به گزارش راهبرد معاصر، نشریه "آتلانتیک" در گزارشی تحت عنوان "فصل آخر نمایش ترامپ " نوشته "دیوید فروم" به بررسی دومین مناظره ترامپ و بایدن تحت عنوان دوئل تلوزیونی پرداخته است و از شکست‌های ترامپ و موفقیت‌های بایدن در این مناظره اینطور می‌نویسد:
«دومین مناظره تلوزیونی ترامپ و بایدن به صورت دوئل انتخاباتی در دو شبکه تلوزیونی متفاوت اما به صورت همزمان برگزار شد. مردم آمریکا در روز مناظره برای اطلاع از مواضع ترامپ و بایدن بین دو شبکه تلوزیونی در رفت و آمد بودند. از یک سو در NBC با رئیس‌جمهور دونالد ترامپ و از سوی دیگر در ABCبا معاون رئیس جمهور سابق جو بایدن. تقابل بسیاری در این مناطره مشاهده شد. چشمگیرترین آن هم صدای بلند ترامپ نسبت به اقدامات و برنامه‌های بایدن بود. با وجودی اینکه ترامپ فریاد می‌زد، بایدن به آرامی صحبت می‌کرد و جابجایی میان این دو شرایطِ کاملا متفاوت، برای تمام بیننده‌ها کمی دشوار بود».
در ادامه مناظره اختلافات دیگری هم عیان شد، از جمله زمانی که ترامپ مجبور بود به آن دسته از سوالات ساوانا گاتری در مورد بدهی‌های مالی‌اش پاسخ دهد که هیچ تمایلی به صحبت در مورد آنها ندارد. کلماتی که ترامپ برای پاسخ به این سوال به کار می‌برد، جملات درستی را تشکیل نمی‌دهند و هیچ انسجام معنایی را ندارند از سوی دیگر حاوی اطلاعات درستی هم نیستند. تنها کار ترامپ در برابر چنین سوالاتی، ایجاد یک دیوار دفاعی پر سر و صدا است که در برابر سوال مجری و برای فرار از پاسخ دادن به آن ایجاد می‌کنند. در مقابل بایدن در موقعیت‌های این چنینی از روش «گاوباز» استفاده کرد. به عنوان مثال زمانی که مجری از او سوال کرد که آیا ترامپ مستحق دریافت اعتباری همچون نامزدی صلح نوبل به خاطر برقراری صلح میان اسرائیل و امارات است یا نه، بایدن گفت اجازه دهید یک مقدار زمان بیشتری از این اتفاق بگذرد، بعد در مورد آن نتیجه گیری کنیم. به این ترتیب بایدن با این جواب خود اجازه داد که ترامپ لیاقت «کمی» اعتبار را داشته باشد اما نه خیلی «زیاد».ضمن این که بایدن به جای بحث در مورد ماهیت موضوع مطرح شده، چارچوبی متفاوت برای تفکر در باب موفقیت این موضوع در عرصه سیاست خارجی ارائه داد: اعتماد از سوی متحدان و پذیرش جایگاه آمریکا در جهان.
بایدن و ترامپ تفاوت‌های زیادی در این دوئل انتخاباتی داشتند، مهمترین تفاوت از این نظر بود که ترامپ به عنوان یک تاجر رفتار می‌کرد و به اعتقادش همه چیز شبیه یک جنگ است و در برابر هر حمله باید یک حمله دیگر انجام داد. در مقابل بایدن به عنوان یک سیاستمدار با هر برخورد از سوی ترامپ یک مساله جدید را مطرح می‌کرد؛ به این ترتیب که در برابر حملات ترامپ، او واکنش متقابل از نوع حمله نشان نداد بلکه از دل صحبت‌های وی، یک پیشنهاد دیگر طرح می‌کرد. این ویژگی ترامپ است که همواره به دشمنان جدیدی احتیاج دارد.
حتی پس از پایان بحث و گفتگو، ستاد انتخاباتی وی بیانیه‌ای را با این عنوان منتشر کرد: «پرزیدنت ترامپ کاملا توانست ساوانا گاتری از NBC را به عنوان یکی از مخالفان خود در جریان مناظره و به عنوان جایگزین جو بایدن برای مناظره رودرو شکست دهد. ترامپ به طرز ماهرانه‌ای حملات گاتری را کنترل کرد و با رای دهندگان حاضر در سالن ارتباط گرم و صمیمانه‌ای برقرار کرد». در مقابل کمپین انتخاباتی بایدن تا به این حد سریع عمل نکرد تا بیانیه‌ای را منتشر کند و حتی بایدن پس از پایان برنامه همچنان در سالن به سوالاتی که مطرح می‌شد پاسخ می‌داد و شاید اصلا نیازی برای انجام اقداماتی همچون انتشار بیانیه و ایجاد خشم و نفرت از سوی حامیان ترامپ نمی‌دید.
در پایان زمان تعیین شده، از هر داوطلب دعوت شد تا به سوالات گسترده‌تری پاسخ دهد. گاتری از ترامپ سوال کرد که چه حرفی به رای دهندگانی که هنوز در انتخاب نامزد نهایی مردد هستند، می‌زند؟ و یکی از حضار از بایدن سوال کرد در صورت شکست در انتخابات ماه نوامبر، وی برای ایجاد اتحاد در کشور چه اقدامی را انجام می‌دهد؟ ترامپ با گفتن اینکه به رای دهندگان بلاتکلیف می‌گوید که قرار است چه کار بزرگی را به عنوان رئیس‌جمهور آینده آمریکا انجام دهد، مجددا به سوال پاسخ مبهمی داد و بایدن نیز عنوان کرد در صورت شکست در انتخابات قبل از هر چیز باید این اصل را بپذیرد که او یک نامزد شکست خورده است و در مرحله بعد هرگز قبول نخواهد کرد، اختلافات در کشور در همان سطحی باقی بماند که دونالد ترامپ می‌خواهد.
تضاد میان بایدن و ترامپ بسیار قابل توجه بود و حتی در طی برگزاری دوئل چشمگیرتر هم می‌شد. ترامپ نتوانست از فرصت خود به طور موثر استفاده کند. ترامپ نتوانست حتی پاسخ درستی به آن رای‌دهنده مردد فرضی برای انتخابش بدهد. این در حالی است که بایدن با تامل در مورد شکست احتمالی‌اش، بهترین حالت خود را برای پیروزی ارائه کرد. شاید بیانیه اصلی بایدن این بود: «باور و اعتقاد به کشورش به عنوان چیزی بزرگتر و فراتر از شخصیت خودش». پس از این یکی از سخنگوهای ترامپ با تشبیه رویداد بایدن به عنوان بخشی از اپیزود مربوط به «سریال محله راجرز» (برنامه مربوط به آموزگار و مجری مشهور برنامه کودکان آمریکایی که پس از درگذشت وی از سوی سنای آمریکا مورد تقدیر فراوان قرار گرفت)را استهزا کرد.
این در حالی است که راجرز تاریکی جهان را به خوبی درک می‌کرد و در همین رابطه یک مستندساز حرفه‌ای در موردش عنوان کرده بود: «کاری که او انجام می‌دهد، نه تنها ایجاد لذت برای کودکان بلکه یک تلاش واقعی برای از بین بردن ترس است» اما مسلما، در دنیای ترامپ، از بین بردن ترس آخرین کاری است که او می‌خواهد انجام دهد، آنچه که ما در دنیای ترامپ می‌بینیم، تحریک ترس، دستکاری ترس و بهره‌برداری از آن است. این روند شاید برای مدت و افراد محدودی کار کند اما نمی‌تواند همیشگی باشد.