به گزارش راهبرد معاصر؛ « "در میدان جنگ ما نیز به یک فرمانده نیاز داریم. من از اردیبهشت سال جاری خدمت مقام معظم رهبری هم در جلسه خصوصی و دو نفره و هم در جلسه‌ای با حضور مسئولین عالی رتبه گفتم شرایط امروز ما شرایط جنگ روانی دشمن و جنگ اقتصادی است و در مرحله جنگ کشور به یک فرمانده نیاز دارد تا دشمن را وادار به شکست کند. در این مقطع پیشنهاد من این بود که خدمت مقام معظم رهبری گفتم خود جناب عالی به عنوان رهبر نظام و انقلاب فرماندهی این جنگ را عهده دار شوید و همه دولت قوا و مسؤولان در خدمت شما خواهیم بود. راه و مسیر را آن طور که شما هدایت می‌کنید ادامه می‌دهیم اما ایشان در جواب فرمودند که قبول دارم هم شرایط شرایط جنگ است و هم این شرایط نیاز به یک فرمانده دارد اما باید فرمانده این جنگ رئیس جمهوری باشد".»
این جملات بخشی از سخنان حسن روحانی رئیس جمهور در جمع مردم لاهیجان است. واژگانی که نه در متن یک سخنرانی ساده، بلکه براساس مانیفست رسانه ای جریان سیاسی اصلاح طلب و حامیان دولت مطرح شده است.
در حالیکه گزاره های رفتاری رسانه های منتسب به جریان اصلاح طلب و دولت، مدت هاست بدون وقفه درصدد شانه خالی کردن از تعهدات داده شده به افکارعمومی هستند حالا روحانی درصدد ارائه برگ برنده ای به جریان سیاسی مذکور است تا ازین طریق فشار را به مجمع تشخیص برای تصویب FATF افزایش دهند.
از سوی دیگر، پروپاگاندای رسانه های زنجیره ای در راستای احیای اعتبار از دست رفته دولت در رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم خواهد بود و انتقادات دلسوزان مورد تخطئه قرار خواهد گرفت. به احتمال فراوان در دوقطبی های شکل گرفته ناظر به فشار به مجمع تشخیص از سوی دولت و حامیان پیوستن ایران به FATF در قالب برگ برنده مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
رسانه های اصلاح طلب و حامی دولت، برای دور کردن تبعات ناکامی سیستم اجرایی در رفع معضلات موجود، از مجموعه قوه مجریه و جریان سیاسی اصلاح طلب، به تکرار واژه "نمی گذارند" در ادبیات رایج رسانه ای می پردازند تا ازین رهگذر فضا برای تطهیر جریان متبوعشان فراهم شود. در این میان برای اثرگذاری بیشتر گزاره های روانی در جهت فشار برای تن دادن به معاهدات بین المللی مدنظر دولت، گویا مختصات عملیات روانی پیش از انتخابات با فشار به رئیس جمهور کلید خورده است.
فرمانده جنگ اقتصادی، بستر ساز وضع موجود است
آنچه دراین میان باید توجه داشت، لزوم واکاوی سناریوی اخیر تحمیل شده به روحانی از سوی جریان سیاسی خاص در قبال وضع موجود است. آنچه باید بدان توجه شود این است که اگر اکنون حسن روحانی به عنوان فرمانده جنگ اقتصادی معرفی شده به این دلیل است که اندیشه حاکم در دولت او کشور را به این سمت و سو هدایت کرده و اینک می بایست همین دولت در اندیشه خروج کشور از وضع موجود باشد و این موضوع هیچ ارتباطی با تایید عملکرد دولت و یا شخص روحانی نیست.
هدایت کننده کشور به سوی وضع موجود، تیم دیپلماسی دولت بود که تمام تخم مرغ های منافع ملی را در سبد برجام چید و به امید دستیابی توافق با کشورهای غربی و آمریکا تولید ملی را سالها معطل نگه داشت. حالا و پس از زدن آمریکا زیر میز بازی می بایست خود راهکاری برای خروج ازین وضعیت بیابد. از همین رو نه جریانهای سیاسی حامی روحانی می توانند ازین حکم به عنوان ابزاری برای فشار به نهادهای غیردولتی در جهت تصویب FATF و یا دیگر اهداف سیاسی خود بهره بگیرند، و نه شخص رئیس جمهور می تواند آن را در راستای تایید رهبری نسبت به خود و عملکرد دولت قلمداد کند. "اینکه بدون توجه به تذکرات و نصیحت های مکرر کار خود را بکنی، قاعده بازی را بر هم بزنی و حالا کشور و جامعه را از نظر معیشت اقتصادی با مشکلات عدیده روبرو سازی و سپس به جای اندیشیدن برای خروج از وضعیت خودساخته قصد فرار از میدان و فرافکنی را داشته باشی نه جوانمردانه است و نه نظام این اجازه را خواهد داد."