به گزارش راهبرد معاصر؛ کرونا، ویروسی که می توان گفت سیستم و نظام اصلی زندگی را این روزها در ایران و در اقصی نقاط جهان برهم زده و به چالشی برای بشریت تبدیل شده است. تداوم ویروس کرونا و عدم کشف واکسن آن موجب شده تا به گذر زمان، جامعه بیش از پیش، در برابر مقابله با این ویروس، موضعی از سر استیصال و بی تفاوتی در پیش گیرد. موضوع مهم دیگر اینکه با ورود ویروس کرونا در ابتدای امر؛ مردم با جدیت به دنبال پروتکل های بهداشتی ان بودند و تمام جوانب را رعایت می کردند ولی با گذشته روزها و موج های جدید این ویروس برخی از مردم نگرانی روزها اول این ویروس را ندارند. نادر صادقیان جامعه شناس براین باور است این شل کن و سفت کن های مردم بخاطر حرف مسئولین است، وقتی مسئولی حرفی میزند و ارگان دیگری حرف این مسئول را تکذیب می کند همین باعث جدی نگرفتن مردم می شود.
نادر صادقیان جامعه شناس در گفت و گو با راهبرد معاصر در پاسخ به این پرسش که در موج اول کرونا مردم اضطراب زیادی داشتند و پروتکل های بهداشتی را رعایت می کردند، اما پس از اردیبهشت کمی از رعایت موارد بهداشتی کاسته شد و به همین صورت گذشت و امروز در آستانه موج سوم می بینیم مردم نسبت به بیماری بی توجهی نشان می دهند. این رفتار از نظر جامعه شناسی چه تعریفی دارد؟ می گوید: باید دید مردم تحت تاثیر چه عواملی این موضوعات را جدی می گیرند و چرا سست می شوند. منبع دریافت اطلاعات مردم رسانه ها هستند. این رفتار تابعی از جزر و مد رسانه ها است. رسانه ها بیشتر دیدگاه های مسئولین رسمی را بازتاب می دهند. من فکر می کنم ریشه این شل کن سفت کن مردم نیستند بلکه مسئولین کشور هستند که در جایی تاکید زیادی دارند و در جاهایی بعضا متناقض برخورد می کنند. جایی جدی هستند و جایی سختگیری ندارند.
وی در ادامه افزود: وقتی مسئولین اعلام می کنند که میلیون ها نفر می توانند به مدرسه بروند و این بسیار طبیعی است و بعد اعلام می کنند هر کسی دلش خواست می تواند به مدرسه نرود تناقض ها خود را نشان می دهند و این رفتار ها از همانجا ریشه می گیرد. وحدت و انسجامی در اطلاع رسانی و سیاست های رسمی و محتوای آماری وجود ندارد. نظام مدیریت اطلاع رسانی درست و منسجم و حساب شده و بلند مدتی در کار نیست. بعضا یکی می آید و چیز دیگری می گوید و پزشکی و متخصصی از شدت گرفتن بیماری حرف می زند ولی مسئولی می آید و خبر او را خنثی می کند. این تناقضات موجب سرگردانی مردم است. در این بین عده ای نیز خسته می شوند و ضریب ریسک آنها بالا می رود و در چنین وضعیتی حتی تا حدی خطر را ترجیح می دهند.
این جامعه شناس تصریح کرد: به نظر من، این چند گانگی ها در همان چند گانگی محتوا و سیاست ها و آمارها ریشه دارد. تا وضعیت اینگونه است، رفتار مردم نیز تابعی از این وضعیت است. نظام اطلاع رسانی ما مشکلات زیادی دارد و در این شرایط وضعیت جالبی نداریم.
وی درباره راهکار این تناقض ها گفت: راهکار این است که تیمی تخصصی و حرفه ای و مسئول و رسمی با وحدت وارد عمل شود. نباید هر کسی سازی بزند ولی متاسفانه می بینیم وضعیت چند گانه است و هر کسی سازی می زند. متاسفانه فضای مجازی نیز میدان رهایی است که هر کسی به خودش اجازه می دهد هر چه خواست بگوید و مردم تحت تاثیر این فضا قرار می گیرند. ما کمتر تجارب کشورهای دیگر را مطرح می کنیم. بسیاری از کشورها توانسته اند با اطلاع رسانی حقیقی و واقعی اعتماد مردمشان را جلب کنند. در این صورت مردم هم بیشتر رعایت می کنند. البته در جاهای دیگری نیز این مشکلات دیده می شود ولی قطعا به این شدت نیست. این سوال را باید در ابتدا از مسئولینی که در رسانه ها حرف می زنند پرسید نه از مردم.