴ - ۲۳ شهريور ۱۳۹۹ - 2020 September 13
کد خبر: ۵۸۶۴۶
جدیدترین تحولات انتخابات آمریکا 2020؛

فشار بایدن بر ترامپ در دو جبهه

نقطه ضعف دموکرات ها در انتخابات 2016 ممکن است امسال نیز تکرار شود و آن این که ترامپ بتواند با تحریک سفیدپوستانِ غیر تحصیل کرده در منطقه «کمربند زنگار» به پیروزی برسد؛ این در صورتی است که دموکرات‌ها نتوانند نظر رنگین پوستان و یا تحصیل کرده‌گان را در منطقه گرمسیر ایالات متحده به خود جلب نمایند. اکنون ترامپ با سناریویی بر عکس آنچه گفته شد روبرو است. جو بایدن می تواند رای سفیدپوستان غیر تحصیل کرده را با تحریک اقلیت‌ها در ایالت‌های کلیدیِ منطقه زنگار برای مشارکت در انتخابات 2020 باز پس گیرد و همزمان برخی ایالت‌های منطقه کمربندخورشید را نیز داشته باشد.

 

به گزارش راهبرد معاصر، جو بایدن خود را بعنوان پلی بین رهبران حال و آینده دموکرات­ها توصیف کرده است. اما او همچنین می­تواند پلی بین حال و آینده برای نقشه انتخاباتی باشد. درست هشت هفته قبل از انتخابات، بایدن فرصت زیادی برای باز پس­گیری ایالت­هایی دارد که دونالد ترامپ در انتخابات 2016 حایز حداکثر آرا شد. به طور مداوم نظرسنجی‌های عمومی و خصوصی حکایت از این دارد که وی در میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین نسبت به کارولینای شمالی، فلوریدا و آریزونا عملکرد بهتری دارد.

 

این امری شگفت­آور است ، زیرا ترامپ برنامه­های خود را بر اولویت­ها و کینه های  سفید پوست های مسن، روستایی و غیرتحصیل­کرده  متمرکز کرده است که بر ایالت کمربند­زنگار(Rust Belt) تسلط دارند در حالی که در ایالت های کمربند خورشید(Sun Belt)رای دهندگان جوان غیرسفید پایگاه دموکرات­ها را تشکیل می دهند. بسیاری از دموکرات­ها بر این عقیده اند که این حزب باید در رقابت های کنگره و ریاست جمهوری از فرصت های به وجود آمده در کمربندخورشیدهمانند تگزاس و جورجیا بهره بیشتری ببرد همان گونه که ممکن است جمهوری خواهان بر ایالت زنگارنفوذ کنند.

اما اگر بایدن بتواند در نوامبر نفوذ کافی در کمربند زنگار  بدست آورد، برای دموکرات­ها وقت کافی را برای جذب سفیدپوست­های تحصیل کرده که طی مدت­ها متمایل به جمهوری خواهان بودند را می­خرد. در این صورت او می­تواند به 270 الکترال با کسب آرای میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین برسد.

 

تغییر جغرافیایی

تعداد برابر ایالت­های مورد مناقشه در منطقه از یک نظر غیرمنتظره است. طی نسل گذشته دموکرات­ها به طور مداوم در رقابت­های ریاست جمهوری و کنگره در کمربندزنگار عملکرد بهتری نسبت به کمربندخورشید داشته­اند. از ایالات بالقوه رقابتی امسال در کمربندزنگار، دموکرات ها چهار انتخابات را از شش انتخابات بین 1992 تا 2012 (در میشیگان،پنسیلوانیا، ویسکانسین و مینه سوتا) برده­اند. برای مقایسه آن­ها در تگزاس هیچوقت، در جورجیا، آریزوناو کارولینای شمالی فقط یک بار و در فلوریدا سه بار پیروز شده­اند. اما در انتخابات 2016 این صف­بندی به هم خورد. با دستاورد بزرگ در میان سفیدپوستان بدون مدرک دانشگاهی، ترامپ توانست در کمربند زنگار پیش بیفتد و از دستاورد بزرگی در شهرهای کوچک و مکان های روستایی بهره­مند شد و قدرتی مهیب تا به امروز در آن­ها دارد. کریگ رابینسون، مدیر سابق حزب جمهوری خواه آیووا یادآور می­شود که یک شکاف بزرگ شهری-روستایی در غرب وجود دارد.

 

اطمینان از آرا در انتخابات 2020

اوضاع در کمربندگرمسیر پیچیده تر بود. کلینتون توانست دستاورد های دموکرات ها را در ویرجینیا و کلرادو را تحکیم بخشد و توانست عملکرد اوباما را در آریزونا، جورجیا و تگزاس در سال2012 را بهبود بخشد اما در فلوریدا، کارولینای شمالی با توجه به قدرت ترامپ در میان سفید­های روستایی غیر­تحصیل کرده در مقایسه با اوباما نتوانست اکثریت را بدست آورد.  این نتایج به همراه استراتژی ترامپ در مورد مسائلی مهاجرتی و تجارت به نظر می رسد شرایط را برای یک تغییر جغرافیایی بین طرفین فراهم کند. با روی کار آمدن ترامپ بسیاری از دموکرات ها از این امر به وحشت افتادند که وی بتواند آرای خود در کمربند زنگار را یکپارچه کند و این حزب را مجبور کند برای پیروزی بر وی از کمربند یا عبور کنند.  در عوض از زمان وی کار امدن وی، ترامپ و جمهوری خواهان در حال از دست دادن و عقب نشینی در هر دو منطقه بود اند. این امر در انتخابات 2018 آشکار بود.

پس از پیروزی ترامپ در 2016، دموکرات ها در رقابت­های فرمانداری­ها و سنا در مینه سوتا، میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین پیروز شدند اگر چه جمهوری خواهان فرمانداری ایالت­های آیووا و اوهایوو را تصاحب کردند اما در کل دموکرات ها عملکرد بهتری نسبت به زمان کلینتون در انتخابات داشتند. اما اوضاع در کمربندخورشید کمی پیچیده­تر بود  و آن­ها با وجود نامزدهای کاریزماتیک این حزب در رقابت های پر سر و صدای مجلس سنا در تگزاس و فرمانداری جورجیا و فلوریدا شکست خوردند.

 

امری تعجب اور

در حالی که بایدن در هر دو منطقه شانس های واضحی دارد، نظرسنجی های عمومی و نظرسنجی های داخلی نشان می دهد که او به طور اندکی در کمربندزنگار از کمربند خورشید قوی­تر است. در رتبه بندی داخلی خود، کمپین انتخاباتی بایدن و دیگر گروه های دموکرات سه ایالت مرکزی کمربند زنگار را به عنوان ایالت­هایی با فاصله اندک قرار داده اند. این دورنمایی نیست که آن­ها انتظار داشتند.

 

 

مسیر رسیدن به 270

این ارزیابی ها با توجه به تنش اصلی در فضای انتخاباتی مدرن شکل می­گیرد : درحالی که تغییرات در آمارهای اساسی در کمربندزنگار برای دموکرات ها مطلوب تر است، اما ظرفیت آن ها برای بدست آوردن رای سفیدها در کمربند زنگار بیشتر است. پروژه تغییر ایالت های غیرحزبی، که تیکسرا به هدایت آن کمک می­کند، نشان می دهد که از سال 2016 اقلیت­ها به عنوان رای دهندگان واجد شرایط در آریزونا، نوآدا، تگزاس جورجیا و کارولینای شمالی نسبت به میشیگان، مینه سوتا، پنسیلوانیا و ویسکانسین بسیار بیشتر شده است. طبق پیش بینی این پروژه، بهترین گروه ترامپ، سفیدپوستان بدون مدرک دانشگاهی اکثریت رای دهندگان واجد شرایط در منطقه کمربندزنگار هستند( بجز پنسیلوانیا که آن ها به زیر نصف سقوط می کنند). اما بنظر می رسد کسب آرای ایالت های کمربند زنگار برای بایدن تاحدودی آسان­تر باشد زیرا تعداد بیشتری از رای دهندگان سفید پوست چه تحصیل کرده و چه غیر تحصیل کرده مایلند به او رأی بدهند. نظر سنجی های سی بی اس و فاکس نیوز و برخی دیگر از نظر سنجی ها در اوایل تابستان سال جاری حاکی  از آن است که بایدن توانسته حدود 40  سفیدپوستان بدون تحصیلات دانشگاهی را در این ایالت ها بدست اورد و فاصله 10-15 درصدی خود را با ترامپ حفظ کند. در مقابل نظرسنجی های اخیر در مونموث در کارولینای شمالی و کوئین پیاک در تگزاس نشان می دهد که بایدن بیش از 28 درصد از آرای سفید پوستان بدون مدرک دانشگاهی در این ایالت ها را دارد و پنجاه درصد دنباله رو ترامپ هستند.

کارشناسان سیاسی توضیحات مختلفی برای این اختلاف بزرگ ارائه می دهند، بیشتر سفید پوستان غیر دانشگاهی در جنوب، مسیحی انجیلی هستند، تعداد کمی از آنها تجربه اتحادیه کارگری دارند و بیشتر ممکن است پذیرای کینه توزی های نژادی ترامپ باشند. اما دلیل هر چه باشد حتی اگر رای ترامپ نسبت به 2016 کاهش یابد باز هم دموکرات ها کار سختی در کارولینای شمالی، جورجیا و تگزاس خواهند داشت . طی دهه بیست و نه فقط در این انتخابات جبران این فاصله توسط دموکرات ها نیاز به همان فرمولی دارد که در کلرادو و ویرجینیا انجام شد یعنی: رشد جمعیت اقلیت و بهبود روابط با سفیدپوستان تحصیل کرده . تقریبا آخرین دور نظر سنجی ها حکایت از آن دارد که بایدن در ایالت های کلیدی کمربند زنگار پیشتاز است اما در کمربندخورشید اوضاع متفاوت تر است.

 

بنیان های متغیر

عدم اطمینان بزرگ دیگر این است که آیا بایدن می تواند مشارکت گسترده ای را در میان اقلیت های به ویژه جوانان ایجاد کند. این می تواند شانس دموکرات ها را در دو منطقه به ویژه در ایالت های کمربندخورشید که رای اولی فراوانی دارد، بهبود بخشد. اگرچه آنها در انتخابات مقدماتی با بایدن مشکل داشتند اما اخیرا نظرسنجی باومن آشکار کرد که جایگاه وی در میان سیاه پوست ها و اسپانیولی زبان ها بخاطر احساس انزجار شدید آن ها از ترامپ بهبود یافته است. نقاط ضعف و قوت خوده بایدن این پویایی ها را تقویت می کند. و سوالی که مطرح است این است که آیا او می تواند رای آن ها را جذب کند یا خیر . بسیاری بر این عقیده اند که شاید ترامپ به سمت بهبود روابط با اسپانیولی زبان ها حرکت کند همان برنامه ای که نسبت به بایدن و تحصیل کردگان سفید پوست نیز مطرح است. باومن می گوید برخی از رای دهندگان غیر تحصیل کرده سفیدپوست که در کمربند زنگار به سمت ترامپ حرکت کرده بودند، به سمت بایدن باز خواهند گشت و به علت پایگاه ضعیفش در میان اسپانیولی زبان های کمربند گرمسیر به نظر می رسد وی هنوز بنظر می رسد نقطه قوت وی در کمربند زنگار باشد.

 

انتخاباتی متفاوت

نقطه ضعف دموکرات ها در انتخابات 2016 ممکن است امسال نیز تکرار شود و آن این که ترامپ بتواند با تحریک سفیدپوستانِ غیر تحصیل کرده در منطقه «کمربند زنگار» به پیروزی برسد؛ این در صورتی است که دموکرات‌ها نتوانند نظر رنگین پوستان و یا تحصیل کرده‌گان را در منطقه گرمسیر ایالات متحده به خود جلب نمایند. اکنون ترامپ با سناریویی بر عکس آنچه گفته شد روبرو است. جو بایدن می تواند رای سفیدپوستان غیر تحصیل کرده را با تحریک اقلیت‌ها در ایالت‌های کلیدیِ منطقه زنگار برای مشارکت در انتخابات 2020 باز پس گیرد و همزمان برخی ایالت‌های منطقه کمربندخورشید را نیز داشته باشد. اما مسأله ای که نباید از نظر دور داشت این است که دموکرات ها در هفته های پایانی  در سال 2016 نیز چنین احساسی داشتند.

نظر شما
نام:
ایمیل:
نظر: